Poverty

Philippine genz

ජෙන්-Z නැගිටීම් සහ නායකත්වයේ අර්බුදය: ‘නායකත්වයක් නොමැති’ ව්‍යාපාර සහ ‘වාම ජනතාවාදයට’ එරෙහිව නොනවතින විප්ලවය –  2 කොටස


පන්ති පදනම් – වෛෂයික අර්බුදය සහ ව්‍යාජ නායකත්වයන්ගේ පාවාදීම

සංජය ජයසේකර විසිනි.

ජෙන්-Z විරෝධතාවල ගෝලීය රැල්ල, විප්ලවවාදී නායකත්වයේ ගැඹුරු වන අර්බුදය සහ ලියොන් ට්‍රොට්ස්කිගේ නොනවතින විප්ලව න්‍යායේ පදනම මත සමාජවාදී ජාත්‍යන්තරවාදයේ වැඩපිළිවෙල සඳහා සටන් කිරීමේ අවශ්‍යතාවය විමර්ශනය කරන ලිපි මාලාවක 2 වන කොටසෙහි සිංහල පරිවර්තනය අපි මෙහි පළ කරමු. 2 කොටස ඉංග්‍රීසි බසින් theSocialist.lk වෙබ් අඩවියේ The Gen-Z Uprisings and the Crisis of Leadership: Permanent Revolution against ‘Leaderless’ movements and ‘Left Populism’ – Part 2 යන සිරසින් 2025 නොවැම්බර් 14 දින පළ කෙරුණි. 1 කොටස 2025 නොවැම්බර් 6 වන දින ඉංග්‍රීසි බසින්ද, නොවැම්බර් 10 දින සිංහල බසින් ද පළ කරන ලදී.

ප්‍රධාන වශයෙන් තරුණයින් විසින් මෙහෙයවනු ලබන මෙම නැගිටීම්වලට හේතු වන සමාජ අර්බුදය මුල් බැස ඇත්තේ, කිසිදු පාලන තන්ත්‍ර වෙනසකට විසඳිය නොහැකි ගෝලීය ධනවාදයේ වෛෂයික ප්‍රතිවිරෝධතා තුළ ය.

 සමාජ අර්බුද

තරුණ විරැකියාව විනාශකාරී මට්ටම් කරා ළඟා වී ඇත: කෙන්යාවේ සියයට 67 ක්, නේපාලයේ සියයට 20 ක් සහ පැරණි යටත් විජිත ලෝකය පුරා ඊට සමාන හෝ ඊටත් වඩා නරක මට්ටම් ආදී වශයෙන්. බංග්ලාදේශයේ, විශ්ව විද්‍යාල උපාධිධාරීන් පවා අවාමි ලීගයේ දේශපාලන අනුග්‍රාහක ජාලයන්ට වරප්‍රසාද ලබා දීම සඳහා යෝජනා කරන ලද, රජයේ තනතුරු සුළු ප්‍රමාණයකට ඇති ප්‍රවේශ වීම සීමා කිරීම සඳහා නිර්මාණය කෙරුණු කෝටා ක්‍රමයකට මුහුණ දුන්හ. මෙම උගත් නමුත් රැකියා විරහිත පරම්පරාව සදාකාලික අස්ථිර අනාගතයකට මුහුණ දෙන අතර, කලෙක ඔවුන්ගේ උපාධි පොරොන්දු වූ මධ්‍යම පාන්තික පැවැත්ම පවා සුරක්ෂිත කර ගැනීමට නොහැකි ව සිටිති. 2022 මූල්‍ය වර්ෂය අවසන් වන විට, තරුණ නේපාල ජාතිකයින් 1,700 කට වැඩි පිරිසක් මැද පෙරදිග හෝ අග්නිදිග ආසියාවේ රැකියා සොයමින් දිනපතා රට හැර ගිය බව වාර්තා වන අතර, උපරිම කාලවලදී දිනපතා පිටත්වීම් 2,300 කට වඩා දක්නට ලැබුණි. 2022 නේපාල කම්කරු සංක්‍රමණ වාර්තාවට අනුව, 2008-09 සහ 2021-22 අතර, නේපාල සංක්‍රමණික කම්කරුවන් 10,666 ක් විදේශීය ශ්‍රම ගමනාන්තවල මිය ගියහ.1

Philippine genz
2025 සැප්තැම්බර් 21 වන ඉරිදා, මැනිලාවට නැගෙනහිරින් පිහිටි තදාසන්න මැන්ඩලුයොන්ග් හි රජයේ දූෂණයට එරෙහිව රැලියට දහස් ගණනක් විරෝධතාකරුවන් EDSA මහජන බල ස්මාරකය වෙත රැස්වෙති. [AP ඡායාරූපය/බැසිලියෝ සේපේ]

ජීවන වියදම් අර්බුදය, මූලික පැවැත්මම මිලියන සිය ගණනකගේ දෛනික අරගලයක් බවට පත් කර ඇත. COVID-19 වසංගතයෙන්  සැපයුම් දාම බාධා, යුක්රේනයේ එක්සත් ජනපද-නේටෝ ප්‍රොක්සි යුද්ධය සමඟ ඇති වූ ආර්ථික යුද්ධය සහ ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය ප්‍රාග්ධනය විසින් නියම කරන ලද කප්පාදු ප්‍රතිපත්ති හේතුවෙන් ආහාර, ඉන්ධන සහ ඖෂධ මිල ගණන් පුපුරා ගොස් ඇත. ශ්‍රී ලංකාවේ පවුල් සහල් සහ ඉවුම් පිහුම් ගෑස් සඳහා කිලෝමීටර් දිගු පෝලිම්වල බලා සිටියහ. දේශගුණික විපර්යාසවල ප්‍රතිඵලයක් සහ  ලාභයෙන් උමතු දේපළ වෙළඳාම් සමපේක්ෂනය විසින් යටිතල පහසුකම් නැති විසල් පැල්පත් නගර නිර්මාණය කර ඇති පිලිපීනයේ, ව්‍යසනකාරී  ගංවතුර, වාර්තාගත මාරාන්තික ටයිෆූන් සුළි සුළං කාල වලින් එකක් වන 2025 දී, විශාල සංඛ්‍යාවක් මරා දැමීය. ගංවතුර සහ එය විසින් ඇති කරන මානව දුක්ඛිත තත්වය මූලික වශයෙන් ධනවාදයේ වරදක් මිස, පාලක කවයන් තුළ නිසැකවම පුලුල්ව පැතිර ඇති දූෂණය නිසා හටගන්නක් නොවේ. දූෂණය යනු ධනවාදයේ සංරචක වන මහා ව්‍යාපාර, ආණ්ඩු සහ රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණය අතර සහ-සම්බන්ධතාවයේ නිෂ්පාදනයකි.

මහජනතාව සඳහා මෙම ව්‍යසනකාරී තත්වයන් පිටුපස සමාජයේ ප්‍රතිවිරුද්ධ ධ්‍රැවයේ ධනයේ අශෝභන සංකේන්ද්‍රණයක් පවතී. මිලියන සිය ගණනක් දරිද්‍රතාවයට මුහුණ දෙන අතර, බිලියනපතියන්ගේ ධනය 2024 දී පමණක්, දිනකට ඩොලර් බිලියන 5.7 ක අනුපාතයකින්,  ඩොලර් ට්‍රිලියන 2 කින් ඉහළ ගියේ 2023 රේට්ටුවට වඩා තුන් ගුණයකිනි. සෑම සතියකම නව බිලියනපතියන් හතර දෙනෙකු බිහිකරමින් ලෝක බිලියනපතියන්ගේ ඒකාබද්ධ ධනය ඩොලර් ට්‍රිලියන 15 දක්වා ළඟා විය. එක්සත් ජනපදයේ, ධනවත්ම පුද්ගලයින් දස දෙනා 2020 මාර්තු මාසයේ සිට ඔවුන්ගේ ධනය හය ගුණයකින් වැඩි වූ බවට අත් දුටු අතර, එලොන් මස්ක්ගේ ධනය ඩොලර් බිලියන 33 සිට ඩොලර් බිලියන 469 දක්වා දහහතර ගුනයකින් වැඩිවී පුපුරා ගියේය. මෑතකදී, ඩොලර් ට්‍රිලියන 1 ක වැටුප් පැකේජයකින් පුම්බනු ලැබූ වූ ඔහුගේ වැටුප, පැයකට ඩොලර් මිලියන 50 ක් හෝ ඔහුගේ ටෙස්ලා කර්මාන්ත ශාලාවක ආරම්භක වැටුප මෙන් තුන් මිලියන ගුණයක් වීය.2 මෙම සමුච්චය  අඩු හා  මධ්‍යම ආදායම් ලබන රටවල් ක්‍රමානුකූල කොල්ලකෑම සමග වෙන් නොකළ හැකි සේ බැඳී ඇත. වඩාත්ම චෝදනාන්විත  දෙය නම්, ජෙන්-Z විරෝධතාවල කේන්ද්‍රස්ථානය වන ඌන සංවර්ධිත රටවලින් ප්‍රධාන අධිරාජ්‍යවාදී රටවල සුපිරි ධනවතුන් වෙත ක්‍රමානුකූලව වටිනාකම් මාරු කිරීමයි: ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය පද්ධතිය 2023 දී මෙම රටවලින් පැයකට ඩොලර් මිලියන 30 ගණනේ උරා ගත්තේ අධිරාජ්‍යවාදී මධ්‍යස්ථානවල ධනවත්ම සියයට 1 වෙතය.3 2024 දී ගෝලීය රාජ්‍ය ණය ඩොලර් ට්‍රිලියන 102 ක් වූ අතර, අඩු ආදායම්ලාභී රටවල්–ප්‍රධාන වශයෙන් අප්‍රිකාවේ, ආසියාවේ, ලතින් ඇමරිකාවේ සහ කැරිබියන්හි–බැංකු, හෙජ් අරමුදල් සහ වත්කම් කළමනාකරුවන්ට වාර්තාගත ඩොලර් බිලියන 921 ක පොලියක් ගෙවා ඇති අතර, ශුද්ධ වත්කම් පිටතට ගලායාම නව ආදායම් ඩොලර් බිලියන 25 කින් ඉක්මවා ගියේය.4 බිලියන 3.4 ක පමණ ජනතාවක්, සෞඛ්‍යය හා අධ්‍යාපනයේ එකතුවට වඩා වැඩි මුදලක් මූල්‍ය පරපෝෂිතයන්ට පොලී ගෙවීම් සඳහා වියදම් කරන රටවල ජීවත් වන අතර, රටවල් 61 ක් රජයේ ආදායමෙන් අවම වශයෙන් සියයට 10 ක් ණය සේවා සඳහා කැප කරති. නිස්සාරණය කිරීමේ යාන්ත්‍රණයන් විතැන් වී ඇත: පුද්ගලික ණයහිමියන්–බ්ලැක්රොක් ඩොලර් ට්‍රිලියන 10 ක්, වෑන්ගාඩ් ඩොලර් ට්‍රිලියන 8 ක්, ස්ටේට් ස්ට්‍රීට් ඩොලර් ට්‍රිලියන 4 ක් කළමනාකරණය කරයි–දැන් අඩු සහ මධ්‍යම ආදායම් ලබන රටවල බාහිර ණයෙන් සියයට 61 ක් දරා සිටිමින්, 2020-2025 අතර කාලය තුළ සියලුම බාහිර ණය ගෙවීම්වලින් සියයට 39 ක් නිස්සාරණය කර ගත්තේය. දුප්පත් රටවල් සඳහා ණය ගැනීමේ පිරිවැය එක්සත් ජනපදයට වඩා දෙගුණයක් හෝ හතර ගුණයකින් වැඩි ය.5

1992 තරම් ඈත කාලයේ දී ඩේවිඩ් නෝර්ත් නිරීක්ෂණය කළ පරිදි6 “ලෝක බැංකුව, IMF, GATT සහ EC වැනි ලෝක අධිරාජ්‍යවාදයේ නූතන ආයතන, ලතින් ඇමරිකාව, ආසියාව, අප්‍රිකාව සහ මැද පෙරදිග යන ස්වාධීන රාජ්‍යයන් කෙරෙහි නිතිපතා ක්‍රියාත්මක කරන බලයෙන් කුඩා පංගුවක් වත් එහි ශ්‍රී විභූතියේ උච්චස්ථානයේ දී වත් බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යය සතුව නොතිබුණි.”7මේ අතර, ලෝක බැංකු දත්ත වලට අනුව, දරිද්‍රතාවයෙන් පෙළෙන පුද්ගලයින්ගේ සංඛ්‍යාව–ආසන්න වශයෙන් බිලියන 3.5 ක්–1990 සිට යන්තමින් පමනක් වෙනස් වී ඇති අතර, නොනැවතී පවත්නා අසමානතාවය සහිත වත්මන් වර්ධන අනුපාත යටතේ, දරිද්‍රතාවය අවසන් කිරීමට සියවසකට වැඩි කාලයක් ගතවනු ඇත.8 මෙම දැවැන්ත ධ්‍රැවීකරණය, ලිබරල් ප්‍රතිසංස්කරණවාදීන් පවසන පරිදි, ධනවාදය තුළ ආපසු හැරවිය හැකි “ප්‍රතිපත්ති තෝරාගැනීම් වල” ප්‍රතිඵලයක් නොවන අතර, එය මාක්ස් වසර 150 කට පෙර හඳුනාගත් ධනවාදී සමුච්චයකරණයේ මූලික නීතිය ප්‍රකාශ කරයි: “එක් ධ්‍රැවයක ධනය සමුච්චය වීම, ඒ හා සමඟම, ප්‍රතිවිරුද්ධ ධ්‍රැවයේ දුක්ඛිතභාවය, අධික වෙහෙස වීමේ වේදනාව, වහල්භාවය, නොදැනුවත්කම, කෲරත්වය, මානසික පරිහානිය සමුච්චය වීමකි”.9 වටිනාකම් සමාජගතව නිෂ්පාදනය සහ ඒවා පෞද්ගලිකව අත්පත් කර ගැනීම අතර ඇති මෙම සම කළ නොහැකි පරස්පරතාවයෙන් ජෙන්-Z නැගිටීම් පැන නගී. මෙය, මූල්‍ය කතිපයාධිකාරය අත්පත් කර ගැනීම සහ කම්කරු පාලනය යටතේ ආර්ථික ජීවිතය ප්‍රතිසංවිධානය කිරීම හරහා පමණක් විසඳිය හැකි පරස්පර විරෝධයකි.

ණය බරෙහි සිරවීම 

සඳහන් කළ පරිදි, වත්මන් සමාජ අර්බුද පිටුපස සිටින්නේ, පැරණි යටත් විජිත මත ණයබර හරහා වහල්බවේ බලහත්කාරය පැටවීම සදහා  අධිරාජ්‍යවාදය (මූල්‍ය ප්‍රාග්ධනයේ ආධිපත්‍යය) භාවිතා කරන ප්‍රධාන මෙවලම වන ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලයි (IMF). ​​ලෝක බැංකුවේ සහාය ඇතිව, IMF හි ව්‍යුහාත්මක ගැලපුම් වැඩසටහන් සෑම තැනකින්ම  එකම ම්ලේච්ඡ බෙහෙත් වට්ටෝරුව ඉල්ලා සිටී: කම්කරුවන් සහ දුප්පතුන් මත බදු වැඩි කිරීම, අධ්‍යාපනය සහ සෞඛ්‍ය සේවා සඳහා වියදම් කපා හැරීම, පොදු දේපළ පෞද්ගලීකරණය කිරීම, විදේශීය සංගතවලට ප්‍රතිලාභ සැලසීම සඳහා නියාමනය ඉවත් කිරීම සහ මහජනතාව දුප්පත් කරන අතරම මූල්‍ය ප්‍රාග්ධනය පොහොසත් කරන මුදල් අවප්‍රමාණය කිරීම. කෙන්යාවේ 2024 මූල්‍ය පනත් කෙටුම්පත නව බදු යෝජනා කළ විට, ශ්‍රී ලංකා රජය විදේශ ණය ගෙවීම පැහැර හරින විට, බංග්ලාදේශ රජය සහනාධාර කපා දැමූ විට, මේවා හුදකලා ජාතික තීරණ නොව වෝල් වීදියේ (Wall Street) සහ IMF හි නියෝග විය.

ජෙන්-Z විරෝධතා ව්‍යාපාර බිහි වූ රටවලට බලපා ඇති ණය අර්බුදය, පැරණි යටත් විජිත ලෝකයෙන් ක්‍රමානුකූලව ධනය නිස්සාරණය කිරීමේ IMF හි හස්තය හෙළි කරයි. 2022 දී ණය පැහැර හැරීමෙන් පසුව සහ වික්‍රමසිංහ සහ දිසානායක යන ජනාධිපතිවරුන් දෙදෙනා යටතේම ජීවන තත්වයන් විනාශකාරී ලෙස පහත හෙලූ IMF නිර්දේශිත ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම් ක්‍රියාත්මක කිරීමෙන් පසුව, 2024 දී රාජ්‍ය ණය-දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයට අනුපාතය සියයට 96.1 ක් වූ සහ එය 2025 අවසන් වන විට සියයට 102 ක් වනු ඇතැයි පුරෝකථනය කර ඇති ශ්‍රී ලංකාව, ප්‍රපාතය මුව විට සිටී.10 කෙන්යාවේ රාජ්‍ය ණය බර 2025 ජුනි වන විට දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 67.8 ක් (ඩොලර් බිලියන 91.3) දක්වා ළඟා වී,11 සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් සඳහා IMF හි සාමාන්‍යය වන සියයට 50 සීමාව සැලකිය යුතු ලෙස ඉක්මවා ගියේ ය.12 2024 මුදල් පනත් යෝජනාවට එරෙහි විරෝධතාවලට සෘජුවම හේතු වූ 2024 මැයි වන විට ආදායමෙන් සියයට 67.1ක් ණය සේවාකරණය සඳහා වැයවූ13 දැවැන්ත බරක් මෙයින් නියෝජනය වෙයි. බංග්ලාදේශයේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 31.6-32.2 ක සාපේක්ෂව අඩු රජයේ ණය අනුපාතය (2023-2024)14, 2024 නැගිටීමට හේතු වූ ව්‍යුහාත්මක ගැලපුම් (structural adjustments) පීඩනයන් ආවරණය කරයි‍.   යටිතල පහසුකම් වියදම් සහ සීමිත ආදායම් බලමුලු ගැන්වීම හේතුවෙන් අඛණ්ඩ වැඩිවීමක් පෙන්නුම් කරන ප්‍රක්ෂේපණ සමඟ, නේපාලයේ ණය, 2024 දී දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 47.87 ක් විය.15

2024 දෙසැම්බර් මාසයේදී රජයේ ණය නාමික දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 60.7 දක්වා ළඟා වීමත්16, 2025 පළමු කාර්තුවේදී පොලී ගෙවීම් දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 6 දක්වා ඉහළ යාමත් සමඟ17, ඊනියා “නැගී එන ආර්ථිකයන්” තුළ පවා ණය ගැතිකමේ වහල් භාවය ක්‍රියාත්මක වන ආකාරයට පිලිපීනය නිදසුන් සපයයි.  2024 වන විට පේරු රාජ්‍යය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 32.7-32.8 ක අඩු ණය අනුපාතයක් පවත්වා ගත්තද18, ආර්ථික හැකිලීම නොතකා මූල්‍ය සම්පිණ්ඩණය  (fiscal consolidation) කිරීම සඳහා කෙරෙන IMF පීඩනයට මුහුණ දෙයි. මැඩගස්කරයේ ණය බර 2025 දී දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 51.27 ක් වනු ඇතැයි ඇස්තමේන්තු කර ඇති අතර 2028 වන විට එය සියයට 54.64 ක් වනු ඇතැයි පුරෝකථනය කර ඇත. එහි රාජ්‍ය ණයෙන් සියයට 70 කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් බාහිර ණය වන අතර නිල ණයහිමියන් විසින් දරනු ලැබේ.19 මොරොක්කෝවේ ණය වසංගතයේ  උච්චතම අවස්ථාව වූ කොවිඩ් වසංගතය මධ්‍යයේ ණය අනුපාතය  දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 71.5 සිට 2024 වන විට සියයට 67.7-70 දක්වා අඩු කෙරුනේ ජීවන තත්වයන් මිරිකා ඇති ආක්‍රමණශීලී මූල්‍ය සම්පිණ්ඩනය හරහාය.20

2024 දී ටැන්සානියාව, කැමරූන් සහ නයිජීරියාව යන අප්‍රිකානු රාජ්‍යයන්හි ණය අනුපාත දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් පිළිවෙලින් සියයට 41.8, සියයට 39.6 සහ සියයට 41.3 ක් පෙන්නුම් කරයි.21 මෙම සංඛ්‍යාලේඛන, අප්‍රිකාවේ මධ්‍යන්‍ය (median) රාජ්‍ය ණය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 65 ක් වන බවත්, අප්‍රිකානු රටවල් 25 ක් අතිරික්ත ණය බරින් යුක්ත ව හෝ උග්‍ර ණය අර්බුදයකට මුහුණ දී සිටින බවත්, රටවල් 60 කට වැඩි ප්‍රමාණයක් රජ්‍ය ආදායමෙන්  සියයට 10 කට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් පොලී ගෙවීම් සඳහා පමණක් වියදම් කරන බවට වන යථාර්ථය වසන් කරයි.22 වඩාත් තීරණාත්මක ලෙස, අප්‍රිකානු ණය සංයුතිය නාටකාකාර ලෙස වෙනස් වී වාණිජ ණය 2000 දී පැවති සියයට 20 සිට දැන් මුළු ණයෙන් සියයට 43 ක් දක්වා ඉහළ ගොස් ඇති අතර,  ප්‍රධාන අනුපාත කළමනාකරණය කළ හැකි සේ පෙනී ගියද, ණය සේවා පිරිවැය පුපුරා ගොස් ඇති බව එයින් අදහස් වේ.23 මෙම ණය සැකැස්ම–ශ්‍රී ලංකාවේ සහ කෙන්යාවේ මෙන් ඉසිලිය නොහැකි බර හෝ උප-සහාරා අප්‍රිකාවේ “මධ්‍යස්ථ” මට්ටම් වේවා–තනි කර්තව්‍යයක් ඉටු කරයි:  ණය සේවාකරණය රජයේ ආදායමෙන් විශාල කොටසක් ගිල ගනිද්දී, කප්පාදුව, පුද්ගලිකකරණය, සමාජ සේවා වැඩසටහන් විනාශ කිරීමට බලකර සිටින IMF ව්‍යුහාත්මක ගැලපුම් වැඩසටහන් හරහා බලාත්මක කරනු ලබන අධිරාජ්‍යවාදයේ මූල්‍ය නියෝගයන්ට ජාතික ආර්ථිකයන් යටත් කිරීමය.

පන්ති සංයුතිය

ජෙන්-Z ව්‍යාපාරවල පන්ති සංයුතිය, ඒවායේ විප්ලවීය විභවය  මෙන්ම ඒවායේ පාවාදීමේ යාන්ත්‍රණය යන දෙකම හෙළි කරයි. විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් සහ රැකියා විරහිත තරුණයින් ආරම්භක ගිනි පුපුර සහ බොහෝ විට වඩාත්ම සටන්කාමී කණ්ඩායම සම්පාදනය කරයි. ඔවුන්ගේ ශක්තිය, ධෛර්යය සහ රාජ්‍ය ප්‍රචණ්ඩත්වයට මුහුණ දීමට ඇති සූදානම ප්‍රතික්ෂේප කළ නොහැකිය. බංග්ලාදේශයේ, සිසුන් හමුදා ඛණ්ඩ වලට මුහුණ දුන් අතර, විරෝධතාකරුවන් එක් දහස් පන්සියයකට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් මරා දැමූ රජයේ කුරිරු ප්‍රහාරවලට මුහුණ දුන්හ; කෙන්යාවේදී තරුණයින් පාර්ලිමේන්තුවට කඩා වැදුණි; නේපාලයේ විරෝධතාකරුවන් රජයේ ගොඩනැගිලි වලට ගිනි තැබූහ. එහෙත් ප්‍රධාන වශයෙන් මධ්‍යම පාන්තික පසුබිම්වලින් ඇදී ආ මෙම ශිෂ්‍ය පෙරමුණු බලයන්ට, මූලික සමාජ පරිවර්තනය සඳහා ස්වාධීන දේශපාලන නායකත්වයක් සැපයිය නොහැක.

තීරණාත්මක සමාජ බලවේගය වන්නේ කම්කරු පන්තියම වන අතර, මෙම ව්‍යාපාරවලට ඔවුන්ගේ සහභාගී වීම එහි සැඟවී ඇති බලය පෙන්නුම් කරයි. ශ්‍රී ලංකාවේ, එක්දින මහා වැඩවර්ජන දෙකක් විරෝධතා දක්වන තරුණයින් සමඟ කම්කරු සහයෝගීතාවය පෙන්නුම් කළ අතර, 2022 මැයි 9 වන දින ආණ්ඩුවේ අනුග්‍රහය ලත් මැරයන් අරගලකරුවන්ට පහර දෙන විට කම්කරුවෝ ඔවුන්ගේ ආරක්ෂාව සඳහා කොළඹ ප්‍රධාන විරෝධතා ස්ථානයට වහා දිව ගියහ. කෙන්යාවේ දී, ආරම්භක ජෙන්-Z විරෝධතාවලින් පසුව වැඩ වර්ජන රැලි,  එකක් පසුපස එකක් ලෙස පුපුරා ගියේය: ගුරුවරුන්, සිවිල් සේවකයින්, සෞඛ්‍ය සේවකයින්, ගුවන්තොටුපළ කාර්ය මණ්ඩල, විශ්ව විද්‍යාල කථිකාචාර්යවරු ආදී  සියල්ලෝම, අඩු වැටුප්, අස්ථිර තත්වයන් සහ පෞද්ගලීකරණයට විරෝධය පළ කළහ. කුරිරු සූරාකෑම යටතේ ඩොලර් බිලියන ගණනක අපනයන නිෂ්පාදනය කරන බංග්ලාදේශයේ ඇඟලුම් කම්කරුවන්, ඔවුන්ගේ වෘත්තීය සමිති ඔවුන් බලමුලු ගැනීමට එරෙහිව කටයුතු කරන අතරතුර පවා විරෝධතාවලට සහභාගී වූහ.

සමිති ද්‍රෝහිකම

එහෙත්, මෙම නැගිටීම් සමාජවාදය සඳහා සවිඥානික විප්ලවවාදී ව්‍යාපාරයක් බවට කම්කරු පන්තිය විසින් පරිවර්තනය කිරීම ක්‍රමානුකූලව වලක්වනු  ලැබිණි. මෙම පාවාදීමේ තීරනාත්මක යාන්ත්‍රණය වූයේ කම්කරු ව්‍යාපාරය තුළ ධනේශ්වර පර්යාය සඳහා පොලිස් බලකායන් ලෙස ක්‍රියාත්මක වන වෘත්තීය සමිති නිලධරයන් සහ ව්‍යාජ-වාම සංවිධානවල භූමිකාවයි.

කෙන්යාවේ, වෘත්තීය සමිති මධ්‍යම සංවිධානය (the Central Organization of Trade Unions- COTU), කෙන්යාවේ ජාතික ගුරු සංගමය (Kenya National Union of Teachers – KNUT) සහ කෙන්යාවේ පශ්චාත් ප්‍රාථමික අධ්‍යාපන ගුරුවරුන්ගේ සංගමය (Kenya Union of Post-Primary Education Teachers- KUPPET) යන වෘත්තීය සමිති සම්මේලන සියල්ලම ජෙන්-Z නැගිටීමෙන් පසුව ඇති වූ වැඩ වර්ජන හුදකලා කිරීමට සහ පරාජය කිරීමට කටයුතු කළහ.24වැටුප් වැඩිවීම් ඉල්ලා සහ කප්පාදුවට විරුද්ධ වෙමින් ගුරුවරුන් වැඩවර්ජන දියත් කළ විට, KNUT සහ KUPPET නායකයින් රූටෝ රජය සමඟ පාවාදීමේ ගිවිසුම් සාකච්ඡා කළ අතර, පුද්ගලීකරනය සහ සේවා කොන්දේසි වටා ඇති ඉල්ලීම් අතහැර දමමින් අවම වැටුප් වැඩිවීම් පිළිගත්තේය. මෙම වෘත්තීය සමිති නිලධරයෝම IMF විසින් නියම කරන ලද කප්පාදුවේ මුළු කාලය පුරාම තම වරප්‍රසාදිත නිලයන් පවත්වා ගෙන ගිය අතර, ඔවුන්ගේ කාර්යය වන්නේ කම්කරුවන් නියෝජනය කිරීම නොව ප්‍රාග්ධනයට පිළිගත හැකි සීමාවන් තුළ ඔවුන්ගේ අරගල පාලනය කිරීම බව හෙළි කළහ.

ශ්‍රී ලංකාවේ වෘත්තීය සමිති වඩා සෘජු ප්‍රතිවිප්ලවවාදී කාර්යභාරයක් ඉටු කළහ. රාජපක්ෂගේ ඉල්ලා අස්වීම ඉල්ලා 2022 වූ නැගිටීම අතරතුර, ඔවුන් අප්‍රේල් 28 සහ මැයි 6 යන දිනවල සීමිත එක්දින මහා වැඩවර්ජන දෙකක් කැඳවූ අතර, එය හුදෙක් මහජන විරෝධතාවලට ප්‍රතිචාරයක් ලෙස සහ කම්කරු නිලධරය කෙරෙහි සේවක අතෘප්තිය පාලනය කිරීම සඳහා අරමුණු විය. නමුත් මිලියන සංඛ්‍යාත කම්කරුවන්ට තම ශක්තිය පෙන්වීමට ඉඩ දුන් වෘත්තීය සමිති නායකයින්  පසුව මෙම බලය ධනවාදයට එරෙහි ස්වාධීන දේශපාලන අභියෝගයක් බවට ඒකාබද්ධ වීම වැළැක්වීමට වියරු ලෙස කටයුතු කළහ. ඔවුන් තවදුරටත් වැඩ වර්ජන කැඳවීම ප්‍රතික්ෂේප කළ අතර, වෘත්තීය සමිති පාලනයෙන් ස්වාධීන ක්‍රියාකාරී කමිටු පිහිටුවීමට විරුද්ධ වෙමින්, ධනේශ්වර පාර්ලිමේන්තු විපක්ෂය වන සමගි ජන බලවේගය (SJB) සහ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ (JVP) විසින් ප්‍රවර්ධනය කරන ලද සහ FSP විසින් සහාය දක්වන ලද, ධනේශ්වර පාලනය ස්ථාවර කරන “අන්තර්කාලීන රජයක්” සඳහා වන ඉල්ලීම් දෙසට ව්‍යාපාරය යොමු කළහ. සෞඛ්‍ය සේවකයින් සටන්කාමී වැඩවර්ජන දියත් කළ විට,25 වෘත්තීය සමිති ඔවුන් යටපත් කිරීමට රජය සමඟ කටයුතු කළහ.

බිලියන ගණනක අපනයන නිපදවන ඇඟලුම් කම්කරුවන්  දැවැන්ත නිර්ධන පංති බලවේගයක් වන බංග්ලාදේශයේ, කම්කරුවන් බලමුළුගැන්වීම මැඩ පැවැත්වීමට වෘත්තීය සමිති සම්මේලන සෘජුව සහයෝගී වූහ.26 හසීනා රජයට එරෙහි විරෝධතාවලට දස දහස් ගණනක් ඇඟලුම් කම්කරුවන් එක් වූ විට පවා, ඔවුන්ගේ වෘත්තීය සමිති, කර්මාන්තශාලා වාඩිලාගැනීම්, මහා වැඩවර්ජන හෝ කුමන හෝ ස්වාධීන කම්කරු පන්ති දේශපාලන මැදිහත්වීමක් වැළැක්වීමට කටයුතු කළහ. හසීනාගේ ඇද වැටීමෙන් පසු, ඇඟලුම් කම්කරුවන් වැටුප් වැඩිවීම් සහ වඩා හොඳ කොන්දේසි ඉල්ලා සිටි විට, වෘත්තීය සමිති කර්මාන්තශාලා තුළ “නිසි පාලනය” ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා මිලිටරි පිටුබලය ලත් යූනුස් තන්ත්‍රය සමඟ සහයෝගයෙන් කටයුතු කළහ.27

මෙම රටාව වෘත්තීය සමිති නිලධරයේ පන්ති ස්වභාවය පිළිබිඹු කරයි. මෙම නිලධාරීන් සාමාන්‍ය සේවකයින්ට වඩා බොහෝ ඉහළ වැටුප්, වරප්‍රසාද සහ තනතුරු භුක්ති විඳිති.28 ඔවුන් කම්කරු අමාත්‍යාංශ, ත්‍රෛපාර්ශ්වික කොමිෂන් සභා (වෘත්තීය සමිති-සමාගම්-රජය) සහ සංස්ථාවාදී ව්‍යුහයන් හරහා ධනේශ්වර රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණයට ඒකාබද්ධ කෙරී ඇත.29 ඔවුන්ගේ ද්‍රව්‍යමය අවශ්‍යතා පවතින්නේ ඔවුන් නාමිකව නියෝජනය කරන කම්කරු පන්තිය සමඟ නොව,30 ඔවුන්ට ඔවුන්ගේ වරප්‍රසාදිත ස්ථානය ලබා දෙන පද්ධතිය ආරක්ෂා කිරීමත් සමඟය31.

ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ විශ්ලේෂණය නිශ්චිත ය: “මෙම ආර්ථික හා දේශපාලන පදනම්–මූල්‍ය ආයෝජන සහ ධනේශ්වර රාජ්‍යයෙන් ලැබෙන සෘජු සහනාධාර–මත රැඳී සිටින්නේ නිල වෘත්තීය සමිතිවල නිලධරය සමන්විත වන ඉතා වරප්‍රසාද ලත් සුලු ධනේශ්වර ස්ථරයකි. මෙම දූෂිත ආයතනයට අදාළව ‘කම්කරු සංවිධානය’ වැනි අර්ථකථන කැඳවීම සේවය කරන්නේ එහි සැබෑ සමාජ ස්වභාවය සහ එය සහ කම්කරු පන්තිය අතර ගැඹුරින් පවතින පන්ති ප්‍රතිවිරෝධතා සැඟවීමට පමණි.”32

ප්‍රතිගාමී වම

වෘත්තීය සමිති නිලධරයට අමතරව, මෙම පාවාදීම සඳහා දේශපාලන ආවරණයක් සැපයීමේ කාර්යය කරන ප්‍රතිගාමී වාම සංවිධාන ජාලයක් ක්‍රියාත්මක වේ. මෙම කණ්ඩායම්–ස්ටැලින්වාදී, මාඕවාදී, විවිධ හිටපු ට්‍රොට්ස්කිවාදී භ්‍රෂ්ටයින් සහ ව්‍යාජ වාම ප්‍රවණතා33–සැබෑ විප්ලවවාදී කම්කරු පන්ති නායකත්වයේ මතුවීම ක්‍රමානුකූලව අවහිර කරමින් රැඩිකල් විකල්ප ලෙස පෙනී සිටිති.

කෙන්යාවේ, විප්ලවවාදී සමාජවාදී සංගමය (Revolutionary Socialist League-RSL) සහ කොමියුනිස්ට් පක්ෂය මාක්ස්වාදී-කෙන්යාව (Communist Party Marxist-Kenya-CPM-K) රැඩිකල්කරණය වූ ජෙන්-Z නැගිටීම මැඩපැවැත්වීම සඳහා තීරණාත්මක කාර්යභාරයක් ඉටු කළහ.34 RSL, විප්ලවීය වාචාල කතා භාවිතා කරමින්, කම්කරු පන්තියේ ස්වාධීන දේශපාලන මැදිහත්වීමම වළක්වන, ව්‍යාපාරයේ, “නායකත්වයක් නැති”, “බැනර් නැති”, “දේශපාලනයක් නැති” යන ස්වභාවය ප්‍රවර්ධනය කළේය. ධනේශ්වරයට ප්‍රතිලාභ ලබා දුන් දේශපාලන ව්‍යාකූලත්වයට වාම ආවරණයක් ලබා දෙමින්, RSL හි නායකයෙකු වන එස්රා ඔටියේනෝ පැවසුවේ “… රජය ක්‍රියාකාරීව නායකයින් සොයමින් සිටින බැවින්, දැනට නායකයින් මතු නොවීමට මෙය හොඳ උපක්‍රමයකි. […] RSL ලෙස, අපි එහි යන්නේ අරමුණක් ඇතිවය, මන්ද අපි ජනතාව සමඟ සහයෝගීතාවයෙන් සිටිය යුතුය–ඔවුන් පවසන දේට අපි සම්පූර්ණයෙන්ම එකඟ වෙමු. එබැවින් අපි වීදිවලට ​​යමු, අපි අපගේ ජනතාව සංවිධානය කිරීමට උත්සාහ කරමු. එක්වන විට, අපි බැනර් රැගෙන නොයන්නෙමු, මන්ද මිනිසුන් කිසිවක් නොමැතිව, අවට සැරිසැරීමට යන බැවිනි.”35

Kenya CPM-K
CPM-K දේශපාලන මණ්ඩලය [ඡායාරූපය: @CommunistsKe]

CPM-K පක්ෂයේ මූලික දේශපාලන දිශානතිය කේන්ද්‍රගත වන්නේ, එහි පූර්වගාමියා වූ CPK විසින් කෙටුම්පත් කිරීමට උපකාරී වූ 2010 කෙන්යාවේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව ආරක්ෂා කිරීම කෙරෙහි ය. ඒ අතරම, එහි “ප්‍රගතිශීලී වගන්ති” ක්‍රියාත්මක කිරීම කෙසේ හෝ ‘නොවැළැක්විය හැකි ලෙස’ සමාජවාදයට මඟ පාදනු ඇතැයි යන ප්‍රතිසංස්කරණවාදී මිත්‍යාව එය ප්‍රවර්ධනය කරයි.36 2007 පශ්චාත් මැතිවරණ ප්‍රචණ්ඩත්වයෙන් පසු ධනේශ්වර පාලනය ස්ථාවර කිරීම සඳහා පාලක පන්තිය විසින් බ්‍රිතාන්‍යයෙන් සහ එක්සත් ජනපදයෙන් ලැබුණු විශාල අරමුදල් සමඟ මෙම ව්‍යවස්ථාව කෙටුම්පත් කරන ලදී. මෙම ධනේශ්වර නීති රාමුව ආරක්ෂා කිරීම සඳහා මහජන කෝපය යොමු කිරීමෙන්, CPM-K, අරගලය ධනවාදය තුළ සීමා වී ඇති බවට සහතික කරයි.

පිලිපීනයේ, ව්‍යාජ-වාම පාවාදීමේ රටාව එහි වඩාත්ම පැහැදිලි සහ දේශපාලනිකව උපදේශාත්මක ස්වරූපයට ළඟා වේ. ස්ටැලින්වාදී ඡත්‍ර (umbrella) සංවිධානයක් වන BAYAN (1985 දී ආරම්භ කරන ලදී) සහ 1990 ගණන්වල පිලිපීනයේ ස්ටැලින්වාදී කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ (CPP) කොටසක් සහ විවිධ සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සංවිධාන ඒකාබද්ධ වීමෙන් මතු වූ ව්‍යාජ-වාම අක්බයාන් පක්ෂය (Citizens’ Action Party-පුරවැසි ක්‍රියාකාරී පක්ෂය)37— ඓතිහාසික වශයෙන් සුළු ධනේශ්වර දේශපාලනයේ විවිධ ගමන් පථ නියෝජනය කරන ප්‍රතිවාදීන් වුවද38—“චීනයට සතුරු පිලිපීන ධනේශ්වරයේ කොටස් කෙරෙහි ඔවුන්ගේ පොදු දිශානතිය තුළින් එකිනෙකා සමඟ වඩාත් සමීප පෙළගැස්වීමකට පැමිණෙමින් සිටිති”39. 2025 සැප්තැම්බර් 21 වන දින මැනිලා නුවරදී 100,000 ක ජනතාවක් පෙළ ගැසුණු විට–ෆර්ඩිනන්ඩ් මාකෝස් (ජ්‍යෙෂ්ඨයා) යුද නීතිය ප්‍රකාශ කිරීමේ 53 වන වසර–මෙම සංවිධාන දෙක වෙනම දූෂණ විරෝධී පෙළපාලි මෙහෙයවූ අතර, ඒවා WSWS සඳහන් කළ පරිදි, ඔවුන්ගේ දේශපාලන ස්වභාවය අනුව “පැහැදිලි ලෙසම මධ්‍යම පාන්තික” ඒවා විය. කෙසේ වෙතත්, සැලකිය යුතු ලෙස, වීදිවලට ​​රැස් වූ ජනතාව “විරෝධතා වෙත ආකර්ෂණය  වූයේ ධනේශ්වරයේ විශේෂිත කන්ඩායමක් වෙත නැඹුරු වීම නිසා නොවීය”. ඊට වෙනස්ව, බයාන් සහ අක්බයාන් යන දෙකම ධනේශ්වර පක්ෂ සමඟ විවෘතව සහයෝගයෙන් කටයුතු කළ අතර, ස්වාධීන කම්කරු පන්ති ව්‍යාපාරයක් මතුවීම වැළැක්වීම සඳහා ක්‍රමානුකූලව කටයුතු කළේ, මාකෝස් සහ ඩුටර්ටේ කඳවුරු අතර ධනේශ්වර කන්ඩායම් යුද්ධයේ ආවෘත අන්තයට මහජන කෝපය දිශානත කිරීමෙනි. “සමහර මාකෝස් විරෝධී සටන් පාඨ සහ බැනර් තිබියදීත්”, මෙම පෙලපාලිවල අවසාන දිශානතිය වූයේ “චීනයෙන් වැඩි ආර්ථික ආයෝජන ලබා ගැනීම සඳහා එක්සත් ජනපදය සමඟ පිලිපීන සබඳතා මධ්‍යස්ථ කිරීමට උත්සාහ කරන” ඩුටර්ටේගේ බලකායන්ට එරෙහි සන්ධානයක් දෙසට” වේ. 

Akbhayan
අක්බයාන් පක්ෂ ලැයිස්තුවේ නාමයෝජනා ලැබූවන් – ඉදිරිපස වමේ සිට: ඩාඩා කිරාම් ඉස්මුලා, නීතිඥ චෙල් ඩයොක්නෝ සහ මන්ත්‍රී මණ්ඩල නියෝජිත පර්සිවල් “පර්සි” සෙන්ඩානා. රූපය akbayan.org.ph වෙතින්.

බයාන් සහ අක්බයාන්ගේ ද්‍රෝහී භූමිකාව තේරුම් ගත යුත්තේ අපගමනයක් ලෙස නොව පන්ති සහයෝගීතාවය කෙරෙහි ඔවුන්ගේ මූලික දේශපාලන දිශානතියේ තාර්කික ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ය. බයාන්, මාඕවාදී චීන කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ ‘පෙරමුණු’ සංවිධාන (front organizations) වලින් එකක් වන අතර,40 සමාජවාදී විප්ලවය නිරන්තරයෙන් කල් දමන දීර්ඝ “ජාතික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී” අරගලයක තුල, කම්කරු පන්තිය උපකල්පිත “ප්‍රගතිශීලී ජාතික ධනේශ්වරයකට” යටත් කරන “අවධි දෙකේ න්‍යාය” දශක ගණනාවක් තිස්සේ ප්‍රවර්ධනය කර ඇත.41 “සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී” විකල්පයක් ලෙස තමන්ව හඳුන්වා ගන්නා අක්බයාන්, කොංග්‍රසයේ අසුන් දරමින් සහ අධිරාජ්‍යවාදී-ගැති ධනේශ්වර දේශපාලනඥයින්ට සහාය දක්වමින් ධනේශ්වර පාර්ලිමේන්තු දේශපාලනයට සම්පූර්ණයෙන්ම ඒකාබද්ධ වී ඇත. එහි ජාතිකවාදී, අවස්ථාවාදී සහ පන්ති සහයෝගීතා දේශපාලනය යනු CCP හි ස්ටැලින්වාදී දේශපාලනයේ අඛණ්ඩ පැවැත්මයි.42 නැවත වරක්, මෙම බලවේග පොදු කාර්යයක් තුළ එක්සත් වේ: එනම්, පිලිපීන කම්කරු පන්තියේ ස්වාධීන දේශපාලන බලමුලු ගැන්වීම අවහිර කිරීම සහ ඉන්දු-පැසිෆික් කලාපයේ වොෂින්ටනයේ උපායමාර්ගික අරමුණු සමඟ පෙලගැසී සිටින ධනේශ්වර කන්ඩායම්වලට එය යටත් කිරීමයි. ඔවුන්ගේ වර්ධනය වන පෙළගැස්ම පිළිබිඹු කරන්නේ පුද්ගලික සංහිඳියාවක් නොව අධිරාජ්‍යවාදී යුද්ධයේ යුගයේ දී ඔවුන්ගේ සුලු ධනේශ්වර දේශපාලනයේ නොවැළැක්විය හැකි තර්කනයයි. පිලිපීනය “චීනය සමඟ යුද්ධය සඳහා වොෂින්ටනයේ සූදානමේ පෙරමුණු වල” ස්ථානගත වී ඇති හෙයින්, ඔවුන් ඉඳහිට කරන උපායශීලී අරමුණු සඳහා යෙදවිය හැකි අධිරාජ්‍ය විරෝධී වාචාල කතා කුමක් වුවත්, බයාන් සහ අක්බයාන් යන දෙකම අධිරාජ්‍යවාදයේ යුද න්‍යාය පත්‍රයට මහජන විරෝධය ඒකාබද්ධ කිරීම සඳහා උපකරණ බවට ඵලදායී ලෙස  පත්ව ඇත.43

දූෂණ විරෝධී ව්‍යාපාරය

බයාන් සහ අක්බයාන් පක්ෂ දෙකම විසින් ප්‍රවර්ධනය කරන ලද දූෂණ විරෝධී රාමුව, ස්ටැලින්වාදය සියවසක් පුරා ගෝලීය වශයෙන් ප්‍රචාරය කළ පන්ති-සහයෝගීතා දේශපාලනය සඳහා සමකාලීන වෙස්වළා ගැනීමක් නියෝජනය කරයි. එහිදී, ස්ටාලින්ගේ “අවධි දෙකේ න්‍යාය” විවෘතව “ප්‍රගතිශීලී ජාතික ධනේශ්වරය” ඇතුළු “පන්ති හතරක එකතුවක්” ඉල්ලා සිටි අතර, අද දින ව්‍යාජ වාමාංශිකයෝ44 “ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී කාර්යයන් සම්පූර්ණ කිරීමේ” කොටසක් ලෙස, “දූෂිත ප්‍රභූන්ට” එරෙහිව “ජනතාවගේ” එක්සත්කම සඳහා  උද්ඝෝෂනය කරති. සූත්‍ර දෙකම ධනේශ්වරය ප්‍රගතිශීලී සහ ප්‍රතිගාමී කඳවුරුවලට බෙදා, කම්කරු පන්තිය ධනේශ්වර කන්ඩායමකට යටත් කර, සමාජවාදී විප්ලවය සඳහා වන සටන ක්‍රමානුකූලව අවහිර කරයි. WSWS පැහැදිලි කළේ, “දූෂණ විරෝධී ව්‍යාපාරයක ධජය දේශපාලනිකව ආවෘත අන්තයකි. එය දේශපාලනිකව අරූපික වන අතර අන්ත දක්ෂිනාංශික පක්ෂ ඇතුළු පුළුල් පරාසයක ධනේශ්වර සහ සුලු ධනේශ්වර පක්ෂ සහ සංවිධාන එක වහලක් යටට ගෙන ඒම සඳහා සේවය කළ හැකිය.”45 පිලිපීනයේ දී, මෙය ඩුටර්ටේ කඳවුරට එරෙහි ධනේශ්වර විමර්ශනවලට සහාය දැක්වීමේ හා මාකෝස් ආණ්ඩුවේ එක්සත් ජනපද මිලිටරි ව්‍යුහයන් හා ඒකාබද්ධ වීම සමඟ පෙළ ගැසීමේ සංයුක්ත ස්වරූපයක් ගනී. මෙහි මූලෝපායික ක්‍රියාකාරිත්වය පැහැදිලි ය: පාලක පන්ති කණ්ඩායම් එකිනෙකාට එරෙහිව දූෂණ චෝදනා ආයුධයක් බවට පත් කර ගනී–මාකෝස් ඩුටර්ටේගේ ප්‍රහාර පූර්ව භංග කිරීම සඳහා පරීක්ෂණ දියත් කරයි, ඩුටර්ටේගේ බල කල්ලි මාකෝස්ගේ සහචරයින් හෙළිදරව් කිරීම සඳහා සෙනෙට් සභාව භාවිතා කරයි- බයාන් සහ අක්බයාන් මූලික වශයෙන් ධනේශ්වර පාලක ප්‍රභූව තුළ තනතුරු නැවත සකස් කිරීමක් (reshuffle) වන දෙයට ව්‍යාජ-රැඩිකල් ආවරණයක් සපයයි. විනාශකාරී විරැකියාව, දේශගුණික විපත්, පහත වැටෙන වැටුප් සහ චීනයට එරෙහි එක්සත් ජනපද යුද්ධයකදී වෙඩි උණ්ඩ ලෙස භාවිතා කිරීමේ අන්තරායට මුහුණ දෙන කම්කරු පන්තිය, මේ හරහා ස්වාධීනව සංවිධානය වීමෙන් සහ තමන්ගේම පන්ති අවශ්‍යතා ඉදිරියට ගෙන යාමෙන් වලක්වනු ලැබේ.

පිලිපීන විරෝධතා පිළිබඳ මෙම විශ්ලේෂණය විශ්වීය වශයෙන් අදාළ වේ. ඇත්ත වශයෙන්ම, ශ්‍රී ලංකාවේ දී ජවිපෙ/එන්පීපී, IMF හි කප්පාදු වැඩසටහන ක්‍රියාත්මක කරන්නේ, දූෂණ විරෝධී වේදිකාවක පදනම මත, සියලු සාම්ප්‍රදායික ධනේශ්වර පක්ෂ කෙරෙහි ඇති අතිමහත් මහජන සතුරුකම ගසාකමින් බලයට පැමිණීමෙනි. නේපාලයේ මිලිටරිය විසින් ස්ථාපනය කරන ලද තාක්ෂණික (technocratic) රජය දූෂණයට එරෙහිව සටන් කිරීමේ පොරොන්දු හරහා තමන්ව සාධාරණීකරණය කළේය. බංග්ලාදේශයේ බැංකුකරු යූනුස් දූෂිත දේශපාලන සංස්ථාපිතයට වඩා ඉහළින් තමන් ස්ථානගත වන බවට දැක්වූයේය.

නමුත් දූෂණය යනු පද්ධතියට ව්‍යතිරේකයක් නොව ඒකාධිකාරී ධනවාදයේ දේපළ සබඳතාවල ආවේණික ලක්ෂණයකි. නිෂ්පාදන මාධ්‍යයන්හි පෞද්ගලික අයිතිය නිලධාරීන්ට තමන් පොහොසත් කර ගැනීම සඳහා ද්‍රව්‍යමය කොන්දේසි නිර්මාණය කරයි. ධනේශ්වර රාජ්‍යය නිශ්චිතවම පවතින්නේ ධනේශ්වර පන්තියේ අවශ්‍යතා ආරක්ෂා කිරීම සඳහා වන අතර, IMF විසින් යෝජනා කරන “පිරිසිදු ධනවාදය”, පදවල පරස්පර විරෝධීතාවයක් බවට පත් කරයි. අනෙකුත් සියලුම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී කාර්යයන් මෙන්ම, නිලධර දූෂණයට එරෙහිව පොදු වත්කම් ආරක්ෂා කිරීම කම්කරු පන්තිය මත රඳා පවතින්නේ, මූල්‍ය වංශාධිපතිත්වය සහ ධනේශ්වර කතිපයාධිකාරය අත්පත් කර ගැනීම සහ රාජ්‍යයම අහෝසි කිරීමේ විප්ලවීය ක්‍රියාවෙහි කොටසක් ලෙස ය.

පාලන තන්ත්‍ර මාරුව අධිරාජ්‍යවාදයට සේවය කරයි

ජෙන්-Z විරෝධතා රැල්ල රටවල් කිහිපයක පාලන තන්ත්‍ර මාරු කිරීම සඳහා සමත් වූ අතර, බලයේ සිටින ධනේශ්වරයේ නියෝජිතයින් කණ්ඩායමක් තවත් කණ්ඩායමකින් ප්‍රතිස්ථාපනය කරණු  ලැබිණි. නොඉවසිය හැකි තත්වයන් කෙරෙහි සැබෑ කෝපයෙන් උපන් මහජන නැගිටීම්, දූෂණ විරෝධී රාමු හරහා එකම හෝ ඊටත් වඩා නරක ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කරන “පිරිසිදු” පරිපාලකයින්ට සහාය වීම සඳහා යොමු කෙරේ. බටහිර සම්බන්ධතා ඇති බංග්ලාදේශයේ යූනුස් “ශක්තිමත් ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ” පොරොන්දු වේ. කෙන්යාවේ රූටෝ-ඔඩින්ගා සන්ධානය රට එක්සත් ජනපදයේ “ප්‍රධාන නේටෝ නොවන සගයෙකු” ලෙස නම් කරමින් කප්පාදුව දිගටම කරගෙන යයි.

ශ්‍රී ලංකාවේ වික්‍රමසිංහ IMF ඉල්ලීම් ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා පොලිස්-රාජ්‍ය මර්දනය භාවිතා කළ අතර, ඔහුගේ අනුප්‍රාප්තික ජනාධිපති අනුර දිසානායකගේ ආණ්ඩුව, IMF නියෝග අඛණ්ඩව හා අකුරටම ක්‍රියාත්මක කිරීමට එරෙහි පන්ති අරගල මැඩ පැවැත්වීම සහ මර්දනය කිරීම සඳහා  මුළු රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණය, පාර්ලිමේන්තුව, මාධ්‍යය, රැවටීම් හා වාචාල කතා සහ එහි වෘත්තීය සමිති නිලධරය යන සමස්තයම  භාවිතා කරමින් සිටී. නේපාලයේ තාක්ෂණධරයින් දේශපාලනයට ඉහළින් ස්ථානගත වෙමින් ධනේශ්වර දේපළ සබඳතා ආරක්ෂා කරති.

ව්‍යාජ-වම සහ වෘත්තීය සමිති නිලධරයන් විසින් කරන මෙම පාවාදීමේ සම්පූර්ණ බර කම්කරු පන්තිය සහ ග්‍රාමීය ජනතාව විසින් දරනු ලැබේ. නව පාලන තන්ත්‍රයන් කප්පාදු වැඩසටහන් පවත්වාගෙන යන අතර නව දේශපාලන බැනර් යටතේ – “ප්‍රගතිශීලී” සන්ධාන, “දූෂණ විරෝධී” ආණ්ඩු හෝ මිලිටරි පිටුබලය ලත් තාක්‍ෂණවේදීන් – අධිරාජ්‍යවාදී අවශ්‍යතා සඳහා සේවය කරමින් ධනේශ්වර දේපළ සබඳතා නොවෙනස්ව ආරක්ෂා කරයි. රාජ්‍ය ප්‍රචණ්ඩත්වයට මුහුණ දෙමින් තම ජීවිත පරදුවට තැබූ කම්කරුවෝ දැන් “ආර්ථික ස්ථාවරත්වය” සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා “පටි තද කිරීම” සහ “මූල්‍ය විනය” ආදී ඔවුන් වීදිවලට ​​තල්ලු කළ වාචල කතා වලම අලුත් වටයකට මුහුණ දෙති. ආණ්ඩු පෙරලා දැමූ විප්ලවවාදී ශක්තිය වෙහෙසට හා අධෛර්යයට පත්වන්නේ ව්‍යාජ-වාමාංශිකයන් මහජන කෝපය එක් ධනේශ්වර කන්ඩායමකින් තවත් ධනේශ්වර කන්ඩායමකට සහාය දැක්වීමට යොමු කරවන විටය. මෙම දේශපාලන අවමංගත වීම දක්ෂිණාංශික සහ ෆැසිස්ට් බලවේග විසින් මහජන කලකිරීම ගසාකෑමට සාරවත් කොන්දේසි නිර්මාණය කරයි. ධනේශ්වර සූරාකෑම සහ අධිරාජ්‍යවාදී ආධිපත්‍යයට අත නොතබන අතරතුර, ජනාන්දෝලකයෝ (Demagogues-ජනතාව අතර ඇති අගතීන් ගසා කන වාචාල/වාගාලංකාරී දේශපාලකයෝ) කම්කරු පන්තියේ හා පීඩිත මධ්‍යම පන්තියේ කොටස්වල සාධාරණ කෝපය සංක්‍රමණිකයන්, වාර්ගික සුළුතරයන්, “දූෂිත දේශපාලනඥයන්” හෝ “දූෂිත රාජ්‍ය නිලධාරීන්” හා “මත් වසංගතය” හෝ පාතාලය ආදී බිල්ලන් වෙත යොමු කරති. පාර්ලිමේන්තුව සහ මැතිවරණ, ධනේශ්වරය තම පාලනය නැවත තහවුරු කර ගන්නා තීරණාත්මක යාන්ත්‍රණයන් ලෙස ක්‍රියා කරන අතර, මහජන විරෝධය සුරක්ෂිත ව්‍යවස්ථාමය රාමු තුළට යොමු කරමින් කම්කරු පන්තිය ධනේශ්වරයේ කන්ඩායමික යුද්ධයට යටත් කරයි.

ඉතාලියේ (1920-22)46, ජර්මනියේ (1933)47 සහ ප්‍රංශයේ (1936-39)48 ඓතිහාසික අත්දැකීම්, පාවා දුන් විප්ලවවාදී ව්‍යාපාර ඒවායේ ප්‍රතිවිරුද්ධය බවට පරිවර්තනය කළ හැකි ආකාරය ඛේදජනක පැහැදිලිකමකින් පෙන්නුම් කරයි. මේ සෑම අවස්ථාවකදීම, සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ සහ ස්ටැලින්වාදයේ දේශපාලන පාවාදීම්–කම්කරු බලය සඳහා සටන් කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම, මහජන පෙරමුණු හරහා කම්කරු පන්තිය “ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී” ධනේශ්වරයට යටත් කිරීම, ස්වාධීන කම්කරු පන්ති දේශපාලන සංවිධානගත වීම  මර්දනය කිරීම–මහ ජනතාව අකර්මණ්‍ය කොට අධෛර්යමත් කළ අතර, ෆැසිස්ට්වාදයේ ම්ලේච්ඡ ස්ථාවර වීම සඳහා මාවත හෙළි කළේය. මෙම ව්‍යසනයන් විශ්ලේෂණය කිරීමේදී ට්‍රොට්ස්කි අවධාරණය කළ පරිදි, “ෆැසිස්ට්වාදය යනු ධනේශ්වර සමාජය තුළ නිර්ධන පන්ති ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ සියලු අංග මුලිනුපුටා දැමීම මත පදනම් වූ විශේෂිත ආණ්ඩු ක්‍රමයකි”; එය කළ හැකි වූයේ විප්ලවවාදී නායකත්වයේ පූර්ව පාවාදීම මගින් පමණි.49 සමකාලීන ජෙන්-Z නැගිටීම්වල ද එම අපෝහකය ක්‍රියාත්මක වේ: ව්‍යාජ-වාම සංවිධාන ක්‍රමානුකූලව සමාජවාදී නායකත්වය යටතේ ස්වාධීනව කම්කරු පන්තිය බලමුලු ගැන්වීම වළක්වන්නේ, පාර්ලිමේන්තු යාන්ත්‍රණයන් සහ අවශ්‍ය විටෙක ඒකාධිපති ග්‍රහනය යන දෙකම හරහා ධනේශ්වර ප්‍රතිගාමීත්වය නැවත තහවුරු කර ගැනීමට  අවශ්‍ය කොන්දේසි නිර්මානය කරමිනි.

මෙම ප්‍රතිඵල දැඩි අනතුරු ඇඟවීමකි: ධනවාදයේ රාමුව තුළ පාලන තන්ත්‍ර වෙනසක් කම්කරු පන්තියට උපායමාර්ගික ආවෘත අන්තයක් නියෝජනය කරයි. ජෙන්-Zනැගිටීම්වල මූලික පාඩම නම්, මහජන ව්‍යාපාරවලට ආණ්ඩු පෙරලා දැමිය හැකි බව—පෙන්වා ඇති පරිදි ඔවුන්ට එය කළ හැකිය—හෝ ධනේශ්වර ක්‍රමය පෙරලා නොදැමීමෙන් එකම සූරාකෑමේ ව්‍යුහය තුළ පිරිස් මාරු කිරීමක් පමණක් ඇති කරන බව නොවේ: පාඩම නම්, සමාජවාදී ජාත්‍යන්තරවාදී වැඩසටහනක් වටා තරුණයින්, දුප්පතුන් සහ පීඩිත මධ්‍යම පන්තිය පෙළගැස්විය හැකි ස්වාධීන විප්ලවවාදී කම්කරු නායකත්වයක් නොමැතිකම මහජන අරගල මාරාන්තික පාවාදීම් කරා ගෙන යන බවයි.කම්කරුවන් සහ තරුණයින් මුහුණ දෙන කාර්යය වන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ හෝ ජනාධිපති මන්දිරයේ දොරටු අසල ඔවුන්ගේ අරගලය නතර කිරීම නොව, ධනේශ්වර පන්තියේ දේපල අත්පත් කර ගැනීම සහ කම්කරු බලය ස්ථාපිත කිරීම දක්වා එය ඉදිරියට ගෙන යාමයි. ග්‍රාමීය ජනතාව සහ පීඩිත මධ්‍යම පන්තිය එහි නායකත්වය යටතේ සංවිධානය කරමින් කම්කරු පන්තිය විසින් දේශපාලන බලය අත්පත් කර ගැනීමෙන් පමණක්, සූරාකෑම, මහා විරැකියාව, දේශගුණික ව්‍යසනය සහ අධිරාජ්‍යවාදී යුද්ධය සඳහා වගකිව යුතු පද්ධතිය ආරක්ෂා කරන ආවෘත අන්තයන් ජය ගත හැකිය.

මතු සම්බන්ධයි…

  1. Yearender 2022: More Nepalis leave for foreign jobs in 2022, https://kathmandupost.com/money/2022/12/29/more-nepalis-leave-for-foreign-jobs-in-2022 ↩︎
  2. WSWS, “Elon Musk’s $1 trillion payout and the case for expropriation” (8 November 2025)
     https://www.wsws.org/en/articles/2025/11/08/gqvw-n08.html  ↩︎
  3. https://www.weforum.org/stories/2025/01/oxfam-new-report-inequality-colonialism/ ↩︎
  4. WSWS, “The World of Debt” https://www.wsws.org/en/articles/2025/08/24/errm-a24.html  ↩︎
  5. ibid ↩︎
  6. David North, ‘Capital, Labor and the Nation-State’, World Socialist Web Site, (18 June 1992)
    https://www.wsws.org/en/special/library/fi-20-1/02.html  ↩︎
  7. Statement of the International Committee of the Fourth International Globalization and the International Working Class, International finance vs. the capitalist state
    https://www.wsws.org/en/special/library/globalization-international-working-class/07.html  ↩︎
  8. Oxfam “Takers Not Makers” report
    https://www.oxfam.org/en/takers-not-makers-unjust-poverty-and-unearned-wealth-colonialism  ↩︎
  9. Karl Marx, Capital, Volume 1, Chapter 25  ↩︎
  10. https://tradingeconomics.com/sri-lanka/government-debt-to-gdp ↩︎
  11. https://www.ecofinagency.com/news-finances/0910-49407-kenya-s-public-debt-reaches-67-8-of-gdp-in-june-2025-finance-minister-says ↩︎
  12. https://cytonnreport.com/topicals/review-of-kenyas-1#:~:text=Consequently%2C%20the%20debt%20to%20GDP,collection%20and%20prudent%20debt%20repayments ↩︎
  13. https://www.cytonn.com/topicals/review-of-kenyas-1 ↩︎
  14. https://tradingeconomics.com/bangladesh/government-debt-to-gdp ↩︎
  15. https://www.statista.com/statistics/422519/national-debt-of-nepal-in-relation-to-gross-domestic-product-gdp/ ↩︎
  16. https://www.ceicdata.com/en/indicator/philippines/government-debt–of-nominal-gdp ↩︎
  17. https://cpbrd.congress.gov.ph/wp-content/uploads/2025/08/DP13-Sustaining-Growth-Managing-Debt-FINAL.pdf ↩︎
  18. https://www.ceicdata.com/en/indicator/peru/government-debt–of-nominal-gdp ↩︎
  19. https://documents1.worldbank.org/curated/en/099042925131559525/pdf/BOSIB-a6f0fd17-800e-44dd-b2c0-c4e8f502a103.pdf ↩︎
  20. https://tradingeconomics.com/morocco/government-debt-to-gdp ↩︎
  21. https://businessday.ng/news/article/10-least-indebted-african-countries-in-2024-imf/ ↩︎
  22. https://africatalyst.com/trapped-by-mounting-debt-africa-pushes-for-a-financial-reset/ ↩︎
  23. https://www.afdb.org/en/news-and-events/annual-meetings-2024-old-debt-resolution-african-countries-cornerstone-reforming-global-financial-architecture-70791 ↩︎
  24. WSWS, ‘Strike wave erupts across Kenya despite trade unions’ attempt to strangle’ it”https://www.wsws.org/en/articles/2024/09/10/swrk-s10.html ↩︎
  25. WSWS, ‘Sri Lankan health employees strike over fuel shortages and inability to travel to work’ https://www.wsws.org/en/articles/2022/07/05/msnn-j05.html ↩︎
  26. WSWS, ‘Bangladeshi prime minister threatens protesting garment workers’ https://www.wsws.org/en/articles/2022/06/13/ojdc-j13.html  ↩︎
  27. WSWS, ‘Tens of thousands of Bangladeshi garment workers continue protests’ https://www.wsws.org/en/articles/2024/11/15/menp-n15.html ↩︎
  28. WSWS, “A wave of defeats and betrayals” (from The Globalization of Capitalist Production) https://www.wsws.org/en/special/library/globalization-international-working-class/28.html  ↩︎
  29. WSWS, “‘Biden gets it!’: Britain’s trade unions make their corporatist pitch to government and business” https://www.wsws.org/en/articles/2021/09/20/tuni-s20.html  ↩︎
  30. WSWS, “A fresh lesson: The end of the Detroit newspaper strike and the crisis of the labor movement”: “The bureaucracy itself is a privileged, upper-middle class social layer. Because it is tied to the capitalist system, it seeks to conceal from the working class the real nature of this system and the position of workers within it.” https://www.wsws.org/en/articles/2001/01/iwb-j04.html  ↩︎
  31. WSWS, David North, “Trotsky’s Last Year” (01 September 2020) https://www.wsws.org/en/articles/2020/09/02/ann5-s02.html  ↩︎
  32. ICFI’s 1993 document titled, The Globalization of Capitalist Production & the International Tasks of the Working Class, which is referred to in “The middle-class “left” and the UAW-GM contract”(12 October 2007) https://www.wsws.org/en/articles/2007/10/left-o12.html; WSWS, “Sellout at Arconic: The latest showdown between workers and the unions” https://www.wsws.org/en/articles/2022/06/03/pers-j03.html  ↩︎
  33. David North, “The theoretical and historical origins of the pseudo-left” (World Socialist Web Site, 18 July 2012), https://www.wsws.org/en/articles/2015/02/24/pseu-f24.html  ↩︎
  34. WSWS, ‘One year since the Gen-Z Uprising in Kenya: The need for a socialist and internationalist strategy’ (24 June 2024) https://www.wsws.org/en/articles/2025/06/24/yvsc-j24.html  ↩︎
  35. WSWS, “Kenya’s Gen Z insurgency, the strike wave and the struggle for Permanent Revolution—Part 3” https://www.wsws.org/en/articles/2024/10/06/xrfc-o06.html  ↩︎
  36. WSWS, “Kenya’s National People’s Council: A petty-bourgeois nationalist trap for the Gen Z revolt” https://www.wsws.org/en/articles/2025/08/21/hkao-a21.html; “Stalinist Communist Party Marxist-Kenya seeks new political trap for rising discontent among workers, youth—Part Three” https://www.wsws.org/en/articles/2025/03/06/wgqk-m06.html  ↩︎
  37. WSWS, “Duterte allies dominate Philippine midterm election campaign” (21 January 21 2019) https://www.wsws.org/en/articles/2019/01/21/phil-j21.html  ↩︎
  38. Brief History, https://www.akbayan.org.ph/our-story#:~:text=Even%20with%20these%20efforts%2C%20democracy,that%20often%20happen%20in%20politics ↩︎
  39. WSWS, Major protests against corruption in the Philippines (21 September 2025)
    https://www.wsws.org/en/articles/2025/09/22/zhyf-s22.html  ↩︎
  40. WSWS, ‘Philippine “left” quarrels over election’ (13 November 2012)
     https://www.wsws.org/en/articles/2012/11/left-n13.html  ↩︎
  41. ibid ↩︎
  42. ibid ↩︎
  43. WSWS, “The Philippine ‘left’ and the constitutional crisis” (20 December 2011)
    https://www.wsws.org/en/articles/2011/12/phil-d20.html  ↩︎
  44. WSWS, “70 years after the Chinese Revolution: How the struggle for socialism was betrayed” (24 October 2019)
    https://www.wsws.org/en/articles/2019/10/24/lect-o24.html ↩︎
  45. WSWS, “Major protests against corruption in the Philippines” (22 September 2025)
    https://www.wsws.org/en/articles/2025/09/22/zhyf-s22.html  ↩︎
  46. Peter Schwarz, ‘100 years since Mussolini’s March on Rome’ WSWS (31 October 2022)
    https://www.wsws.org/en/articles/2022/10/31/vgyl-o31.html
    ↩︎
  47. Peter Schwarz, ‘Eighty years since Hitler’s coming to power’ WSWS (2 February 2013)
    https://www.wsws.org/en/articles/2013/02/02/pers-f02.html
    ↩︎
  48. Peter Schwarz, ‘The French Popular Front of 1936: Historical lessons in the “First Job Contract” struggle’ WSWS (24 March 2006)
    https://www.wsws.org/en/articles/2006/03/fr36-m24.html
    ↩︎
  49. WSWS, The rise of fascism in Germany and the collapse of the Communist International”
    https://www.wsws.org/en/articles/2005/10/le9-all.html  ↩︎

ජෙන්-Z නැගිටීම් සහ නායකත්වයේ අර්බුදය: ‘නායකත්වයක් නොමැති’ ව්‍යාපාර සහ ‘වාම ජනතාවාදයට’ එරෙහිව නොනවතින විප්ලවය –  2 කොටස Read More »

Gen-Z

The Gen-Z Uprisings and the Crisis of Leadership: Permanent Revolution against ‘Leaderless’ movements and ‘Left Populism’ – Part 1

By Sanjaya Jayasekera.

We publish here Part 1 of a series examining the global wave of Gen Z protests, the deepening crisis of revolutionary leadership, and the necessity of fighting for the program of socialist internationalism on the basis of Leon Trotsky’s Theory of Permanent Revolution.

Gen-Z
“Gen Z” Madagascar supporters wave the skull and crossbones flag during a gathering at May 13 Square in Antananarivo, Madagascar, Saturday, Oct. 18, 2025. [AP Photo/Brian Inganga]

From the streets of Dhaka to Nairobi, from Colombo to Kathmandu, from Manila to every corner of the former colonial world—from Morocco to Peru, from Madagascar onward—a wave of youth-led uprisings has shaken the global capitalist order between 2022 and 2025. These movements have captured global attention with their scale, militancy, and apparent spontaneity. In September 2024, in Bangladesh, millions, predominantly angry youth, marched demanding the resignation of Prime Minister Sheikh Hasina1.  In Kenya, the largest and most sustained protest movement since its Independence from colonial Britain took place from June 20242 to last month, where Generation Z (Gen-Z) protesters stormed parliament and brought President William Ruto’s government to the brink of collapse over his proposed austerity law. Sri Lanka’s youth occupation of Galle Face Green in July 2022 forced President Gotabaya Rajapakse to flee the country. Nepal saw its government toppled amid deadly street battles last September. Last month, the Philippines witnessed its largest demonstrations in two decades, while, on October 14, Madagascar President Andry Rajoelina was toppled following a mass popular mobilization and subsequent military intervention. These movements unfolded alongside hundreds of mass demonstrations—mobilizing millions across Europe and around the globe—against Zionist Israel’s genocide in Gaza, against the Trump administration’s preparations for a presidential dictatorship in the United States, and against the growing belligerency of imperialism around the world.

In Bangladesh, the military installed Muhammad Yunus, a banker with close ties to Western imperialism, who immediately announced “robust and far-reaching economic reforms”—a transparent code for savage International Monetary Fund austerity. In Kenya, late opposition leader Raila Odinga, who had postured as champion of the masses, joined hands with Ruto’s government to implement the identical policies the protests opposed, while the country was designated a US “major non-NATO ally”. Sri Lanka’s uprising delivered power to Ranil Wickremesinghe, a pro-IMF stooge who ruthlessly enforced austerity using police-state repression. Nepal’s protests were exploited by the military to install a technocratic interim government headed by former Chief Justice Sushila Karki, sidelining all political parties while maintaining capitalist rule.

For the millions of youth who risked their lives in these struggles, the outcomes represent devastating betrayals. The fundamental questions facing the working class and the oppressed masses remain unresolved: How can youth secure jobs, education, and a decent future? How can democratic rights be defended against increasingly authoritarian regimes? How can the stranglehold of imperialist finance capital be broken? Most urgently, as the United States and NATO prepare for catastrophic wars against Russia and China, how can the working class and youth prevent themselves from becoming cannon fodder in conflicts that serve only the interests of rival capitalist powers? 

The answer lies not in the “leaderless”— so, fundamentally pro-imperialist and pro-capitalist— mythology promoted by pseudo-left organizations, nor in the anti-corruption frameworks that channel mass anger into support for one bourgeois faction against another. It requires understanding why these movements, despite their revolutionary potential, have been systematically hijacked by forces defending capitalism. It demands a return to the theoretical foundations established by Leon Trotsky in his Theory of Permanent Revolution and defended by the International Committee of the Fourth International (ICFI) against decades of Stalinist, Maoist, and Pabloite revisionism. Above all, it necessitates the independent political mobilization of the working class under revolutionary leadership—the building of sections of the ICFI in every country to wage the struggle for world socialist revolution. 

Global Gen-Z uprisings and their betrayed outcomes

The Gen-Z protest movements of 2022-2025 follow a remarkably consistent pattern across continents, revealing not isolated national phenomena but expressions of a single global crisis of capitalism.

Sri Lanka 2022 provided the template. Between April and July, hundreds of thousands took to the streets as skyrocketing prices, fuel shortages, power-cuts, fertilizer cuts and crop destruction, and medicine scarcity made life unbearable. The COVID-19 pandemic and the economic disruption from the US-NATO proxy war against Russia in Ukraine had devastated global supply chains. Sri Lanka’s foreign reserves collapsed, forcing the government to default on its debt and halt vital imports. Mass protests erupted with demands that President Rajapakse resign—”Gota Go Home”—and that all 225 parliamentarians be removed, in which millions drawn from rural and urban poor participated across ethnic lines (except for the fact that the struggles could not gather support largely from the youth of Jaffna in the North of the country and from the up-country estate workers primarily because they saw no regime change in the South would solve any of their fundamental problems, and not necessarily due to the stronghold of discredited bourgeois Tamil nationalists and the trade union bureaucracy operating within those communities). Trade unions were compelled to call two limited one-day general strikes on April 28 and May 6, demonstrating the immense power of the working class when it intervenes. Rajapakse was forced to flee the country on July 13, 2022.

But the political leadership of the movement remained in the hands of trade union bureaucrats, the pseudo-left Frontline Socialist Party (FSP), youth proxies of the Janatha Vimukthi Peramuna (JVP) and middle-class groups at Galle Face Green, all of which subordinated the working class to demands for a transitional “interim government” that would preserve capitalist rule. Parliament was thus able to install Wickremesinghe, who imposed the IMF’s austerity program with an iron fist, using draconian legislation including the Essential Public Service Act to suppress worker opposition. The Socialist Equality Party (SEP) warned at the time: “The emancipation of the working class is the task of the workers themselves,” and that “there is no solution to the immense social problems and an end to the suppression of democratic rights within the existing social order.” However, the SEP’s forces remained limited, and it was not yet in a position to provide the mass revolutionary leadership necessary to mobilize a general strike and transform the popular uprising into a struggle for workers’ power. The decades-long betrayals of Stalinism, Maoism and nationalist trade union bureaucracies, and Pabloism within the Fourth International, had systematically undermined working-class consciousness, which in turn pressured the party into alienation, and prevented the emergence of a mass Trotskyist party capable of leading the working class, youth, and oppressed layers of the middle class in a united revolutionary offensive.

Bangladesh 2024 witnessed a similar trajectory compressed into explosive weeks. In July, university students organized under Students Against Discrimination began protesting a regressive job quota system. When Hasina’s government responded with murderous violence—unleashing police, military units, and Awami League thugs who killed scores of students—the protests escalated dramatically. By early August, millions were marching to Dhaka, expressing not merely anger over the quota system but accumulated rage over grinding poverty, massive inequality, and ruthless exploitation in the garment industry that produces billions in exports. The military, unable to contain the uprising, forced Hasina to resign and flee to India on August 5.

The military immediately installed an interim administration headed by Yunus, whose “close connections with US and European imperialist powers” were emphasized even in mainstream coverage. The Bangladesh National Party and Stalinist parties grouped in the Left Democratic Alliance pledged their full support. Throughout this upheaval, the trade unions and pseudo-left forces, including the Workers Party of Bangladesh, worked systematically to prevent the working class from intervening as an independent force with its own program3. The World Socialist Web Site (WSWS) correctly analyzed: “Workers and their families joined the student-initiated protests. However, they did so as individuals, not as a class, using strikes and other weapons of class struggle and advancing their own demands.”

Kenya’s Gen-Z insurgency in June-August 2024 represented perhaps the most politically advanced of these movements. Youth unemployment reaching 67 percent, combined with IMF-dictated tax increases in the Finance Bill 2024, ignited mass protests demanding President William Ruto’s resignation. The movement transcended the tribal divisions that the Kenyan ruling class has stoked for decades to weaken the working class4. On “Bloody Tuesday,” June 25, police opened fire on demonstrators, killing dozens as they stormed parliament. Over 60 would die in the uprising, with scores abducted by security forces.

Kenya Gen-Z
Protesters scatter as Kenya police spray water cannon at them during a protest over proposed tax hikes in a finance bill in downtown Nairobi, Kenya, June. 25, 2024. [AP Photo/Brian Inganga]

Ruto tactically withdrew the Finance Bill, but this concession only exposed the underlying conspiracy among the ruling class. In August, Raila Odinga’s Orange Democratic Movement (ODM)—which had postured as opposition—joined Ruto’s government5. The Central Organization of Trade Unions (COTU), led by Francis Atwoli, and influential Christian and Muslim clergy backed this coalition government. Austerity policies continue, the military has been deployed against civilian protesters for the first time in Kenyan history, and the country was designated a US “major non-NATO ally” by the Biden administration, positioning it as a proxy force in Washington’s preparations for war with China. 

The subsequent strike wave by teachers, transport workers, healthcare staff, and civil servants demonstrated the potential for working-class power. Yet COTU and the Stalinist Communist Party Marxist-Kenya (CPM-K) worked tirelessly to prevent these strikes from becoming a political challenge to the regime, insisting instead on “no politics” and “leaderless” organization that left the field open for bourgeois forces6.

The uprisings in Nepal (September 2025) and the Philippines (September 2025) confirmed that this pattern extends across Asia. In Nepal, protests triggered by a government ban on 26 social media platforms and fueled by deep resentment over the lavish lifestyles of “nepo kids”—the children of politicians exposed through viral videos—left at least 51 dead. The homes of prominent politicians including former prime ministers were vandalized and set ablaze. Parliament was stormed and burned. Prime Minister K.P. Sharma Oli was forced to resign, but the outcome was a technocratic interim government headed by Karki, with the military playing a decisive role behind the scenes. As the WSWS reported, Chief of Army Staff Ashok Raj Sigdel “warned that the military would be forced to declare a state of emergency if no political solution would be found,” compelling party leaders to consent to parliament’s dissolution.

The Philippines saw its largest demonstrations in two decades, with 100,000 rallying in Manila on September 21—the 53rd anniversary of Ferdinand Marcos Sr.’s declaration of martial law7. The protests were triggered by exposures of massive graft in flood control infrastructure—involving billions stolen through kickbacks to officials and fraudulent contracts. Yet the political character of these protests was “markedly middle-class.” Stalinist organization BAYAN and the pseudo-left Akbayan party led separate rallies, both increasingly aligned with bourgeois factions hostile to China and integrated into Washington’s war preparations. President Marcos Jr. announced his support for the protests “as long as they were peaceful,” attempting to contain any genuine threat to its rule.

Madagascar (October 2025) demonstrated the pattern’s most dramatic expression, with President Andry Rajoelina forcibly removed and exfiltrated by French military aircraft. The uprising erupted in late September when chronic power and water shortages—leaving over 75 percent of the population subsisting on less than €0.80 per day outraged—triggered protests led by the Gen Z Mada formation. When authorities arrested two city politicians who had planned a demonstration on September 25, protests spread rapidly across the island. The regime responded with murderous repression: at least 22 killed, hundreds injured, a dusk-to-dawn curfew imposed, and the appointment of General Zafisambo as Prime Minister on October 6 in a desperate militarization that only deepened the crisis.

On October 14, the CAPSAT military unit—which had itself backed Rajoelina’s rise to power in 2009—toppled him through a coordinated intervention. Colonel Michael Randrianirina announced the dissolution of the Senate and High Constitutional Court while maintaining the National Assembly, providing constitutional veneer to what was fundamentally a coup. Most revealing was French imperialism’s direct role: on October 12, Rajoelina fled aboard a French aircraft in an operation coordinated with Paris and approved by President Emmanuel Macron. The company facilitating his escape, TOA Aviation, was the same that had enabled fugitive automotive boss Renault CEO Carlos Ghosn’s extralegal flight from Japan. Macron emphasized “constitutional order” without condemning repression, exposing France’s concern not for democracy but for protecting strategic interests in Malagasy energy, telecommunications, and rare earth minerals.

The Malagasy Trade Union Solidarity collective, comprising about fifty unions, called a general strike demanding Rajoelina’s resignation and wage increases after a freeze since 2022, while calling on the Church and local elites for “dialogue”. The opposition parties Tiako i Madagasikara (TIM) and Malagasy Miara-Miainga (MMM) positioned themselves as alternatives. This was essentially an opportunistic role, “channeling popular anger into the narrow framework of institutional negotiations while safeguarding the foundations of capitalism.”8 The military intervention aimed to defend bourgeois order and preserve the interests of imperialism and the national bourgeoisie, replicating the pattern observed in Egypt and Tunisia 2011 where “the supposed neutrality or support of the army served to defuse mobilization, restore bourgeois order, and ensure the continuity of the capitalist system under a new facade.”

Across all these movements, certain features recur with striking consistency: economic crisis driven by IMF austerity and capitalist breakdown, and chronic social inequality; massive youth and middle-class participation; violent state repression; the promotion of “leaderless” organization by pseudo-left groups; the systematic blocking of independent working-class political action by trade union bureaucracies and parties based on the petty-bourgeoisie; and outcomes that serve imperialist strategic interests while intensifying the exploitation of the masses.

To be continued…

  1. World Socialist Web Site, ‘Bangladeshi Prime Minister flees to India amid mass uprising’ (6 August 2024) ↩︎
  2. World Socialist Web Site, ‘Mass protests against Kenyan President Ruto’s IMF-dictated Finance Bill‘ (20 June 2024) ↩︎
  3. World Socialist Web Site, ‘Bangladesh’s right-wing interim government moves to consolidate its power, end popular ferment’ (23 August 2024) ↩︎
  4. World Socialist Web Site, ‘Kenya’s Gen Z insurgency, the strike wave and the struggle for Permanent Revolution – Part 1‘ (3 October 2024) ↩︎
  5. World Socialist Web Site, ‘One year since the Gen-Z Uprising in Kenya: The need for a socialist and internationalist strategy’ (24 June 2025) ↩︎
  6. World Socialist Web Site, ‘Ruto’s new Kenyan coalition government to reinstate rejected tax measures’ (21 August 2024) ↩︎
  7. World Socialist Web Site, ‘Major protests against corruption in the Philippines’ (21. September 2025) ↩︎
  8. World Socialist Web Site, ‘Madagascar president Rajoelina flees with French aid amid mass Gen Z protests’ (19 October 2025) 
    ↩︎

The Gen-Z Uprisings and the Crisis of Leadership: Permanent Revolution against ‘Leaderless’ movements and ‘Left Populism’ – Part 1 Read More »

IMF-oxfam-Aug28

මූල්‍ය ප්‍රාග්ධනය දුප්පත් රටවල ජීවනාලිය උරා බොයි

නික් බීම්ස්

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2024 අගෝස්තු 28 දින ‘’Finance capital sucking the lifeblood out of impoverished countries” යන හිසින් පල වූ නික් බීම්ස් විසින් ලියන ලද  ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය සුනිල් ප්‍රනාන්දු විසිනි.

විශේෂයෙන්ම කෝවිඩ් අර්බුදයේ බලපෑමට හසු වීම  නිසා, වඩා අඩු ආදායම්ලාභී සහ සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් ගණනාවක පසුගිය වසර හතර තුළ සැලකිය යුතු ලෙස නරක අතට හැරී ඇති, ණය ආපසු ගෙවීම අබලන් කරවන  බලපෑම් දක්වන බ්ලොග් මාලාවක් ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල විසින් ප්‍රකාශයට පත් කර ඇත.

IMF-oxfam-Aug28
ජාත්‍යන්තර මුල්‍ය අරමුදලේ වාර්ෂික රැස්වීම වොෂින්ටන්, 2022. [AP Photo/Patrick Semansky]

“වසංගතයේ ආර්ථික කැළැල්, ලොව පුරා සිදුවන ගැටුම් සහ ගෝලීය පොලී අනුපාත හදිසියේ ඉහළ යාම” මගින් අඩු ආදායම්ලාභී රටවලට දැඩි ලෙස පහර වැදී ඇති බව මෙම මස මුලදී එය පළ කළ සටහනක සඳහන් විය.

නමුත් මෙය විසින් ඇති කරන දුප්පත්කම, කුසගින්න සහ දුක්ඛිතභාවයේ තවත් පැත්තක් තිබේ. ප්‍රතිලාභ නෙලා ගැන්මේ යෙදෙන මූල්‍ය ප්‍රාග්ධනය යෝධ වැකුම් ක්ලීනරයක් මෙන්  මුදල් උරා ගනී.

ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලට අනුව, “මධ්‍යස්ථය වන  (median) අඩු ආදායම්ලාභී රටක්, වසර 10කට පෙර ණය සේවා සඳහා විදේශීය ණය හිමියන්ට ගෙවූ තම ආදායමේ කොටස මෙන් දෙගුණයක්  — වසර 10කට පෙර සියයට 6 සිට, 2023 අවසානයේ සියයට 14 ක් පමණ වන —  වියදම් කරයි ”

සමහර රටවල් සඳහා මෙම අනුපාතය සියයට 25 දක්වා ඉහළ අගයක් ගනී. මෙම වසර ආරම්භයේදී ලෝක බැංකුව වාර්තා කළේ අඩු ආදායම්ලාභී රටවල් සහ ඇතැම් මධ්‍යම ආදායම් ලබන රටවල් සඳහා වන මුළු ණය සේවාව, දේශීය ණය ආපසු ගෙවීම සමඟ එක්ව ගත් කල ඩොලර් බිලියන 185ක් ලෙස ගණන් බලා ඇති බවයි.

“මෙම අගය, සාමාන්‍යයෙන්, සෞඛ්‍ය, අධ්‍යාපනය සහ යටිතල පහසුකම් සඳහා ඔවුන්ගේ ඒකාබද්ධ රාජ්‍ය වියදම්වලට වඩා ඉහළ අගයක්” බව එය සඳහන් කරයි.

දශක හතරක් තුළ පැවති ඉහළම මට්ටමට  ඔසවා ඇති පොලී අනුපාත මගින්  සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවලට ඇති විනාශකාරී බලපෑම පෙන්නුම් කරන වාර්තාවක් පසුගිය දෙසැම්බරයේ ලෝක බැංකුව නිකුත් කළේය. ඔවුන්, 2022 දී ඔවුන්ගේ ණය ගෙවීම සඳහා වාර්තාමය වන ඩොලර් බිලියන 443.5 ක් වියදම් කළහ. අඩු ආදායම්ලාභී රටවල්වලින් සියයට 60ක් පමණ ඉහළ අවදානම් සහිත ණය පීඩන තත්වයක  හෝ ඊට ආසන්නව සිටින බව එය සොයා ගත්තේය.

පෙර වසර තුන තුළ, සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල ස්වෛරී නය පැහැර හැරීම් 18 ක් සිදුවී ඇති අතර, එය පෙර දශක දෙක තුළ වාර්තා වූ සංඛ්‍යාවට වඩා වැඩි ය.

පසුගිය ඔක්තෝබරයේ ඔක්ස්ෆෑම් ජාත්‍යන්තර ආධාර ඒජන්සිය වාර්තා කළේ, බිලියන 2.4ක ජනතාවක් වෙසෙන ලෝකයේ දුප්පත්ම රටවලින් සියයට 57කට, ඉදිරි වසර පහ තුළ මුලු ඩොලර් බිලියන 229කින් රාජ්‍ය  වියදම් කපා හැරීමට සිදුවනු ඇති බවයි.

“ අද දින දුප්පත්ම රටවල්, ධනවත් ණය හිමියන්ට ණය ආපසු ගෙවීම සදහා සෞඛ්‍ය සේවයට වඩා හතර ගුණයක් වියදම් කරද්දී”, වර්තමානය සහ 2029 අතර, ණය සහ පොලී ගෙවීම සඳහා සෑම දිනකම ඩොලර් මිලියන 500ක් ගෙවීමට අඩු සහ මධ්‍යම ආදායම් ලබන රටවලට බල කෙරී ඇත.

නය අර්බුදය පිලිබඳ ඔවුන්ගේ වාර්තා තුල, එය සමනය කිරීම අරමුනු කර ගෙන ඇතැයි කියා සිටින මුලපිරීම් වෙත ඇඟිල්ල දිගු කරමින් ඒවා ඉහළ නංවන ලෙස IMF සහ ලෝක බැංකුව ඉල්ලා සිටියි. ද්‍රවශීලතා අභියෝගයන්ට මුහුණ දෙන රටවලට උපකාර කිරීමට දැන් කාලය එළඹ ඇති බව IMF සිය නවතම බ්ලොග් අඩවියේ සඳහන් කර ඇත.

එවැනි ඇමතුම් අතීතයේ දී සිදු කර ඇති නමුත් IMF කිසි විටෙකත් අර්බුදය නරක අතට හැරීමට හේතුව සහ එහි විවිධ මුලපිරීම් එතරම් සීමිත වන්නේ මන්දැයි පැහැදිලි නොකරයි.

ඇත්ත වශයෙන්ම, ඔක්ස්ෆෑම් පෙන්වා දී ඇති පරිදි, අර්බුදයට විසඳුමක් ලබා දෙනවාට වඩා, IMF සහ ලෝක බැංකුව යන දෙකම එය උග්‍ර කිරීමට කටයුතු කරයි.

පසුගිය වසරේ මොරොක්කෝවේ මරකෙෂ් (Marrakech) හි පැවති සංවිධාන දෙකේ රැස්වීමකට ආසන්නයේ නිකුත් කරන ලද වාර්තාව පිළිබඳ අදහස් දැක්වීමකදී, ජාත්‍යන්තර අන්තර්කාලීන විධායක අධ්‍යක්ෂ අමිතාබ් බෙහාර් මෙසේ පැවසීය: “ දශක ගණනාවකට පසු පළමු වතාවට ලෝක බැංකුව සහ IMF, එම පැරණි අසාර්ථක පණිවිඩයම  සමඟ අප්‍රිකාවට ආපසු පැමිණ ඇත : ඔබේ වියදම් කපා දමන්න, රාජ්‍ය සේවකයින් නෙරපන්න, විශාල මිනිස් පිරිවැය නොතකා ඔබේ ණය ගෙවන්න.” 

ඔක්ස්ෆෑම් විශ්ලේෂණයට අනුව, ණය ගෙවීම සඳහා බිමක් සකසා ගැනීම සදහා යන මැයෙන්, අඩු ආදායම්ලාභී රටවල් සමඟ ගිවිස ගත් ණය වැඩසටහන් 27ක්,  ඇත්ත වශයෙන්ම වැඩි කප්පාදුවක් සඳහා වූ ධූම කඩතුරාවක් විය. මක්නිසාද යත්, “IMF විසින් සමාජ සේවා සඳහා වියදම් කිරීමට ආන්ඩු දිරිමත් කරන ලද සෑම ඩොලර් 1ක් සඳහාම, කප්පාදු පියවරයන් හරහා ඊට වඩා හය ගුණයක් කපා හරින ලෙස ඔවුන්ට පවසා තිබීම හේතුවෙනි.

“ දුප්පත් රටවලට, වියදම් කපා හැරීමේ, අසමානතාවයේ සහ දුක් වේදනාවේ හාමත් පරිභෝජන රටාවක් සදහා IMF, බලකරයි,” බෙහාර් පැවසීය.

කෙසේ වෙතත්, ගෝලීය ආයතන හෙළා දකින අතරම – ඔවුන් ආධාර ආයතනවලට වඩා මූල්‍ය වැම්පයරයන් වේ – ඔහු ඔක්ස්ෆෑම්හි  බංකොලොත් ප්‍රතිසංස්කරණවාදී  ඉදිරිදර්ශනය හෙළිදරව් කළේ, “රටවල් අතර පුලුල් වන අසමානතාවයේ රැල්ල ආපසු හැරවීම සදහා  ඔවුන්ට සැබෑ ලෙසම වෙනස් විය හැකි බව පෙන්වීම පිනිස ” ඔවුන් වෙත ආයාචනා කිරීමෙනි.

මෙම සමනය කිරීමේ පූචානම් කතා පිරිනමනු ලබන්නේ කිසියම් දැනුම පිළිබඳ අඩුපාඩුවක් නිසා නොවේ – ඔක්ස්ෆෑම් සහ අනෙකුත් එවැනි සංවිධානවල සියලුම වාර්තා මගින් ඒ බව පැහැදිලි කෙරේ- නමුත් අවසාන විග්‍රහයේ දී, ධනේශ්වර දේපල සම්බන්ධතා වල ආරක්ෂාව මත පදනම් වන ඔවුන්ගේ පන්ති ආස්ථානය නිසා ය.

සරණාගතයින් ඇමරිකාවේ ලේ “විෂ” කරන බව පවසමින් ඔහුගේ ෆැසිස්ට් ව්‍යාපාරය ගොඩනැගීම සඳහා ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් විසින් ගසාකන සරණාගත අර්බුදය පිළිබඳ සැලකිය යුතු දත්ත කිහිපයක් ද ඔක්ස්ෆෑම් විසින් සපයා ඇත.

නිව් යෝර්ක් නගරය කරා පැමිණෙන සරණාගතයින් ගමනාරම්භ කරන රට වලින් ඉහළම රටවල් දහය, වසරකට ඩොලර් බිලියන 82 ක්  තරම් සුවිශාල මුදලක් විදේශ ණය හිමියන් හට රාජ්‍ය ණය සහ පොලී ලෙස ගෙවන බව එහි සඳහන් විය. මෙකී ණය හිමියන්ගෙන් බොහොමයක්, ට්‍රම්ප්, ඩිමොක්‍රටික් පක්ෂය හා  සමග දේශපාලන නියෝජිතයෙකු වන, එක්සත් ජනපද බැංකු, හෙජ් අරමුදල් සහ අනෙකුත් මූල්‍ය ආයතන වේ.

“මුදල් නැති නිසා” ණය සහ සාගිනි අර්බුදය විසඳිය නොහැක යන ඕනෑම අදහසක් විශාල බොරුවකට අඩු දෙයක් නොවේ..

ජූනි මාසයේ ප්‍රධාන බලවතුන්ගේ G7 රැස්වීම ආසන්නයේ ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද විශ්ලේෂනයේ ඔක්ස්ෆෑම් පැවසුවේ G7 මිලිටරි වියදම්වලින් හුදෙක් සියයට 3ක් පමණක් ගැඹුරු වන ගෝලීය ආහාර හා නය අර්බුදය විසඳීමට උපකාරී වනු ඇති බවයි.

ගෝලීය කුසගින්න තුරන් කිරීම සඳහා වාර්ෂිකව ඩොලර් බිලියන 31.7 ක් අවශ්‍ය වන අතර අතිරේකව වසරකට ඩොලර් බිලියන 4 ක් අවශ්‍ය වේ. එවැනි වියදම් G7 බලවතුන්ගේ මුළු මිලිටරි අයවැයෙන් සියයට 2.9ක් පමනක් වනු ඇත.

ඔක්ස්ෆෑම් හි අසමානතා ප්‍රතිපත්තියේ ප්‍රධානී මැක්ස් ලෝසන් මෙසේ පැවසීය: “අද දින  යුද්ධයට අරමුදල් සැපයීම සඳහා රජයන් ඔවුන්ගේ සාක්කු ගැඹුරු බව  (ඇති තරම් මුදල් ඇති බව) සොයා ගනිමින් ඇත, නමුත් කුසගින්න නැවැත්වීම සම්බන්ධ කාරණාවේදී  ඔවුන් සැණෙකින් බංකොලොත් වෙයි.”

ප්‍රධාන බලවතුන්ට , ඔවුන්ගේ යුද වියදම්වලින් සමහරක් සමාජ හා මානුෂීය අවශ්‍යතා වෙත හරවා යැවීමට ආයාචනා කිරීම, IMF සහ ලෝක බැංකුව වැනි ගෝලීය ධනවාදයේ ආයතනවලට ඔවුන්ගේ ගමන් මාවත වෙනස් කරන ලෙස ආයාචනා කිරීම තරම්ම නිෂ්ඵල ය.

මක්නිසාද යත්, මෙම ධාවකයන් බිඳවැටීමක් කරා ශීඝ්‍රව‍ ධාවනය වන ධනේශ්වර පද්ධතියේ වෛෂයික අර්බුදය තුල මුල් බැස ඇති නිසා වේ. දේශපාලන හා ආර්ථික ජීවිතයේ මෙම වෛෂයික සත්‍යය හඳුනාගෙන ක්‍රියා කළ යුතුය.

දිළිඳු රටවල ජනතාවගේ ලේ උරා බොන එම මූල්‍ය බලවතුන් විසින්ම, දියුනු රටවල කම්කරු පන්තියට එරෙහි ප්‍රහාර – සමාජ තත්වයන්ට එරෙහිව නොනවතින ප්‍රහාරය සහ  කම්කරු පන්තිය මිලිටරි වියදම් සඳහා ගෙවිය යුතු බවට කෙරෙන බල කිරීම මෙහෙයවයි.

ධනවාදයේ අර්බුදය, වත්මන් බල අධිකාරීන්  විසින් විසඳිය නො හැකි වනවාක් මෙන්ම, ජාත්‍යන්තර සමාජවාදය සඳහා වන එක්සත් අරගලය තුල – දියුනු රටවල හා  දුප්පත් රටවල එකසේ –  කම්කරු පන්තිය එක්සත් කිරීම මගින් පමනක්ම විසදිය හැකි වේ.

මූල්‍ය ප්‍රාග්ධනය දුප්පත් රටවල ජීවනාලිය උරා බොයි Read More »

Stf

The underworld, the fraud called ‘Operation Justice’, and public security

By Nandana Nannetti.

“If they don’t stop drug trafficking, we have to go find them. If there is a conflict, they will have to be killed,” Public Security Minister Tiran Alas reiterated in a meeting held in Jaffna about the operation of Justice, the operation which the government claims to have launched against illegal drugs and the underworld. As a step to intensify and continue to inflict state terror on the oppressed public, the Inspector General of Police released 20 more special police battalions on 20th March, claiming to be for suppressing the underworld, and said that the underworld would be “ended” in a few months.

Stf
Deploying of 20 Special Police battalions on March 20, 2024 Image Courtesy of NewsWire

Referring to two shooting incidents reported in Pitigala and Ambalangoda on the night of 11th March, in which four people lost their lives and six others were injured; IGP Deshabandu Tennakoon said the same thing in a different manner when he announced that they (the Police) “will act to response in such a language that is comprehensible to the people involved in such acts.” He made this announcement while addressing an event in Ambalangoda.  

By the time the Sri Lankan Inspector General of Police made the aforementioned statement, a suspect arrested by the Peliyagoda police the on previous day had already been shot dead. The said suspect was arrested on 10th March by the Hambegamuwa Police as a suspect in connection with the killing of a monk named Dhammarathana in Kalapaluwawe on 24th January. He was handed over to the Peliyagoda Police. According to the Peliyagoda Police, the suspect, Kalhara Dilshan of Aranagamwila, Polonnaruwa, has served in the Army Commando Force. The Peliyagoda police took him to the Lihiniya Canal area at Attanagalla, Urapola on the next day and shot him dead at around 11 pm. Newspaper “The island“ reported that, this man, who was handcuffed and taken under the protection of an armed police battalion was shot when he tried to run away, pushing a police officer to a precipice.

Thus, as the above announcements make clear, the “Operation Justice,“ is a government terror campaign that allows the police to use force up to the point of extra judicial killing of people in violation of basic human rights and existing laws. 

What launched as a police operation on 17th December last year, was expanded to involve the Army too by 11th March. By the time, according to the police reports, there had been 68,931 raids across the country, and 68,577 suspects and, illicit drugs worth 850 million Rupees were arrested. This number includes many innocent people who were arrested on bogus charges. According to police reports, property worth Rs 720 million was seized by the Illegal Assets Unit. The reader should not be misled by these numbers because the so-called operation does not reach the big businessmen who run the illegal drug trade. 

There is no record of Operation Justice controlling the illicit drug trade. But the operation has been extended from catching people for sexual harassments in public transport and then to rounding up beggars. One example of the nature of their ‘justice’ is reported on 26th February. One Madawalage Newton, a 69 year mason of Pagoda, Nugegoda, was arrested while waiting for his colleague in his way to work. He was arrested at the Nugegoda railway station in a police operation against “begging, by obstructing traffic”, although he confirmed his identity by showing his national identity card. Nine others were arrested with him and produced to court and then he was sent to a detention center for beggers, and then to the Magazine Prison. Relatives of Newton told the media that the prison informed the family that this elderly man, suffering from a chest pain, died at 1.30 pm on the 7th March. These incidents testify that the goal of the so-called Operation Justice is to suppress the poor and spread state terror in the society by deploying armed forces everywhere to quell the sparks of a public revolt.

In launching the operation, Public Security Minister Alas said that the justice operation in illegal drug raids will not target those who use or import drugs, but those who sell them. Regarding the launch of the operation on December 17, the minister has said on several occasions that his goal is to eliminate the drug retailers because when the drug sellers are gone, the drug users and the importers of drugs will not be able to achieve their goals. This statement is aimed at the poor people in villages and cities who are motivated to involve with illicit drug trade, because they have no other means to earn a living. On February 12, the Inspector General of Police addressed a community police committee meeting in Kalutara and said that he had received a report that “when one of the housemates was caught, the second one went to work”. He described how to continue the operation, “If someone in this business is caught and jailed, if there is a group who bought drugs from him, follow up and find who supplies them now.” If one person in the house is arrested and another person in the same house steps forward to accept the danger, it means that they are involved in serious problems of livelihood. That’s the very reason, why the drug dealers can use them one after the other.

An audio tape, said to be of a conversation between a powerful underworld officer and a police officer has recently become viral. “Do your duty as a policeman. You must do it because it is your duty. It doesn’t matter if a few drug sellers are caught and prosecuted. Don’t try to stop our business,” he said to the officer. The Public Security Minister’s plan fits exactly into this proposal.

Inquired at a media briefing announcing the expansion of the operation, about the public perception that the Operation Justice violates human rights, a police spokesperson denied it. He cited the fact that no one has filed a human rights case against the operation so far. Prosecution requires evidence. As the Police Media Spokesperson knows very well, the police conduct the operation without leaving any evidence for the victim, moving very similar to the underworld. Public complaints are ignored by the higher ups of the police. No one in their right mind would believe that the police, one of the most corrupt institutions in the country, would do justice.

The experiences exposing the hypocritical statement of the police spokesman are numerous. On January 20th, a 22-year-old innocent youth Mindika Aluthgamage was shot dead at a mobile phone shop named Three Star at Telijjawila, Matara. The owner of the shop is a young man named Dilshan Madusankha. Dilshan publicly presented facts about this crime committed by the police. He explained that the assassins came to kill him had mistakenly shot his friend when he was away. He pointed out the reasons. On August 24, 2020, Malimbada police arrested him for stealing money from a Telijjawila liquor store. The police tortured him severely and further scrutiny of the CCTV footage confirmed his innocence. The young man suffered physical disabilities. Even though the mother of the youth complained to all relevant places including the Police Commission, there was no relief. The fundamental rights case 68/2021 which they have filed has been assigned to the Supreme Court and scheduled to be taken up again on February 16. Dilshan said, he received death threats from the police to stop the legal activities and he declared through his facebook account and other media that there is no one to kill him except the police.

The most recent incident was on March 2, when a suspended police sergeant and a social media activist, Nimal Jayasekara, residing at Walakumbura Attham Niwasa in Nagoda, Galle, a whistleblower exposing police corruption, was stormed and shot with a T56, and robbed of his tab computer and mobile phone. He alleges that this was done by the Sri Lanka Police. He challenges the police to arrest the relevant weapon, persons and motorcycle, if they claim they are not involved.

Police Sergeant Nimal Jayasekara’s revelation

It should not be overlooked that many underworld shooters and organized criminals are people with connections to the military or police. The main shooter of the gang that killed five people in Tangalle on December 21 was an ex-navy soldier. On February 17, at Ambalangoda, the gunman who was arrested in an attempt to kill a person was a soldier from the Kilinochchi army camp. An officer of the same camp, who got the contract and directed the soldier, was also arrested.

The threat to social life from the underworld is highlighted by the police in order to suppress public opposition to the actions of the police such as extrajudicial killings, filing false cases, terrorizing social life, etc. The very existence of the police, a tool of the capitalist class hostile to the oppressed people, is a threat to public freedom. It is no secret that large-scale illegal businesses cannot be sustained without the support of the police and the government at a high level. From this point of view, it is clear that, the public has lost their rights for a fearless peaceful life because of the underworld and the police; both being the arms of the capitalist society.

One example of the nature of the control that the police is maintaining on the lives of the common people, is what the Hikkaduwa police did to Gange Nishad Kumara, a 42-year-old resident of Tuduwegoda, Hikkaduwa, on March 14. Kumara is an oppressed fisherman He was arrested near his home, and the reason was not carrying his identity card with him. He was taken by force and asked to paint the police building. He was not released even though the family brought the identity card to the Police Station and confirmed his identity. The police have filed charges against him as a theft suspect because he did not finish the painting and got a lawyer to intervene on his behalf. The mission of so-called justice is to secure and develop this situation.

The “Global Initiative” says, “According to police data, crimes in 2022 (in Sri Lanka) increased by 60% monthly, and the number of petty crimes reported in January rose to 29,908 by the end of November from 1,676”. They pointed out in an article titled “The crime cost of Sri Lanka”, that, “economic stress has also generated an increase in illegal activities as measured by the Global Organized Crime Index.” Another proof is that homicides of all types rose from 273 in 2019 just before the economic crisis to 533 in 2022 at its peak.

Operation Justice did not control this tendency but exacerbated it. In the first 6 months of 2023, the number of shootings that was approximately 4 per month, has increased to 7 per month this year after Operation Justice was implemented.

The government is following the Philippine President Rodrigo Duterte’s “war on drugs” policy of 2016-2022, which has been used to suppress insurgencies. It killed between 7,000 and 12,000 poor Filipinos. Most of them were urban poor. A Human Rights Watch investigation found that the police were involved in falsifying evidence to justify extrajudicial killings.

The increase in usage of illicit drugs  and enhancement of crime is a global phenomenon. The United Nations Office on Drugs and Crime has reported that 296 million people have used drugs in 2021. According to the report, it is a 23% increase from before. In the past 10 years, the number of people with mental illnesses due to drug usage has risen by 45% to 39.5 million. The drug industry is one such large market. Former UN Secretary General Kofi Annan has stated that this industry is twice the size of the world car market.

The class rule of the top 10%, which swallows 76% of the world’s income, has created a market of 296 million consumers worldwide from the youth in the bottom 50%, who receive only 2% of it. No capitalist regime can save the people from this situation. As long as capitalism exists, only the criminals needed for the respective businesses will be supplied from the oppressed sections of the society as well as from the security forces.

The only class capable of countering the attack, the working class, should be independently mobilized against this self-enhancing crime-ring. Only they are capable of rallying the oppressed sections and launch a powerful counter-attack against the calamity prepared and implemented by the capitalist states in collaboration with the trillionaire drug mafia. We call upon the workers to build up their independent organizations, where different tendencies genuinely representing the interests of the working class are mobilized, to fight back this menace, to safeguard oppressed against conspiracies of the state and to organize protests including pickets, demonstrations, public meetings, and strikes, hence launching a movement culminating in a general strike to defend the lives of the workers and the oppressed.

[This article is a slightly modified version of the article originally published here in Sinhala on March 22, 2024]

The underworld, the fraud called ‘Operation Justice’, and public security Read More »

Stf

පාතාලය, යුක්තියේ මෙහෙයුම නම් මගඩිය හා මහජන ආරක්ෂාව

නන්දන නන්නෙත්ති විසිනි.

කුඩු ජාවාරම “නැවැත්තුවේ නැති වුනොත් අපට සිද්ධ වෙනවා ඒ අය හොයාගෙන යන්න. ගැටුමක් ඇති වුනොත් ඒගොල්ලන්ට මැරුම්කන්න වෙනවා,“යැයි  ආන්ඩුව නීති වරෝධී මත් ද්‍රව්‍ය හා පාතාලයට එරෙහිව යැයි දියත් කර ඇති යුක්තියේ මෙහෙයුමේ ක්‍රියාකාරීත්වය ගැන පසු ගිය සෙනසුරාදා යාපනයේ දී පැවති රැස්වීමක දී මහජන ආරක්ෂක ඇමති ටිරාන් අලස් යලි ප්‍රකාශ කලේ ය.  රාජ්‍ය භීෂනය පීඩිත මහජනයා මත දිගේලී කිරීම තීව්‍ර කිරීමේ හා අඛන්ඩව පවත්වා ගෙන යාමේ  පියවරක් ලෙස 20 දා පාතාලය මර්දනය කිරීමට යැයි කියමින් තවත් පොලිස් විශේෂ බලඇනි 20 ක් මුදා හරිමින් පොලිස්පති කීවේ මාස කිහිපයකින් පාතාලය “අවසන් කරන” බවයි.  

Stf
2024 මාර්තු 20 විශේෂ පොලිස් බල ඇනි 20 ක් මුදා හැරීම Image Courtesy of NewsWire

පසු ගිය 11 දා රාත්‍රි පිටිගල සහ අම්බලන්ගොඩ ස්ථාන දෙකක දී වාර්තා වූ, සිව් දෙනෙකුගේ ජීවිත අහිමි කල හා තවත් හයදෙනෙකුට තුවාල සිදු කල, වෙඩි තැබීම් සිද්ධි දෙක පිලිබඳ සඳහන් කරමින් පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන් ද ඇමතිවරයා කී දෙය තවත් ආකාරයකින් අම්බලන්ගොඩ දී ප්‍රකාශයට පත් කර තිබිනි. “ඒ වගේ ක්‍රියාවල නිරත වන පිරිස්වලට තේරෙන භාෂාවෙන් ම පිලිතුරු දෙන්න අපි ක්‍රියා කරනවා“ යි ඔහු කී ය. 

ශ්‍රී ලංකා පොලිස්පති පෙර සදහන් ප්‍රකාශ කරන අවස්ථාව වන විටත්, ඊට පෙර දින පෑලියගොඩ පොලිසිය අත් අඩංගුවට ගත් සැකකරුවකු වෙඩි තබා ඝාතනය කර තිබිනි. ජනවාරි 24 දින කලපලුවාවේ ධම්මරතන නම් භික්ෂුව ඝාතනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් සැකකරුවෙකු ලෙස හම්බෙගමුව පොලිසිය විසින් 10 දා අත්අඩංගුවට ගනු ලැබූ මෙම සැකකරුවා පෑලියගොඩ පොලිසියට බාර දෙන ලදී. සැකකරු යුද හමුදා කොමාන්ඩෝ බලකායේ සේවය කර ඇති පොලොන්නරුව අරනගම්විල පදිංචි කල්හාර දිල්ශාන් නමැති දරුනු අපරාධකාරයෙකියි පොලිසිය කියයි. පෑලියගොඩ පොලිසිය පසු දින රාත්‍රී 11ට පමන අන්තනගල්ල, ඌරාපොල ලිහිනියා ඇල ප්‍රදේශයට ඔහු රැගෙන ගොස් ඩෙඩි තබා මරා දැමුවේ ය. මාංචු දමා සන්නද්ධ පොලිස් බලකායක ආරක්ෂාව යටතේ ගෙන ගිය මේ පුද්ගලයා “පොලිස් නිලධාරියෙකු හෙලකට තල්ලු කර දමා පලා යාමට තැත් කරද්දී වෙඩි තැබූ” බව දිවයින වාර්තා කර ඇත. 

මේ අනුව, ඉහත නිවේදනවලින් පැහැදිලි වන පරිදි, යුක්තියේ මෙහෙයුම යනු අධිකරන ක්‍රියා පටිපාටියට පිටින්, පිලිගත් මිනිස් අයිතිවාසිකම් හා පවතින නීති උල්ලංඝනය කරමින් මිනිසුන් ඝාතනය කිරීම දක්වා බලය පාවිච්චි කිරීමට පොලිසියට අවසර දෙන ආන්ඩුවේ ත්‍රස්ත ව්‍යාපාරයකි.  

ගිය වසරේ දෙසැම්බර් 17 දින සිට පොලිස් මෙහෙයුමක් ලෙස දියත් වූ මෙහෙයුම, මෙම මාර්තු 11 සිට පුලුල් කරමින් යුද හමුදාව ද ඒ සඳහා යොදා ගැනීමට තීන්දු කෙරුනි. ඒ වන විට රට පුරා වැටලීම් 68,931ක් සිදු කර රුපියල් කෝටි 85ක මත් ද්‍රව්‍ය සහ විවිධ වැරදි සම්බන්ධ සැකකරුවන් 68,577ක් අත් අඩංගුවට ගත් බව පොලිසිය වාර්තා කර තිබිනි. බොරු චෝදනා මත අත්අඩංගුවට ගත් බොහෝ අහිංසකයින් මීට ඇතුලත් ය. පොලිස් වාර්තා අනුව රුපියල් කෝටි 72 ක දේපල නීතිවිරෝධී වත්කම් ඒකකය මගින් අත් අඩංගුවට ගෙන පැවතිනි. තහනම් මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම පවත්වාගෙන යන මහා ව්‍යාපාරිකයන්ට ඊනියා මෙහෙයුම ලඟා නො වන නිසා මෙම සංඛ්‍යාවලින් පාඨකයා මුලාවට පත් නො විය යුතු ය. 

යුක්තියේ මෙහෙයුම මගින් තහනම් මත්ද්‍රව්‍ය ව්‍යාපාරය පාලනය කල බවට වාර්තාවක් නැත. නමුත් මෙහෙයුම බස් රථ තුල කාන්තාවන්ට ලිංගික හිරිහැර කරන පුද්ගලයන් සෙවීමේ සිට යාචකයන් අත් අඩංගුවට ගැනීම දක්වා දිගු කර ඇත. පෙබරවාරී 26දා, නුගේගොඩ, පාගොඩ පදිංචිව සිටි 69 හැවිරිදි මඩවලගේ නිව්ටන් නමැති මේසන්වරයකු වැඩට යාමට සිය සගයා එන තෙක් නුගේගොඩ දුම්රිය ස්ථානයේ බලා සිටිය දි, “රථවාහනවලට බාධා වන පරිදි සිඟමන් යැදීම” ට එරෙහි පොලිස් මෙහෙයුමක දී අත් අඩංගුවට ගැනීම යුක්තියේ ස්වභාවය පිලිබද නිදසුනකි. ඔහු හැඳුනුම්පත පෙන්වා තම අනන්‍යතාව තහවුරු කලත් පොලිසිය තවත් 9 දෙනෙකු සමග ඔහු ද අත් අඩංගුවට ගෙන උසාවියට ඉදිරිපත් කර යාචකයින් රඳවා සිටින මධ්‍යස්ථානයකටත් පසුව මැගසින් බන්ධනාගාරයටත් යවන ලදී. පපුවේ අමාරුවකින් පෙලුනු මේ වයෝවෘධ මිනිසා 7දා රාත්‍රී 1.30ට පමන මිය ගිය බව බන්ධනාගාරයෙන් පවුලේ අයට දන්වා ඇතැයි නිව්ටන්ගේ ඥාතීහු මාධ්‍යයට පැවසූහ. කැකෑරෙන මහජන වික්ෂෝපය තෙරපා සිටීම සඳාහා සෑම තැනකම සන්නද්ධ බලකායන් මෙහෙයවමින් දුප්පතුන් මැඩ තබා ගැනීම හා සමාජය තුල රාජ්‍ය භීෂනය පැතිර වීම ඊනියා යුක්තියේ මෙහෙයුමේ ඉලක්කය වන බවට මේවා සාක්ෂි ය.  

නීති විරෝධී මත් කුඩු වැටලීම් සම්බන්ධයෙන් යුක්තියේ මෙහෙයුම කුඩු භාවිත කරන හෝ ගෙන්වන අය නො ව අලෙවි කරන පුද්ගලයන් එල්ල කර ගන්නා බව මහජන ආරක්ෂක ඇමති  අලස් මෙහෙයුම දියත් කරමින් කියා සිටියේ ය.  දෙසැමිබර් 17 මෙහෙයුම දියත් කිරීම ගැන අවස්ථා ගනනක දී ම ඇමතිවරයා කියා සිටියේ කුඩු විකුනන අය නැති වූ විට බොන අයටත් ගෙන්වන අයටත් සිය අරමුනු ඉටු කර ගැනීමට ඉඩ නැති වන නිසා තම ඉලක්කය කුඩු විකුනන අය නැති කිරීම බව ය. මේ ප්‍රකාශය එල්ල කෙරෙන්නේ ගම් හා නගරවල ජීවනෝපායයට අන් මඟක් නැති නිසා මෙවන් ක්‍රියාවන්ට පෙලඹෙන දුගීන් වෙත ය. පෙබරවාරි 12දා පොලිස්පති කලුතර දී ප්‍රජා පොලිසි කමිටු රැස්වීමක් අමතමින් “ගෙදර කෙනෙක් අහුවෙනකොට දෙවෙනියා වැඩේට බැස්සා කියා“ වාරතාවක් ලැබී ඇති බව කී ය. “මේ ව්‍යාපාරයේ කෙනෙක් අල්ලං ගියාම එයා හිරගත වුනාම එයාගෙන් කුඩු ගත් කොට්ටාශයක් ඉන්නවා නම් ඒ අය කාගෙන්ද දැන් ගන්නේ කියා හොයා“ දිගටම මෙහෙයුම සිදු කරන හැටි ඔහු විස්තර කලේ ය. ගෙදර කෙනෙක් අත් අඩංගුවට ගත් විට එම අනතුර බාර ගැනීමට එම ගෙදරම තවෙකෙකු ඉදිරිපත් වනවා නම් එහි තේරුම එතැන ජීවනෝපාය පිලිබඳ බරපතල ප්‍රශ්න ඇති බව ය. කුඩු ව්‍යාපාරිකයන්ට එකෙකුට පසු එකෙක් ලෙස ඔවුන් යොදා ගත හැකි වන්නේ ඒ නිසා ය. 

ප්‍රබල පාතාලයෙකු පොලිස් නිලධාරියෙකු සමග කල සංවාදයක් යැයි කියන හඬ පටයක් මෑත දී මාධ්‍ය හරහා ප්‍රසිද්ධ විය. “පොලිසිය හැටියට ඔබේ රාජකාරිය කරන්න. රාජකාරිය නිසා එය ඔබ කල යුතු ය. කුඩු විකුනන කීපදෙනෙකු අල්ලා නඩු දැමුවාට කමක් නැත. අපේ බිස්නස් නතර කරන්නට උත්සාහ නො කරන්න.“ යි ඔහු නිලධාරියාට කී ය. මහජන ආරක්ෂක ඇමතිගේ සැලැස්ම හරියටම මේ යෝජනාවට ගැලපේ. 

මෙහෙයුම පුලුල් කිරීම ගැන නිවේදනය කල මාධ්‍ය සාකච්චාවක දී යුක්තිය මානව හිමිකම් උල්ලංගනය කරන්නේ ය යන මහජන අවබෝධය ගැන විමසන ලදුව, පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක එය ප්‍රතික්ෂේප කලේ ය. ඔහු ඊට සාක්ෂි ලෙස ගෙන හැර පෑවේ මේ දක්වා කිසිවෙක් මෙහෙයුමට එරෙහිව මානව හිමිකම් නඩුවක් පවරා නැත යන්න ය. නඩු කීමට සාක්ෂි අවශ්‍ය ය. පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශකයා හොදින් ම දන්නා පරිදි පොලිසිය පාතාල ක්‍රියාවලට බෙහෙවින් සමාන ලෙස වින්දිතයාට වාසි සාක්ෂි ඉතුරු නොකරමින්ම ක්‍රියාන්විතය මෙහෙයවයි. පොලිසියේ ඉහල තැන් වලින් මහජන පැමිනිලි නො තකා හැරේ. රටේ දූෂිත ම ආයතනයක් වන පොලිසිය යුක්තිය ඉටු කරනු ඇතැයි සිහි බුද්ධිය ඇති කිසිවෙකු විශ්වාස කරනු නැත. 

පොලිස් ප්‍රකාශකගේ කුහක ප්‍රකාශයේ පල්ල යන අත්දැකීම් අපමන ය. ජනවාරී 20 දා මාතර තෙලිජ්ජවිල ත්‍රී ස්ටාර් නම් ජංගමදුරකථන අලෙවිසැලක දී මින්දික අලුත්ගමගේ නැමැති 22 හැවිරිදි අහිංසක තරුනයා ඩෙඩි තබා ඝාතනය කිරිම එවන් එක් සිද්ධියකි. වෙලදසැලේ හිමිකරු ඩිල්ෂාන් මදුසංඛ නමැති තරුනයෙකි. මෙය පොලිසිය විසින් කරන ලද අපරාධයක් බවට ඩිල්ෂාන් ප්‍රසිද්ධියේ කරුනු ඉදිරිපත් කලේ ය. තමන් බැහැරට ගිය අවස්ථාවේ තමන් ඝාතනය කිරීමට පැමිනි ඝාතකයන් වැරදී තම මිත්‍රයාට වෙඩි තබා ඇති බව ඔහු පැහැදිලි කලේ ය. ඊට හේතු ඔහු පෙන්වා දුන්නේ ය. 2020 අගෝස්තු 24 දින මාලිම්බඩ පොලිසිය තෙලිජ්ජවිල මත්පැන් අලෙවිසැලක මුදල් සොරකම් කලේ ය යි ඔහු අත්අඩංගුවට ගන්නා ලදී. පොලිසිය ඔහුට දරුනු වද හිංසා දුන් අතර ඔහු නිර්දෝෂී බව සීසීටීවී දර්ශන වැඩි දුර පරික්ෂා කිරීමේ දී තහවුරු විය. තරුනයා ශාරීරික ආබාධයන්ට ගොදුරු විය. තරුනයාගේ මව පොලිස් කොමිසම ඇතුලු අදාල සියලු තැන්වලට පැමිනිලි කල ද කිසිදු සහනයක් නො වීය. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරනයේ පැවරූ 68/2021 මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුව පෙබරිවාරි 16දා නැවත විභාගයට ගැනීමට නියමිතව තිබිනි. මේ කටයුතු නතර කරන ලෙස තමන්ට පොලිසියෙන් ජීවිත තර්ජන එල්ල වූ බවත් පොලිසිය හැර තමන් මරා දැමීමට කිසිවෙකු නැති බවත් ඩිල්ෂාන් මාධ්‍ය හා සිය ෆේස්බුක් ගිනුම හරහා කියා සිටියේ ය.

මෑත ම සිද්ධිය මාර්තු 2 දින ගාල්ල, නාගොඩ, වලකුඹුර අත්තම් නිවාසවල පදිංචි වැඩ තහනම් වූ පොලිස් සැරයන්වරයෙකු හා පොලිසියේ දූෂන හෙලිදරව් කල සමාජ මාධ්‍ය ක්‍රියාකාරියකු වන නිමල් ජයසේකරගේ නිවසට කඩා වැදී ටී 56න් වෙඩි තබා, ඔහුගේ ටැබ් පරිඝනකය හා ජංගම දුරකථනය කොල්ල කෑමයි. ඔහු චෝදනා කරන්නේ මෙය ශ්‍රී ලංකා පොලිසිය සිදු කල බවයි. එසේ නැති නම් අදාල අවිය, පුද්ගලයන් හා පැමිනි මෝටර් සයිකලය අත් අඩංගුවට ගෙන පෙන්වන ලෙස ඔහු පොලිසියට අභියෝග කරයි.  

පොලිස් සැරයන් නිමල් ජයසේකරගේ හෙලිදරව්ව

බොහෝ පාතාල වෙඩික්කරුවන් හා සංවිධානාත්මක අපරාධකාරයන් හමුදාවේ හෝ පොලිසියේ සම්බන්ධයක් සහිත පුද්ගලයන් බව මෙහිදී නො තකා සිටිය යුතු නැත. දෙසැම්බර් 21 තංගල්ලේ දී පස්දෙනෙකු ඝාතනය කල කල්ලියේ ප්‍රධාන වෙඩික්කරු හිටපු නාවික හමුදා සෙබලෙකි. පෙබරවාරී 17 අම්බලංගොඩ පුද්ගලයකු ඝාතනය කිරිම සඳහා උත්සාහ කිරීමේ දී අත්අඩංගුවට පත් තුවක්කුකරු කිලිනොච්චි යුධ හමුදා කදවුරේ සිට පැමිනි සෙබලෙකි. ඔහු මෙහෙයවනු ලැබූ, කොන්ත්‍රාත්තුව ලබා ගත්, එම කඳවුරේම නිලධාරියෙකු ද අත් අඩංගුවට පත් විය.

පාතාලයෙන් සමාජ ජීවිතයට එල්ල වන තර්ජනය පොලිසිය විසින් හුවා දක්වනු ලබන්නේ, නීතියට පිටින් මිනී මැරීම, බොරු නඩු ඇටවීම, සමාජ ජීවිතය ත්‍රස්තයෙන් පරිපාලනය කිරීම යනාදී පොලිසියේ ක්‍රියාවන්ට එරෙහි ව එල්ලවන මහජන විරෝධය යටපත් කිරීමට ය. පීඩිත මහජනයාට හතුරු ධනපති පන්තියේ උපකරනයක් වන පොලිසියේ පැවැත් ම මහජන නිදහසට තර්ජනයකි. පොලිසියේ සහ රාජ්‍ය තන්ත්‍ර යේ ඉහල මට්ටමේ සහාය නැතිව මහා පරිමාන නීති විරෝධී ව්‍යාපාර පවත්වා ගෙන යා නො හැකි බව රහසක් නො වේ. මේ අංශයෙන් සැලකූ කල මහජනයාට බිය සැක නැති ජීවිතයක් අහිමි වී ඇත්තේ පාතාලය හා පොලිසිය යන ධනපති සමාජ අංශ දෙක ම නිසා ය.

පොලිසිය සාමාන්‍ය ජන ජීවිතය මත පවත්වා ගෙන යමින් තිබෙන පාලනයේ ස්වභාවය පිලිබද එක් නිදසුනකි, පසුගිය මාර්තු 14 දා හික්කඩුව පොලිසිය පීඩිත ධීවරයෙකු වන හික්කඩුවේ තුඩුවේගොඩ පදිංචි 42 හැවිරිදි ගංගේ නිශාද් කුමාරට සිදු කල හදිය. ඔහු සිය නිවස ආසන්නයේ දී අත්අඩංගුවට ගනු ලබන්නේ හැඳුනුම් පත ලග නො තිබීම නිසා ය. නමුත් ඔහු රැගෙන යනු ලබන්නේ බලහත්කාරයෙන් පොලිස් ගොඩනැගිල්ලේ තීන්ත ගාවා ගැනීමට ය. පවුලේ අය හැඳුනුම්පත රැගෙන ගොස් අනන්‍යතාව තහවුරු කලත් ඔහු නිදහස් නො කෙරින. තීන්ත ගෑම අවසන් නො කිරීමත්, තමන් වෙනුවෙන් නිතිඥයකු මැදිහත් කරවීමත් නිසා උරන වූ පොලිසිය සොරකමක සැක කරුවෙකු ලෙස ඔහුට එරෙහි චෝදනා ගොනු කර ඇත. ඊනියා යුක්තියේ මෙහෙයුම මෙම තත්වය සුරක්ෂිත කොට වර්ධනය කිරීම සඳහා ය.

“පොලිස් දත්තවලට අනුව 2022 වසරේ (ශ්‍රී ලංකාවේ) අපරාධ මාසිකව 60%න් ඉහල නැගුනු අතර සුලු අපරාධ කාන්ඩයේ ජනවාරී මාසයේ වාර්තා වූ 1,676 නොවැම්බර් අවසානය වන විට 29,908 දක්වා ඉහල ගිය බව සඳහන් කරන ග්ලෝබල් ඉනීෂියේටිව් (Global Initiative) ආයතනය, ශ්‍රී ලංකා අර්බුදයේ අපරාධ පිරිවැය (The crime cost of Sri Lanka) යන හිසින් ලියූ ලිපියකින් පෙන්වා දී ඇත්තේ, “ගෝලීය සංවිධානාත්මක අපරාධ දර්ශකය මඟින් මනිනු ලබන පරිදි ආර්ථික ආතතිය නීති විරෝධී ක්‍රියාකාරම්වල වැඩි වීමක් ද ජනනය කර ඇති,“ බවයි. සෑම වර්ගයේ ම මිනිස් ඝාතන 2019 ආර්ථික අර්බුදය ඉස්මත්තට එමින් තිබිය දී පැවති 273 සිට 2022 එහි උපරිම තුඩේ දී දී 533 දක්වා ඉහල නැඟ තිබීම තවත් සාක්ෂියකි. 

යුක්තියේ මෙහෙයුම මෙම ප්‍රවනතාව පාලනය කලා නොව උත්සන්න කලේ ය. 2023 මුල් මාස 6 තුල මාසයකට දල වශයෙන් 4 ක් වූ වෙඩි තබා ඝාතන කල සංඛ්‍යාව යුක්තියේ මෙහෙයුම ක්‍රියාත්මක කල මේ වසරේ දී මාසයකට 7 දක්වා ඉහල ගොස් ඇත.  

ආන්ඩුව අනුගමනය කරමින් සිටින්නේ කැරලි මර්දනයට උපයෝගී වූ බවට පිලිගත්, 2016 – 2022 පිලිපීන ජනාධිපති රොඩ්‍රිගෝ ඩුටර්ටේ ගෙන ගිය පිලිපීන “මත්ද්‍රව්‍ය වලට එරෙහි යුද්ධය” පිලිවෙතයි. එය පිලිපීන දුප්පතුන් 7000ත් 12,000 අතර සංඛ්‍යාවකට ඝාතනය කරනු ලැබිනි. ඉන් වැඩි දෙනා නාගරික දුගීහු වූහ. හියුමන් රයිට්ස් වොච් පර්යේෂනයකින් සොයා ගෙන ඇති පරිදි, පොලීසිය නීති විරෝධී ඝාතන සාධාරනීකරනය කිරීමට සාක්ෂ්‍ය ව්‍යාජනය කිරීමේ යෙදී සිටියහ.

තහනම් මත්ද්‍රව්‍ය භාවිතය හා අපරාධ වැඩි වීම ලෝක ප්‍රපංචයකි. 2021 වසර තුල මිලියන 296ක් මත් ද්‍රව්‍ය භාවිත කර ඇති බව එක්සත් ජාතීන්ගේ මත්ද්‍රව්‍ය හා අපරාධ සම්බන්ධ කාර්යාලය වාර්තා කර ඇත. එම වාර්තාවට අනුව එය පෙරට වඩා 23% වැඩි වීමකි. ගෙවී ගිය වසර 10 තුල මත්ද්‍රව්‍ය භාවිතය නිසා මානසික රෝග වැලඳුනු ගනන මිලියන 39.5 දක්වා 45%න් ඉහල නැගී ඇත. මත් ද්‍රව්‍ය කර්මාන්තය යනු මෙවන් මහා වෙලඳපොලක් ඇති එකකි. මෙම කර්මාන්තය ලෝක මෝටර් රථ වෙලඳපොල මෙන් දෙගුනයක් විශාල බව එක්සත් ජාතීන්ගේ හිටපු මහ ලේකම් කොෆී අන්නන් ප්‍රකාශ කර ඇත.

ලෝක ආදායමෙන් 76%ක් ගිල දමන ඉහල ආදායම්ලාභී 10% ක පන්ති පාලනය විසින්, ඉන් 2%ක් පමනක් ලබන පහල 50% තුල සිටින තරුනයන්ගෙන් ලොව පුරා මිලියන 296 ක පාරිභෝගිකයන් සහිත වෙලඳපොලක් නිර්මානය කර ඇත. කිසිදු ධනපති තන්ත්‍රයක් මේ තත්වයෙන් මහජනයා ගලවා ගැනීමෙහි ලා සමත් නො වන්නේ ය. සමාජයේ පීඩිත කොටස්වලින් මෙන් ම ආරක්ෂක අංශ තුලින් ද අදාල ව්‍යාපාර සඳහා අවශ්‍ය වන අපරාධකාරයන් සම්පාදනය කිරීම පමනක් ධනවාදය පවතින තාක් සිදු වනු ඇත.

කම්කරු මහජනතාව සෙසු පීඩිත ජනයා පෙලගස්වා ගනිමින් ධනවාදයට එරෙහි සමාජවාදී වැඩපිලිවෙලක් සඳහා සටන් කිරීමෙන් මෙපිට මහජනයාගේ සමාජ හා ප්‍රජාතන්ත්‍රීය අයිතීන් ආරක්ෂාව තහවරු වන්නේ නැත. ඒ සඳහා අත්‍යවශ්‍ය විප්ලවවාදී නායකත්වය ගොඩනැගිය යුතුව ඇත.

පාතාලය, යුක්තියේ මෙහෙයුම නම් මගඩිය හා මහජන ආරක්ෂාව Read More »

Yukthiya

Defeat the State Terror called “Operation Yukthiya” against oppressed youth and the masses

Statement of the Colombo Action Committee for People’s Struggles

Yukthiya
Image courtesy:adaderana.lk

It is already clear that the state terror unleashed in the name of Operation Yukthiya is one way the government is intensifying its repression against the youth and the rest of the oppressed. Its goal is the protracted class struggle.

The government suddenly jumped on to the crackdown on drugs as one of the measures to forcefully maintain the much hated capitalist state; to keep the society terrorized with violence and to garner the support of a backward social stratum. This has already given way to allow the police to act beyond the limits of the existing law and making that situation the norm in the country. What the country has is a police force that has a long history of being warrented and been operating to kill persons outside the judicial procedure.

A complaint made  to the Police Commission by Aruna Indika Wijesuriya, a professional photographer based in Madapatha, Piliyandala, exposes the repressive drama, hence bringing us a picture of what is happening right now across the country. According to the complaint, on December 6, the police raided the young man’s house at night, searched it thoroughly and found nothing suspicious, but arrested the young man and demanded a ransom of 10,000 rupees for his release. It is alleged that Sergeant Alwis and police driver Madushanka have requested the bribe and Indika’s friends gave them the requested amount. He was released on police bail the next day.

Aruna’s father, Shanta Wijesuriya, who is a well-known journalist and political activist, came to know about this later and went with his son to Kesbewa police station to complain about this, but the police avoided accepting the complaint. The police hunters were furious because the father and son tried to complain against the police for taking bribes.

On December 13, a group of plain clothed police officers assaulted Aruna, searched his house and arrested him again. When the youth made a phone call to his cousin, the police surrounded the relative’s house as well. Again, around 3 am, On December 17, a police team including Alwis, who was accused of taking bribes, surrounded the youth’s home. There, a young man named Shehan was also with the police, and the police showed Shehan something that appeared to be a pack containing the illegal drug called ‘Ice’ and asked, “Shehan, did Aruna give you this?” But, facing protests from those present, the police retreated with the following warning: “Aruna Oya Adath Dinum( (Aruna, you have won today too)”.

Later, on February 2, the police officer, identified as Paul, had threatened Wijesuriya – the father of the youth – at Kesbewa courts premises saying that he would “shoot him if he tries to be smart”. On the same day at around 5 pm, the police raided a place where the young man was taking photographs and arrested him. The next day, his girlfriend, who went to visit him, was arrested on the charge that she had recorded the conversation of the police officers, beaten and harassed by removing her clothes forcibly, checking for illegal drugs. The cousin who visited the youth was also arrested and later released. The court rejected the request of the police to send the young man for rehabilitation, alleging that the boy who was brought to the court with ‘ice’ had used the substance. Allegations that he had used it were nullified by the medical evidence. There is no place to complain about these injustices. The institutions which claim to be investigating and redressing such grievances continue to ignore complaints. The response received from many such institutions was that there is no evidence to prove the allegations.

On February 6, social media reported an incident where the father of two was arrested by the Baddegama Police. The victim, Jeewantha Kumara of Ganegama, within the jurisdiction of the Baddegama Police was arrested with 2 grams and 350 milligrams of “ice”. Police assaulted Jeewantha and his brother, and their sister, a school-girl, video-taped how the police team in plainclothes assaulted her two brothers. She watched and taped how one of the police team tried to put a black parcel in her brother’s pocket. The police assaulted her, snatched her phone, arrested Jeewanta and filed a case. The phone which recorded the incident was never returned and has disappeared with all the evidence. The girl and her other brother had to be admitted to Karapitiya Hospital and receive treatments. There is no reason to think that the complaints made to the Elpitiya Senior Superintendent of Police and Galle Assistant Superintendent of Police will bring justice to these oppressed people.

The case of shooting down a carpenter at Narammala is a well-known crime among hundreds of such incidents. On January 18, police personnel in plain clothes ordered him to stop the lorry he was driving. When he did not stop, the vehicle was chased and he was shot dead. This is the way the so-called Operation Yukthiya is being carried out and the Public Security Minister Tiran Alas has assured in Parliament that the operation will continue irrespective of any objections such as concerns of human rights.

This attempt by the state repressive apparatus to pose itself as the agents of morality against immorality, is deceitful, evil, and despicable. It is a desperate attempt to curb the resistance of the working and oppressed people, arising from the implementation of austerity dictates of the International Monetary Fund (IMF), hence imposing the crisis of capitalist class rule on the oppressed masses.

The root of all crimes is the rule of the bankrupt capitalist class. It is not limited to Sri Lanka. These rampant economic, political and social problems are not caused by illicit-drug users. The drug business operates through politically supported transnational and domestic parasitic crime networks. Addiction to drugs itself is the result of social unrest flowing from endless economic, political and social problems. Under these circumstances, the daily operations by military and police, establishing military police roadblocks at every other inch and conducting search operations are nothing but setting up the mechanism to subjugate the lives of the workers and oppressed people to the conditions of the police state. These operations have nothing to do with eradication of illicit drugs.

The statistics of the World Bank show how the poverty in the society is increasing day by day. Poverty, which was 11.3 percent of Sri Lanka’s population in 2019, has increased to 12.7 percent in 2020; and then from 13.1 percent in 2021 to 25 percent in 2022, and to 27.9 percent in 2024. This is a manifestation of the bankruptcy of capitalism on a global scale. World Bank reports show that between September 2022 and March 2023, world poverty increased by 11 million from 648 to 659 million. That’s by calculating the income below $2.15 per day. But, taking into account the lower middle income level and upper middle income level countries, i.e. the levels of $3.65 and $6.85, this figure rises by another 28 million. The poor are consumed by hunger, disease and discomfort. On the other hand, the income of the top 1% supre-rich is increasing by leaps and bounds.

The results of this level of inequality include the escalation of social tragedy, from drug addiction to various crimes and suicides. There was a recent incident where a 14-year-old boy jumped to the fast approaching train and committed suicide near Tambalagamuwa railway station on February 11. Following the sound of the train’s horn, the other children moved out of the way, but this child spread his hands and was smiling while waiting for the train to go over him. The train driver has stated that he had never seen anything like this in his entire life. Later, the child’s guardian aunt told the media that the child was suffering from acute malnutrition.

Attention of the masses is, and should be, focused on these issues. The world is gripped by the struggles of workers, farmers and youth. Anti-democratic measures and terror-mongering displayed by governments bringing social media censorship laws, anti-terror laws are not at all manifestations of the strength of capitalist governments, which are largely discredited among the masses, so lacking popular support, but manifestations of their organic weakness. Those governments cannot fulfill even a single economic or social need of the people. Anywhere in the world, such regimes have been enabled to persist because trade unions and pseudo-left fronts have infiltrated every instance of class struggle, to disrupt, control and compromise mass struggles. We workers, peasants and other oppressed people must realize that self-defense does not come at all from official capitalist institutions, and that freedom and security cannot be guaranteed except through the formation of an independent mass movement against the capitalist establishment under the working class revolutionary programme.

We, the Colombo Action Committee for People’s Struggles, request all progressive people opposed to capitalist attacks to come forward to build and unify action committees at workplaces and residential areas, which can ensure the safety of the oppressed people. Only such a mass movement can really wipe out capitalist rule and all the tendencies that block the path of social progress.

Abolish all repressive laws!

Forward towards a Workers’ and Peasants’ Government!

[This statement was originally published here in Sinhales on February 17, 2024]

Defeat the State Terror called “Operation Yukthiya” against oppressed youth and the masses Read More »

Picket

දුප්පතුන් එල්ල කරගත් ආන්ඩුවේ මිලිටරි-පොලිස් මර්දනයට එරෙහිව ක්‍රියාකාරී කමිටු  උද්ඝෝෂනයේ

පරාක්‍රම කුරුප්පු විසිනි.

‘යුක්තියේ මෙහෙයුම’ නමින් තරුනයන්ට හා පීඩිතයන්ට එරෙහිව උත්සන්න ආකාරයකින් මුදා හැර ඇති රාජ්‍ය භීෂනයට එරෙහි පිකට් උද්ඝෝෂනයක් ඊයේ (පෙබරවාරි 27 දින) පස්වරුවේ කැස්බෑව බස් නැවතුම්පොල ඉදිරියේ පවත්වන ලදී.  කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුවේ මෙහෙයවීමෙන් යුතුව, කැස්බෑව ක්‍රියාකාරී කමිටුව හා සිරකරුවන්ගේ අයිතිවාසිකම් සුරැකීමේ සංවිධානයේ හා ප්‍රදේශවාසී පිරිසකගේ ද සක්‍රිය සහභාගීත්වයෙන් එය පැවැත්විනි. මෙම උද්ඝෝෂනය කැස්බෑව ක්‍රියාකාරී කමිටුවක් පිහිටුවා ගැනීමේ ආරම්භක ලක්ෂ්‍යයක් වන අතර, එය කම්කරුවන් ඇතුලු පදිකයන් හා බස් මගීන් ප්‍රමුඛ මහජනයාගේ බරපතල අවධානයට ලක් විය.  කැස්බෑව ප්‍රදේශවාසී තරුනයන් හා වාම දේශපාලනික ක්‍රියාකාරීන් පෝස්ටර් ඇලවීමේ කටයුතුවලට හා උද්ඝෝෂනයට සම්බන්ධ වෙමින් සහාය දුන්නෝය.

Picket
පිකට් උද්ඝෝෂනයේ අවස්ථාවක්

පිලියන්දල ප්‍රදේශවාසී වෘත්තීය ඡායාරූප ශිල්පියෙකු වන අරුන ඉන්දික විජේසූරියට එල්ල වූ හා පසුගිය පෙබරවාරි 17 දින thesocialist.lk හි වාර්තා කරන ලද මර්දන ක්‍රියාවලිය ගැන ප්‍රදේශවාසීන් අතර පවතින විරෝධය මෙකී අවධානයේ කේන්ද්‍රයේ පිහිටා පැවතීය. එකී ලිපියෙහි අප විසින් පෙන්වා දුන් පරිදි, ඊනියා ‘යුක්තියේ මෙහෙයුම’ මත්කුඩු ජාවාරම්කරුවන්ට එරෙහිව ක්‍රියාත්මක වන්නක් නොව තරුනයන්ට හා පීඩිතයන්ට එරෙහිව ක්‍රියාත්මක වන භීෂනකාරී උපකරනයක් බව දැන් මහජනයා සිය දෛනික අත්දැකීම් හරහා වටහා ගනිමින් සිටිති. කල් තබා පෝස්ටර් මඟින් මෙම උද්ඝෝෂනය ප්‍රකාශයට පත් කිරීමෙන් පසු යටත් විජිත සමයේ නීති යටතේ උසාවියෙන් ලබා ගත් සෝදිසි වරෙන්තුවක් අතැතිව කොක්‍රික ලේකම් ශාන්ත විජේසූරියගේ නිවෙසට කඩා පැන එහි තිබූ රැස්වීම් පෝස්ටර් හා පත්‍රිකා පැහැර ගන්නා ලදී. මෙසේ උද්ඝෝෂනයට එරෙහිව උත්සන්න කෙරුනු භීෂනය, ඊට සහභාගී වීමට එරෙහිව පොලිස් තර්ජනය කිරීම් හා බිය ගැන්වීම් කරා ද පෙරට ගෙන ගිය බවට වාර්තා ලැබී ඇත. උද්ඝෝෂනයට එරෙහි තහනම් නියෝගයක් ලබා ගත් බවට වාර්ථා වී පැවති නමුදු, එවැනි නියෝගයක් පෙන්වීමට හෝ උද්ඝෝෂනය අවස්ථාවේ ඊට එරෙහිව මැදිහත් වීමට පොලිසිය කටයුතු කලේ නැත. සිවිල් ඇඳුමින් සැරසුනු පොලිස් නිලධාරීන් ගනනාවක් උද්ඝෝෂනය දුරින් සිට නිරීක්ෂනය කල බව දක්නට ලැබින.

ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන්ට එරෙහි ප්‍රහාරයට, මිලිටරි පොලිස් රාජ්‍ය භීෂනයට, මර්දනකාරී අනපනත්වලට හා ධනවාදයට එරෙහි පුවරු අතැති ව තරුනයෝ, කම්කරුවෝ හා ගෘහනීහු උද්ඝෝෂනයට සහභාගී වූහ. ඒවායේ සටහන් වූ පහත දැක්වෙන පාඨ මහජන අවධානය දිනා ගත්තේය:

  • අහිංසකයන් අත්අඩංගුවට ගැනීම නතර කරනු!
  • “යුක්තියේ මෙහෙයුම” සැබෑ පාතාලයට එරෙහිව නො වේ!
  • දුගීන්ට එරෙහි හමුදා-පොලීසි කෲරත්වය පරාජය කරනු! 
  • දුගී බව අපරාධීකරනය කිරීමට ඉඩ නොදෙනු!
  • මත්කුඩු ජාවාරමේ ඵල නෙලන්නේ ධනවාදයයි. ධනවාදය අහෝසි කරනු!
  • IMF එපා! කප්පාදුව එපා!
  • මර්දක අන පනත් එපා!
  • ගාසාවේ ජන සංහාරය නවතනු!
  • අධිරාජ්‍යවාදය හා ලෝක යුද්ධය එපා!
  • සමාජවාදය සඳහා සටන් වදිමු!
  • කම්කරු ගොවි ආන්ඩුවක් සදහා පෙරට!

මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම්වලට උපත දී ඒවා පවත්වා ගෙන යනු ලබන්නේ ම ධනපති පන්ති පාලනය විසින් බවට ඔවුන්ගේ සටන්පාඨ වලින් හඬ ගා කියන ලදී. එකී සටන් පාඨ පහත දක්වා ඇත:

* මහජන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන් – ආරක්ෂා කරව්!

* ⁠ප්‍රකාශනයේ නිදහස – රැකගනිව්!

* ⁠‍යුක්තියේ මෙහෙයුම නමින් එන ධනපති උගුල- හෙලි දරව් කරව්!

* ⁠සූදානම් වන රාජ්‍ය මර්දනය – පරාජය කරව්!

තරුන ලමයි- බිලි ගන්නා

විෂ මත් කුඩු – පාතාලය

ඉදි කෙරුවේ -ධනවාදය

වැඩි වැඩියෙන් – ලාභ සොයා

රැකියාවට – ජීවිතයට

සුභසාදන – සේවාවට

පහර දීපු – ධනවාදය

මුකවාඩම් නීති එපා

රාජ්‍ය භීෂණය එපා

පාතාලෙට මුවා වෙලා

අපේ දරුවො මඩිනු එපා !

* ධනපති මිලිටරි පොලිස් භීෂනයට- ඉඩ නොදෙව්!

* පොලිස් ප්‍රජා ආරක්ෂක කමිටු – එපා!

* කම්කරු ගොවි ක්‍රියාකාරී කමිටු – ගොඩ නගව්!

* සියලු මර්දන නීති- අහෝසි කරව්!

* සුබ සාධන සේවා- රැක ගනිව්!

* ⁠ධනවාදය – පෙරලා දමව්!

* ⁠කම්කරු ගොවි ආන්ඩුවක් – ගොඩ නගව්!

උද්ඝෝෂනය ආරම්භයේ කථා කල කොක්‍රික විධායක කමිටු සාමාජික නන්දන නන්නෙත්ති, ලෝක පරිමානවම ධනය බෙදී යාමේ බිහිසුනු අසමතාවය සංඛ්‍යා ලේඛන සහිත ව පෙන්වා දෙමින්, මේ තත්ත්වය තරුනයන් අපේක්ෂා භංගත්වයට ඇද දමන ආකාරය පැහැදිලි කලේය. බොහෝවිට අඩු මාත්‍රාවෙන් කායික වේදනා නාශක ලෙස භාවිතා කෙරෙන රසායනයන් මත්ද්‍රව්‍ය ලෙස ස්වකීය මානසික වේදනාවන් යටපත් කිරීමට භාවිතා කිරීමට මෙසේ අපේක්ෂා භංගත්වයට ඇද වැටෙන තරුන ජනයා යොමු වෙති. විෂ මත්ද්‍රව්‍ය යනු ලෝකයේ දැවැන්ත ලෙස ලාභ ලබන ව්‍යාපාරයකි. එය දැන් ලෝකයේ ආන්ඩු පාලනය කිරීමට සමත් ය. එම ව්‍යාපාරයේ මුල් පවතින්නේ ධනවාදය තුල ය. දරුවන් මත් උවදුරින් මුදා ගැනීමට නම් ධනවාදය පෙරලා දැමිය යුතු බව පෙන්වා දුන් නන්නෙත්ති, ඒ සඳහා ස්වාධීන කමිටු ගොඩ නඟමින් සංවිධානය වන ලෙස සියලු පීඩිතයන්ට ආරාධනා කලේය.

උද්ඝෝෂනය ඇමතූ කොක්‍රික ලේකම් ශාන්ත විජේසූරිය, යුක්තියේ මෙහෙයුම මත්ද්‍රව්‍ය වලට එරෙහි මෙහෙයුමක් නොව මහජනයාට එරෙහි මෙහෙයුමක් බව පැහැදිලි කලේය. තම පුත් ඉන්දික විජේසූරියට හා තමන්ට ද එරෙහිව එල්ල වූ තර්ජන පිලිබඳ කෙටි පැහැදිලි කිරීමක් කරමින්, එකී සිදුවීම් කම්කරු දුගී මහජනයාට එරෙහිව මුදා හැරෙමින් පවත්නා ප්‍රහාරයේ සන්දර්භය තුල තබා දැක්වීය. මේ මෙහෙයුම පසුපසින් පවතින්නේ මහජන විරෝධය පාගා ත්‍රස්ත කර නිහඬ කිරීමට දැරෙන ප්‍රයත්නය බව ඔහු පෙන්වා දුන්නේය.

උද්ඝෝෂනය ඇමතූ සිරකරු අයිතිවාසිකම් සුරැකීමේ සංවිධානයේ  කැඳවුම්කරු මෙකී මෙහෙයුම් මහජන නිදහස පාගා දැමීමක් බවත්, යුක්තියේ මෙහෙයුම නම් මෙම අයුක්තියට එරෙහිව, රාජ්‍ය භීෂනයට එරෙහි උද්ඝෝෂන සෑම නගරයක් පාසා පැවැත්වීමට කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව සමඟ ක්‍රියාත්මක වීමට තමන් සූදානම් බවත් කියා සිටියේ ය.

උද්ඝෝෂනය අවසානයේ උද්ඝෝෂකයන් අමතා කථා කල කොක්‍රික සභාපති සංජය ජයසේකර උද්ඝෝෂනයට සහභාගී වූවන්ට සිය ස්තුතිය පල කලේය. IMF නියෝග වලට අවනත ව මහජනයා මත දැවැන්ත පීඩනයක් මුදා හරින ආන්ඩුව, ඊට එරෙහිව නැඟෙන අරගල මර්දනය කිරීම සඳහා, පාර්ලිමේන්තුව හරහා සමාජ මාධ්‍ය වාරනයට ද, සමාජ මාධ්‍ය ක්‍රියාකාරීන්, මාධ්‍යවේදීන් හා අරගලකරුවන් ත්‍රස්තවාදීන් ලෙස හංවඩු ගසා සිරගත කිරීමට ද, අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ අයිතිය මර්දනය කිරීමට ද රුදුරු නීති පනවමින් සිටින බව කියා සිටියේ ය. එහි නවතම ක්‍රියාවලිය ‘යුක්තියේ මෙහෙයුම’ නමින් අරඹා ඇත. මෙම වැඩ පිලිවෙල විසින් දිගටම සිදු කලේ ගම්බද හා නගරබද තරුනයන් දඬු ගැසීම බව ඔහු පෙන්වා දුන්නේය. කොක්‍රික උද්ඝෝෂනයේ පත්‍රිකා පැහැර ගැනීම උද්ඝෝෂනය පිලිබඳ ආන්ඩුවේ භීතිය ප්‍රකාශයට පත් කරන්නක් බව පෙන්වා දුන් ඔහු, මහජන අයිතිවාසිකම් පාගා දැමීමේ මෙම ප්‍රහාරවලට එරෙහිව ක්‍රියාකාරී කමිටු පිහිටුවා ගැනීමේත්, සියලු ක්‍රියාකාරී කමිටුවල ඒකාබද්ධතාවයේත් අවශ්‍යතාවය අවධාරනය කලේය.      

රාජ්‍ය භීෂනයට එරෙහිව කම්කරු පීඩිත ජනයා ස්වාධීන ව බලමුලු ගැන්වීම වශයෙන් මෙම උද්ඝෝෂනය විසින් ගනු ලැබ ඇති ප්‍රාරම්භය පෙරට ගෙන යමින් තම ප්‍රදේශවල සිදු කෙරෙන රාජ්‍ය භීෂන කටයුතු පිලිබඳ වාර්තා theSocialist.lk වෙබ් අඩවිය හරහා හෙලිදරව් කිරීමට ද, එම භීෂනයෙන් ආරක්ෂා වීමට ස්වාධීන කමිටු ඇති කර ගැනීමට ද අපි අපේ පාඨකයන් දිරි ගන්වමු. අදම කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව හා කැස්බෑව ක්‍රියාකාරී කමිටුව සමග සබඳතා ගොඩ නගන්න.

දුප්පතුන් එල්ල කරගත් ආන්ඩුවේ මිලිටරි-පොලිස් මර්දනයට එරෙහිව ක්‍රියාකාරී කමිටු  උද්ඝෝෂනයේ Read More »

Rw

ශ්‍රී ලංකා ආන්ඩුව සමාජ මාධ්‍ය මර්දන නීතිය සම්මත කරයි, නව ප්‍රති-ත්‍රස්ත පනතත් පාර්ලිමේන්තුවට

සංජය ජයසේකර විසිනි.

රට තුල විසම්මුතියේ නිදහස මර්දනය කිරීම සඳහා පාලක පන්තිය විසින් දිගු කලක් තිස්සේ සූදානම් කරන ලද 2024 අංක 9 දරන මාර්ගගත ක්‍රමවල සුරක්ෂිතභාවය පිලිබඳ පනත (OSA) නීතියක් ලෙස බලාත්මක කරමින් ශ්‍රී ලංකා කථානායක මහින්ද යාපා අබේවර්ධන පසුගිය බ්‍රහස්පතින්දා (01) ඊට තම අත්සන තැබීය. මෙම නීතිය ජනවාරියේ අග භාගයේ දී පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩි ඡන්ද 46 කින් සම්මත කර ගන්නා ලද්දේ, පසුගිය ඔක්තෝම්බර් මාසයේ පනත් කෙටුම්පත ඉදිරිපත් කල අවස්ථාවේ සිදු කෙරුනු විභාගයේ දී, රටේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරනය විසින් යෝජනා කරන ලද සීමිත සංශෝධනවලට පවා අනුකූල නොවන විධිවිධාන ද සහිතව ය. එවැනි යෝජනාවලට යටත්ව, නීතිය සමස්තයක් ලෙස ව්‍යවස්ථානුකූල බව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරනයේ  තීරනය විය.

මෙම නීතිය පැහැදිලිවම ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ය. එය ඔන්ලයින් ද්වාරයක (portal)  ප්‍රකාශයට පත් කෙරෙන “ඕනෑම ප්‍රකාශයක අසත්‍යතාවය” තීරනය කිරීමට සහ ප්‍රකාශ කිරීමට ඇති එකම බලය ලෙස  මාර්ගගත ක්‍රමවල සුරක්ෂිතභාවය පිලිබඳ කොමිෂන් සභාව (OSC) බල ගන්වන අතර, ඉක්බිතිව එවැනි ප්‍රකාශිත “සත්‍යය” ට  පටහැනි ප්‍රකාශයක් කරන හා  සන්නිවේදනය කරන ඕනෑම කෙනෙකුට නඩු පවරනු ඇත. 

“අසත්‍ය ප්‍රකාශය” යනු “එය වැරදි බව හෝ අසත්‍ය බව එය සිදු කරන්නා දන්නා වූ ද, නැතහොත් ඒ බවට විශ්වාස කරන්නා වූ ද  විශේෂයෙන් ම රැවටීමේ හෝ නොමග යැවීමේ චේතනාවෙන් සිදු කරන්නා වූ ද ප්‍රකාශයක්” ලෙස අර්ථ දැක්වේ. මෙම දැනුම හෝ විශ්වාසය OSC විසින් අසත්‍ය බව ප්‍රකාශ කරන ලද හෝ රජයේ බලධාරීන් සත්‍ය යැයි ප්‍රකාශ කර ඇති දේ මගින් හැඩගැසෙනු ඇතැයි උපකල්පනය කල යතුය.

“අසත්‍ය ප්‍රකාශ මාර්ගගත ලෙස සන්නිවේදනය කිරීම මඟින්”, (අ) “ජාතික ආරක්ෂාවට, මහජන සෞඛ්‍යයට හෝ මහජන සාමයට තර්ජනයක් ඇති කරවන” හෝ “විවිධ පන්තිවලට අයත් තැනැත්තන් අතර එදිරිවාදී සහ වෛරී හැඟීම් ප්‍රවර්ධනය කරන” (12 වගන්තිය); (ආ)  අධිකරණයට අපහාස කිරීමක් සිදුවන්නා වූ අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් මාර්ගගත ගිණුමක් මඟින් හෝ මාර්ගගත ස්ථානයක් හරහා සන්නිවේදනය කරන (13); (ඇ) “කැරලි ගැසීමේ වරදක් සිදු කිරීමට හේතු වනු” ඇති පරිදි, “ප්‍රකෝප කරවීමෙන් හෝ පෙළඹවීමෙන්  කැරලි ගැසීමේ වරද සිදුවිය හැකි බවට වූ චේතනාවෙන් ම හෝ ඒ බව දැන දැන ම, …. ද්වේශ සහගතව හෝ නිකරුණේ මාර්ගගත ගිණුමක් මගින් හෝ මාර්ගගත ස්ථානයක් හරහා  අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් සන්නිවේදනය” කරන (14); (ඈ) “අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් සන්නිවේදනය කිරීම මගින් ආගමික වැඳුම් පිදුම් කිරීමක හෝ ආගමික පූජාවන්හි නීත්‍යනුකූලව යෙදී සිටින යම් රැස්වීමකට ස්වේච්ඡාවෙන් ම බාධා කරන” (15); (ඉ) “යම් පන්තියකට අයත් තැනැත්තන්ගේ ආගමික හැඟීම් නිග්‍රහයට පාත්‍ර කිරීමේ ඒකාන්ත සහ ද්වේශ සහගත චේතනාවෙන්, මාර්ගගත ගිණුමක් මගින් හෝ මාර්ගගත ස්ථානයක් හරහා වාචික හෝ ලිඛිත වචන මගින් හෝ ද්‍රව්‍යමය නිරූපණ මගින් අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් සන්නිවේදනය කිරීමෙන් ඒ පන්තියේ ආගමට නැතහොත් ආගමික විශ්වාසවලට නින්දා කරන හෝ නින්දා කිරීමට තැත් කරන (16); (ඊ) ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවේ, යුද්ධ හමුදාවේ හෝ ගුවන් හමුදාවේ යම් නිලධරයකු, නාවිකයකු, සෙබළකු හෝ ගුවන් නැවියකු කැරලි ගැස්වීමේ චේතනාවෙන් හෝ මහජනයා අතර බියක් හෝ තැතිගැන්මක් ඇති කරවීමේ චේතනාවෙන් යම් අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් සන්නිවේදනය කර එමගින් රජයට විරුද්ධ වරදක් හෝ මහජන සාමයට විරුද්ධව වරදක් සිදු කිරීමට යම් තැනැත්තකු පොලඹවන (19) ඕනෑම පුද්ගලයෙකුට එරෙහිව නඩු පැවරිය හැකිය; යමෙකුට (ඉලක්කගත තැනැත්තාට) “හිරිහැර කිරීමේ චේතනාවෙන්” එම පුද්ගලයාගේ හෝ ඔහුට සම්බන්ධ අයෙකුගේ යම් පෞද්ගලික තොරතුරක් (සත්‍ය හෝ අසත්‍ය) පල කිරීමෙන් හා එමගින් එම පුද්ගලයන්ට “හිරිහැරයක් සිදු කරවන ප්‍රකාශයක් සිතාමතා ම සිදු කරන හෝ සන්නිවේදනය කරන” අයෙක් ද පනත යටතේ වරදක් සිදු කරයි (20). එවැනි සියලු ප්‍රකාශ “තහනම් ප්‍රකාශ” වේ.

වරදක් සිදු කිරීමට තැත් කිරීම, අනුබල දීම සහ කුමන්ත්‍රනය කිරීම ද පනත යටතේ අපරාධ වැරදි වේ.

මෙම වැරදි සඳහා වන දඬුවම් වසර තුනේ සිට පහේ සිට හත දක්වා වූ සිරදඬුවම් පරාසයක පවතින අතර ඇතැම් අවස්ථාවල දී තදනන්තර ව සිදු වන වරද සඳහා රුපියල් මිලියනයක් දක්වා දඩ මුදල් සමඟ සිරදඬුවම දෙගුනයක් විය හැකිය.

අන්තර්ජාලයේ තහනම් ප්‍රකාශයක් අඩංගු (වෙබ් අඩවියක්, වෙබ් පිටුවක්, චැට් රූම් හෝ සංසදයක් වැනි) ස්ථානයකට අවසාන පරිශීලකයන්ගේ ප්‍රවේශයන් පිවිසීමට සම්බාධක පනවන සේ කවර හෝ අන්තර්ජාල සේවා සම්පාදකයෙකුට හෝ අන්තර්ජාල අතරමැදියෙකුට නියෝග කිරීමේ පුළුල් බලතල OSCය සතු ය. එවැනි ප්‍රකාශ ඉවත් කරන සේ නියෝග කිරීමට එයට හැකිය. වෙබ් අඩවියක්, සමාජ මාධ්‍ය ගිනුමක් හෝ වේදිකාවක් “අන්තර්ජාලයේ ප්‍රකාශිත ස්ථානයක්” ලෙස අසාදු ලේඛනගත කිරීමට ද එයට බලය ඇත. “චංචල, සහ නිශ්චල දේපොල අත්පත් කර ගැනීමට සහ ඒවා විකිනීමට, බදු දීමට, උකස් කිරීමට, හුවමාරු කිරීමට හෝ වෙනත් ආකාරයකින් බැහැර කිරීමට” ද කොමිසමට බලය තිබේ.

“ව්‍යාජ ප්‍රවෘත්තිකරණය” අපරාධයක් ලෙස නම් කළ යුතුය යන්න කලක සිට පාලක පන්තියේ ඉල්ලීමකි. එය පසුගිය කාලයේ අනුප්‍රාප්තික ආන්ඩුවල න්‍යාය පත්‍රයේ තිබුනි –  පාස්කු ඉරිදා බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් පසුව 2019 සිරිසේන-වික්‍රමසිංහ රජය සමයේ ද, ඉන් ඉක්බිති ව, ප්‍රධාන වශයෙන් සමාජ මාධ්‍ය හරහා සංවිධානය කෙරුනු  2022 අප්‍රේල්-ජූලි මහජන අරගල වලින් පසුව බලයෙන් පහකල හිටපු ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ යටතේ ද නීති කෙටුම්පතක් එසේ සූදානම් කර තිබුනි. “ජාත්‍යන්තර ප්‍රමිතීන්ට” අනුකූල වන සමාජ මාධ්‍ය සහ අන්තර්ජාල නියාමන නීතියක් ඉල්ලා සිටි සිවිල් සමාජ කන්ඩායම්, ජාත්‍යන්තර සංවිධාන සහ දක්ෂිනාංශික දේශපාලන පක්ෂ විසින් මතු කරන ලද පුලුල් විරෝධතා හේතුවෙන් මෙම උත්සාහයන් තාවකාලිකව පරාජයට පත් විය.

Rw
ශ්‍රී ලංකාවේ ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ 2024 පෙබරවාරි 4 වන දින කොලඹදී පැවති රජයේ 76 වැනි නිදහස් දින සැමරුම් උත්සවයේදී හමුදා පෙලපාලිවලට ආචාර කරයි. ඡායාරූපය: රොයිටර්

පනත් කෙටුම්පත පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරමින් මහජන ආරක්ෂක අමාත්‍ය ටිරාන් අලස් කියා සිටියේ කාන්තාවන්ට සහ ලමයින්ට සිදුවන අන්තර්ජාල හිරිහැරවලට එරෙහිව සටන් කිරීමට මෙම නීතිය අවශ්‍ය බවයි. මෙය කඩතුරාවක් පමනි. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ කීර්ති නාමයට හානි කරන “වැරදි තොරතුරු” මැඩලීමේ අභිප්‍රාය ද ඔහු හෙලි කලේය. මෙය මුලු පාර්ලිමේන්තුවම ප්‍රතික්ෂේප කල 2022 මහජන අරගල අතරතුර සිදු වූ පුලුල් සමාජ මාධ්‍ය ක්‍රියාකාරීත්වය පිලිබඳ සඳහනකි.

පාර්ලිමේන්තුවේ සිටින සෑම විරුද්ධ පක්ෂයක් ම, සමාජ මාධ්‍ය නියාමන නීතියක්  සියතෙහි තිබිය යුතුය යන්න සම්බන්ධයෙන් රජය සමඟ එකඟ වේ.

පාර්ලිමේන්තු විවාදය අතරතුර, ජාතික ජන බලවේගයේ (NPP) නායක අනුර කුමාර දිසානායක, අලස්ගේ ප්‍රකාශය සමඟ එකඟ වූයේ, “[සමාජ මාධ්‍ය තුල] සිදු නොවිය යුතු දේත් සිදුවෙමින් පවතින” බව පවසමිනි.

ජාත්‍යන්තර තාක්ෂනික දැවැන්තයින් ශ්‍රී ලංකාවේ අන්තර්ජාල අවකාශය අතහැර දමනු ඇතැයි ප්‍රධාන විපක්ෂයේ සමගි ජන බලවේගයේ (SJB) පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී හර්ෂ ද සිල්වා කනස්සල්ලට පත් විය. ඔහුගේ කනස්සල්ල, ආයෝජන ආකර්ෂනය කර ගැනීම සඳහා අසීමිත නිදහසක් ලබා දිය යුතු බවට හර්ෂ ද සිල්වා සලකන අධි-ලාභ ලබන තාක්ෂණික කර්මාන්ත හිමි ධනපතියන් පිලිබඳ ව ය. දැනටමත් ලොව පුරා මෙම සමාගම් නිදහස් භාෂනය මත රාජ්‍ය වාරනය පවත්වා ගෙන යාමේ හවුල්කරුවන් ලෙස ක්‍රියාත්මක ව සිටිති.

බලයට පැමිනියහොත් සහ එසේ බලයේ සිටින කල්හි, මෙම පක්ෂ ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය ප්‍රාග්ධනයේ ඉල්ලීම් සපුරාලීම සඳහා කම්කරු පන්තියට සහ දේශපාලන විරුද්ධවාදීන්ට – විශේෂයෙන්ම  වාම විරුද්ධවාදීන්ට – එරෙහිව  මෙම නීති නිර්දය ලෙස භාවිතා කරනු ඇත.

ධනේශ්වර රාජ්‍යයේ සහ පාර්ලිමේන්තුවේ පීඩාකාරී නීති පද්ධතියට ඇති සිය යටහත් පහත් බව ප්‍රකාශ කරමින්, ව්‍යාජ වාම පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂයේ (පෙසප) අධ්‍යාපන ලේකම් පුබුදු ජයගොඩ මාධ්‍ය වෙත පැවසුවේ, “මේ ආකාරයේ [නව නීතියෙන් ආවරනය වන] තත්වයන් සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කිරීමට දැනටමත් නීති ඇති” නිසා  යෝජිත නීතිය අනවශ්‍ය වන බවය. එහි “මහජන කවුන්සිල” වැඩසටහන පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමයටම ගැටගැසූ උපාංගයකි.

මධ්‍යම පාන්තිකයින් අතර තවත් මතයකට, ඉරිදා (04) දින “අනිද්දා” ව්‍යාජ වාම පත්‍රයට ගාමිනී වියන්ගොඩ විසින් ලියන ලද ලිපියකින් හඬක් දී ඇත. මෙම පනත් කෙටුම්පත, “ලඟදී එලැඹීමට නියමිත තීරනාත්මක මැතිවරනවල දී ඒවාට ආරක්ෂාකාරීව මුහුන දීමේ පරිසරයක් …කල්තියා සකසා ගැනීම සඳහා” රජයට අවශ්‍ය වන දේශපාලනික උපාමාරු යෙදීමක් බව වියන්ගොඩ පවසයි. තමාට ජනාධිපතිවරන ජයග්‍රහනයක් ලබාගැනීමේ අවස්ථාව දුර්ලභ  බව දන්නා ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ මෙම නීති සම්පාදනය කරන්නේ තමන් වෙනුවෙන් නොව,  ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල (ජාමූඅ) විසින් නියම කරන ලද කප්පාදු පියවරයන් ජනතාවගේ කර මත පටවා ඉදිරියට යෑමට සූදානම් බව තහවුරු කර ඇති NPP හා SJB ඇතුලු ධනපති සංස්ථාපිතය සඳහා ය. මෙම රැඩිකල්වාදීන් ජනතාවගෙන් වසන් කරන සත්‍යය මෙයයි.

OSA නීතියක් බවට පත් කර ඇති අතරතුර, පවතින 1979 යේ  කුරිරු ‘ත්‍රස්තවාදය වැලැක්වීමේ පනත (PTA)’ යටතේ අත්අඩංගුවට ගැනීමේ, පරිපාලනමය වශයෙන් රඳවා තබා ගැනීමේ හෝ අත්අඩංගුවේ තබා ගැනීමේ සහ නඩු පැවරීමේ බලතල අභිබවා යමින් රජය නව ප්‍රති-ත්‍රස්ත නීතියක් ගෙන ඒම සඳහා කටයුතු කරමින් සිටී. පසුගිය මාසය තුල පාර්ශව 35 කට වැඩි සංඛ්‍යාවක් රටේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරනය ඉදිරියේ යෝජිත නීතිය අභියෝගයට ලක් කලහ. ත්‍රස්තවාදය වැලැක්වීමේ පනත යටතේ වධහිංසාවට ගොදුරු වූ කවියෙක් වන අහ්නාෆ් ජසීම් උසාවියට පෙත්සමක් ඉදිරිපත් කරමින් මෙසේ කීවේ ය: “මෙම ඒකාධිපති නීතිය… මූලිකවම සැලසුම් කර ඇත්තේ කම්කරු පන්තියට එරෙහිව සාමූහික දඬුවම් කිරීමේ ආයුධයක් ලෙස භාවිතා කිරීමටය. එය මෙහෙයවනු ලබන්නේ පන්ති වෛරය විසිනි.”

වික්‍රමසිංහ ජනාධිපති ලෙස පත් කිරීමෙන් අනතුරුව වහා ම, ජාමූඅ විසින් නියම කරන ලද දරුනු කප්පාදු පියවරයන් ක්‍රියාවට නැංවීමට සූදානමින්, වැඩකරන ජනතාවට සහ දුප්පතුන්ට එරෙහිව තම ආන්ඩුවේ පන්ති යුද්ධය ප්‍රකාශ කලේය. මෙම පසුබිම තුල මෙම නීති, දේශපාලන විසම්මුතියට, විශේෂයෙන්ම වාමාංශික දේශපාලන අදහස් සහ ව්‍යාපාරවලට, මාධ්‍යවේදීන්ට සහ ක්‍රියාකාරීන්ට එරෙහිව බිය ගැන්වීම්, හිරිහැර කිරීම්, ප්‍රශ්න කිරීම්, අත්අඩංගුවට ගැනීම් සහ සිරගත කිරීම් සඳහා ද, වෙබ් අඩවි හා සමාජ මාධ්‍ය ගිනුම් අවහිර කිරීම සඳහා ද වික්‍රමසිංහගේ අවි ගබඩාවේ ඇති නව ආයුධ වේ. සමාජ මාධ්‍ය ක්‍රියාකාරීන්ට, කලාකරුවන්ට, විරෝධතාකරුවන්ට සහ වාර්ගික-සුලු ජාතීන්ට එරෙහිව කුරිරු ත්‍රස්ත විරෝධී, මහජන ආරක්ෂාවේ සහ වෛරී ප්‍රකාශන නීති භාවිතා කිරීම සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රී ලංකා පොලිසිය කුප්‍රකට ය.

මෑතක දී අලස් විසින් “මත්ද්‍රව්‍ය උවදුරට එරෙහිව සටන් කිරීමට” විශේෂ පොලිස් බලකායන් යොදවනු ලැබ, දෙසැම්බර් 17 සිට 56,000 කට අධික පිරිසක් අත්අඩංගුවට ගනු ලැබ ඇත. “යුක්තිය” යන ව්‍යාජ නාමයෙන් යුතු මෙම මෙහෙයුම සැලසුම් කර ඇත්තේ, දරිද්‍රතාවයෙන් පෙලෙන නාගරික හා ග්‍රාමීය ප්‍රදේශ ත්‍රස්ත කිරීමටත්, රට පුරා වැඩකරන ජනතාව හා තරුනයන් බිය ගැන්වීමටත් ය. අලස් පවසන පරිදි, පාතාලය සහ මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම “මුලිනුපුටා දැමීමේ” සැලසුම්වල කොටසක් ලෙස  පසුගිය මාසයේදී රජය මුහුනු හඳුනාගැනීමේ තාක්ෂනය භාවිතා කිරීම ආරම්භ කලේය.

රටේ වාර්ගික ව්‍යවස්ථාව යටතේ ඔහුට ලබා දී ඇති ඒකාධිපති බලතල සමඟින් වික්‍රමසිංහ පොලිස් රාජ්‍යයක් කරා බොහෝ දුර පැමින ඇත. ඔහු ත්‍රිවිධ හමුදාව වර්ජන කඩන්නන් ලෙස යොදවා ඇති අතර කම්කරු නායකයින් දඩයම් කිරීම සඳහා අත්‍යවශ්‍ය සේවා නීති භාවිතා කර ඇත.

කෙසේ වෙතත්, ගෝලීය අධිරාජ්‍යවාදී අර්බුදය, මහජනතාවට එරෙහි මෙම ප්‍රහාරයේ දී වික්‍රමසිංහ හුදෙකලා කර නැත. OSB පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කිරීමට යන්තම් මාසයකට පෙර, එක්සත් රාජධානිය සමාජ මාධ්‍ය නිදහස ඉලක්ක කර ගනිමින් එවැනිම නීතියක් සම්මත කලේය. ඉන්දියාවේ, පුවත්පත් තොරතුරු කාර්යාංශය (PIB) විසින් “ව්‍යාජ” යැයි දැනුම් දෙනු ලබන මධ්‍යම රජය පිලිබඳ අන්තර්ගතයන් ඉවත් කිරීමට වෙබ් අඩවිවලට සහ සමාජ මාධ්‍ය වේදිකාවලට දැන් සිදු වේ. 

වෘත්තීය සමිති නායකයින් වික්‍රමසිංහගේ ජාමූඅ “ආර්ථික ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමේ” සැලසුම්වලට යටත් වී ඇති අතර කප්පාදුවට එරෙහිව සටන් කිරීමට හෝ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන් ආරක්ෂා කිරීම සදහා  ඔවුන්ට දේශපාලන වැඩපිලිවෙලක් නොමැත. මෙම මර්දන නීති අහෝසි කිරීමට සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන් ආරක්ෂා කිරීමට සටන් කල හැක්කේ කම්කරු පන්තියට පමනක් වන අතර, එම සටන කල යුත්තේ එම පන්තියයි. වැඩකරන ජනතාවගේ ආන්ඩුවක් ගෙන ඒමටත්, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය ප්‍රාග්ධනයේ ග්‍රහනයෙන් ආර්ථිකය මුදවා ගැනීමට සහ සමාජවාදී ආකාරයෙන් ආර්ථික ජීවිතය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමටත්, වාර්ගික බෙදීම් සහ කර්මාන්ත ක්ෂේත්‍රයන් හරහා එක්සත් වූ ඔවුන්ගේම ස්වාධීන සංවිධාන තුල සංවිධානය වීම මේ සඳහා අත්‍යවශ්‍ය වේ.

(මෙහි ලිපිය පෙබරවාරි 09 දින theSocialist.lk හි පලකල  Sri Lanka government enacts social media crackdown law, tables new anti-terrorism law යන ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය සුනිල් ප්‍රනාන්දු හා පරාක්‍රම කුරුප්පු විසිනි)

ශ්‍රී ලංකා ආන්ඩුව සමාජ මාධ්‍ය මර්දන නීතිය සම්මත කරයි, නව ප්‍රති-ත්‍රස්ත පනතත් පාර්ලිමේන්තුවට Read More »

Yukthiya

“යුක්තියේ මෙහෙයුම“ නමින් පීඩිත තරුනයන් ඇතුලු මහජනයාට එරෙහිව මුදා හැර ඇති රාජ්‍ය භීෂනය පරාජය කරනු!

කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුවේ ප්‍රකාශය.

Yukthiya
Image courtesy:adaderana.lk

යුක්තියේ මෙහෙයුම නමින් මුදා හැර ඇති රාජ්‍ය භීෂනය, ආන්ඩුව, තරුනයන්ට සහ සෙසු පීඩිතයන්ට එරෙහි මර්දන උත්සන්න කරන එක් ආකාරයක් බව දැනටමත් පැහැදිලි වී ඇත. එහි ඉලක්කය දිග්ගැසෙමින් පවතින පන්ති අරගලයයි.

ආන්ඩුව හදිසියේ මත් කුඩු මර්දනයට පැන ගත්තේ මහජන වෛරයට පාත්‍ර වී ඇති ධනේශ්වර රාජ්‍යය බලහත්කාරයෙන් පවත්වා ගැනීමේ එක් පියවරක් ලෙස ය; ප්‍රචන්ඩත්වයෙන් සමාජය ත්‍රස්ත කර තබා ගැනීමට මෙන් ම, පසුගාමී සමාජ තට්ටුවක සහාය ගොනුකර ගැනීමට ය. පවතින නීතියේ සීමාවන් ඉක්මවා ක්‍රියා කිරීම සඳහා පොලිසියට අවසර දීම හා එම තත්වය රටේ සාමාන්‍යය බවට පත්කිරීම මේ මගින් දැනටමත් සිදු වී ඇත. මේ වනාහී නඩු විභාග නො පවත්වා චූදියන් මරා දැමීමට අවසර ලැබ ක්‍රියාත්මක වීම සම්බන්ධයෙන් දිගු ඉතිහාසයක් ඇති පොලිසියකි.

පිලියන්දල, මඩපාත පදිංචි වෘත්තීය ඡායාරූප ශිල්පියෙකු වන, අරුන ඉන්දික විජේසූරිය පොලිස් කොමිෂමට කර ඇති පැමිනිල්ලකින් හෙලිදරව් කරන මර්දන නාටක මාලාව, රට පුරා දැන් සිදුවන දෙයෙහි චිත්‍රයක් අප හමුවට ගෙන එයි. එකී පැමිනිල්ලට අනුව, දෙසැම්බර් 6 දා රාත්‍රී කැස්බෑව පොලිසිය තරුනයාගේ නිවසට කඩා පැන, එය සහමුලින් පරික්ෂා කර, සැක කටයුතු කිසිත් සොයා නොගත්  නමුත්, තරුනයා අත් අඩංගුවට ගෙන, නිදහස් කිරීම සදහා රුපියල් 10,000ක පගාවක් ඉල්ලා ඇත. පගා ගැනීම සදහා ඉදිරිපත් වී ඇත්තේ සාජන් අල්විස් සහ පොලිස් රියදුරු මදුශංක ය. ඉන්දිකගේ මිතුරෝ එම මුදල ලබා දුන්හ. පසු දින පොලිස් ඇප මත ඔහු මුදා හැරුනි. 

මේ ගැන පසුව දැනගත් ප්‍රසිද්ධ පුවත්පත් කලාවේදියෙකු හා දේශපාලන ක්‍රියාකාරියෙකු වන තරුනයාගේ පියා ශාන්ත විජේසූරිය මේ සම්බන්ධයෙන් පැමිනිලි කිරීමට කැස්බෑව පොලිසියට සිය පුතු සමග ගිය අතර, පොලිසිය පැමිනිල්ල බාර ගැනීම මග හැරියේ ය. පගාව ගැනීමට විරුද්ධව පැමිනිලි කිරීමට උත්සාහ කල නිසා පොලිස් දඩයක්කාරයෝ උරන වූහ. 

දෙසැම්බර් 13, සිවිල් ඇඳුමින් පැමිනි පොලිස් පිරිසක් අරුනට පහර දී ඔහුගේ නිවස ද පරික්ෂා කර නැවතත් ඔහු අත් අඩංගුවට ගත්හ. තරුනයා සිය ඥාති සහෝදරයෙකුට දුරකථන ඇමතුමක් දුන් විට පොලිසිය එම ඥාතියාගේ නිවස ද වට කලේ ය. නැවත, දෙසැම්බර් 17 පාන්දර 3ට පමන පගා ගැනීමේ චෝදනාවට ලක් වූ අල්විස් ඇතුලු පොලිසිය තරුනයාගේ නිවස වට කරන ලදී. එහිදී ෂෙහාන් නමැති තරුනයෙකු ද පොලිසිය සමග සිටි අතර, අයිස් පැකට් එකක් ලෙස පෙනී ගිය දෙයක් ෂෙහාන්ට පෙන් වූ පොලිසිය “ෂෙහාන්, මේක ඔයාට දුන්නේ අරුන නේ ද“ යි විමසුවේ ය. නමුත්, නිවස තුල දී පැන නැගි විරෝධතා හමුවේ, පොලිසිය “අරුන ඔයා අදත් දිනුම්“ ය අනතුරු හඟවමින් පසු බැස්සේ ය.

පසුව, පෙබරවාරි 2 දහවල් කැස්බෑව උසාවි භූමියේ දී, එම පොලිසියේ පෝල් නමින් හඳුන්වන නිලධාරියා, තරුනයාගේ පියා වන විජේසූරියට, “වැඩිය දැගලුවොත් වෙඩි තබන” බවට තර්ජනය කර ඇත. එදිනම සවස 5ට පමන තරුනයා ඡායාරූපකරනයේ යෙදී සිටි ස්ථානයකට කඩා වැදුනු පොලිසිය ඔහු අත් අඩංගුවට ගත් අතර, පසු දින ඔහු බැලීමට ගිය ඔහුගේ පෙම්වතිය පොලිසියේ කතාබහ පටිගත කලේ ය යන චෝදනාව මත අත් අඩංගුවට ගෙන පහර දී, ඇයගේ ඇඳුම් බලහත්කාරයෙන් ගලවා අයිස් ඇත්දැයි පරීක්ෂා කරමින් අතවර කර ඇත. තරුනයා බැලීමට ගිය ඥාති සහෝදරයා ද අත් අඩංගුවට ගෙන පසුව මුදා හරින ලදී. අයිස් දමා ඒ සමග උසාවියට ඉදිරිපත් කල තරුනයා අයිස් භාවිතා කර ඇතැයි ද ඒ අනුව පුනරුත්ථාපනයට දමන ලෙස ද පොලිසිය කල ඉල්ලීම උසාවිය ප්‍රතික්ෂේප කලේ ය. වෛද්‍ය පරීක්ෂනවලින් අයිස් භාවිත කලේ ය යන චෝදනාව නිශ්ප්‍රභ වී තිබිනි.   

මේ සිද්ධීන් ගැන පැමිනිලි කිරීමට තැනක් නැත. පැමිනිලි විභාග කරන තැන් දිගින් දිගටම පැමිනිලි බාර ගැනීම මග හැර ඇත. එවන් බොහෝ තැන්වලින් ලැබී ඇති පිලිතුර නම් ඔප්පු කිරීමට සාක්ෂි නැති බව ය.

පෙබරවාරි 6 සමාජ මාධ්‍ය වාර්තාවක් බද්දෙගම පොලිසිය එම වසමේ ගනේගම ජීවත් වූ දෙදරු පියෙකු වන ජීවන්ත කුමාර අයිස් ග්‍රෑම් 2යි මිලි ග්‍රෑම් 350ක් දමා අත් අඩංගුවට ගැනීමේ සිද්ධියක් වාර්තා කලේ ය. සිවිල් ඇදුමින් පැමිනි පොලිස් කන්ඩායම සිය සහෝදරයා වන ජිවන්තට හා එතනට පැමිනි අනික් සහෝදරයාට පහර දීම සහ ඉන් එක් අයෙක් සිය සහෝදරයාගේ සාක්කුවට කලු පැහැති පාර්සලයක් දැමීමට උත්සාහ කිරීම පාසැල් ශිෂ්‍යාවක් වන නැගනිය විසින් වීඩියෝ ගතකරන ලදී. ඇයට පහර දී දුරකථනය උදුරා ගත් පොලිසිය ජීවන්ත අත්අඩංගුවට ගෙන නඩු පැවරූ අතර සියල්ලට සාක්ෂි දැරූ දුරකථනය අතුරුදන් කර ඇත. ශිෂ්‍යාවට හා ඇගේ අනෙක් සහෝදරයාට කරාපිටිය රෝහලේ නේවාසිකව ප්‍රතිකාර ගැනීමට සිදු විය. ඇල්පිටිය ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරීවරයාට, ගාල්ල සහකාර පොලිස් අධිකාරීන්ට කල පැමිනිලිවලින් මෙම පීඩිත මිනිසුන්ට යුක්තිය ඉටු වනු ඇතැයි සිතීමට හේතුවක් නැත. 

මෙවැනි සිය ගනනක් සිද්ධීන් අතර, ජනවාරි 18 සිදු වූ, පොලිසිය සිවිල් ඇඳුමෙන් සිට අත දැමූ විට නතර නො කලේ යයි, නාරම්මල වඩු කාර්මිකයාගේ ලොරිය ලුහුබැඳ ගොස් ඔහුට වෙඩි තබා ඝාතනය කිරීමේ සිද්ධිය ප්‍රකට ය. මෙසේ ක්‍රියාත්මක වන ඊනියා යුක්තියේ මෙහෙයුම මානව හිමිකම් වැනි කිසිදු විරෝධතාවකට යටත් නො වී ඉදිරියට යනු ඇති බවට මහජන ආරක්ෂක ඇමති ටිරාන් අලස් පාර්ලිමේන්තුවේ දී සහතික කර ඇත.

දුරාචාරයට එරෙහි සදාචාරයේ නියෝජිතයන් ලෙස රාජ්‍ය මර්දන යන්ත්‍රය පෙනී සිටීමට දරන මේ ප්‍රයත්නය වංචනික ය, දුෂ්ට ය, නින්දිත ය. එය, ධනපති පන්ති පාලනයේ අර්බුදය පීඩිත මහජනතාව මත පටවමින් ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ (IMF) කප්පාදු නියෝග ක්‍රියාත්මක කිරීමේ දී මතු වන කම්කරු, පීඩිත ජනයාගේ විරෝධතා මැඩ පැවැත්වීමේ මංමුලා සහගත ප්‍රයත්නයකි.

සියලු අපරාධවල මූලය බංකොලොත් ධනපති පන්තියේ පාලනයයි. එය ලංකාවට පමනක් සීමා වූවක් නොවේ. මේ ඉහවහා ගිය ආර්ථික, දේශපාලනික හා සමාජ ප්‍රශ්න ඇති කර තිබෙන්නේ මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා කරන්නන් විසින් නොවේ.  මත්ද්‍රව්‍ය ව්‍යාපාරය දේශපාලන සහාය ලත් ජාත්‍යන්තර හා දේශීය පරපුටු අපරාධ ජාලයන් හරහා ක්‍රියාත්මක වේ. මතට ඇබ්බැහිවීම ම යනු, නිමක් නැති ආර්ථික, දේශපාලන සමාජ ප්‍රශ්නවලින් නිපන් සමාජ අසහනයේ ප්‍රතිඵල වේ. මෙම තතු යටතේ ලංකාවේ ආන්ඩුව විසින් ක්‍රියාවට දමමින් සිටින දෛනික පොලිස් හමුදා පරීක්ෂාවන්, අඟලෙන් අඟලට පොලිස් හමුදා මාර්ග බාධක ඉදි කිරීම් හා සෝදිසි කිරීම් කම්කරු පීඩිත ජීවිත පොලිස් රාජ්‍ය කොන්දේසි වලට යට කිරීම සඳහාම සැකසූ යාන්ත්‍රනයක් මිස මත්ද්‍රව්‍ය මැඩීම කෙරෙහි කිසිදු සම්බන්ධයක් නැත. 

ලෝක බංකුවේ සංඛ්‍යා ලේඛන අනුව, සමාජය වෙලාගෙන පවතින දුප්පත්කම දිනෙන් දින ම වැඩි වන ආකාරය සංඛ්‍යා ලේඛනවලින් දැක්වේ. 2019 දී ලංකාවේ ජනගහනයෙන් සියයට 11.3 වූ දුප්පත්කම, 2020 දී 12.7ට ද, 2021 වසරේ 13.1 සිට 2022 දී 25 දක්වා ද ඉහල යමින්, 2024 දී 27.9 දක්වා මහා ජනකායක් වෙලා ගන්නා තතු කරා වර්ධනය වී ඇත. මෙය ලෝක පරිමානව පැතිරුනු ධනවාදයේ බංකොලොත්කමේ ප්‍රකාශනයකි. 2022 සැප්තැම්බර් හා 2023 මාර්තු අතර ලෝක දුප්පත්කම මිලියන 648 සිට 659 දක්වා මිලියන 11කින් වැඩි වූ බව ලෝක බැංකු වාර්තා පෙන්වා දෙයි. ඒ, දෛනිකව ඩොලර් 2.15 ට අඩු ආදායම් ගනන් බැලීමෙනි. නමුත් පහල මධ්‍යම හා ඉහල මධ්‍යම කාන්ඩයේ රටවල්, එනම් ඩොලර් 3.65 සහ 6.85 මට්ටම් සැලකිල්ලට ගත් කල එය තවත් මිලියන 28කින් ඉහල යයි. දුප්පතුන්, කුසගින්න, ලෙඩ රෝග හා අසහනය විසින් ගිල ගනු ලැබ ඇත. අනික් අතින් 1%ක් වන ඉහල ධනපතියන්ගේ ආදායම පිම්මේ ඉහල යමින් පවතී.

මෙහි ප්‍රතිඵල තුලට, මතට ඇබ්බැහි වීමේ සිට විවිධ අපරාධ හා සිය දිවි නසා ගැනීම දක්වා සමාජ ඛේදවාචකයක් උත්සන්න වීම ඇතුලත් ය. මෑත ම සිද්ධියක් නම්  පෙබරවාරි 11 වන දින තඹලගමුව දුම්රිය ස්ථානය අසල දී සිදු වූ, 14 වියැති දරුවෙකු දුම්රියට පැන දිවි නසා ගැනීම ය. දුම්රිය නලා හඩට අවනතව සෙසු දරුවන් මාර්ගයෙන් ඉවත් වූ අතර මේ දරුවා දැත දෙපසට විහිදාගෙන සිනාමුසුව දුම්රිය තමන් යට කරගෙන යන තෙක් බලා සිටීමේ බිහිසුනු අත් දැකීම විස්තර කරමින් රියදුරා පවසා ඇත්තේ තම ජිවිත කාලයේ මෙවන් දෙයක් දැක නැති බව ය‍. පසුව කල විමසීමක දී දරුවාගේ ලොකු අම්මා මාධ්‍යයට පවසා ඇත්තේ දරුවා උග්‍ර කෑම බීම හිඟයකින් පෙලුනු බවයි.

මහජනයාගේ අවධානය පවතින්නේ ද, පැවතිය යුතු වන්නේ ද මෙම ප්‍රශ්න කෙරේ ය. ලෝකය කම්කරුවන්ගේ, ගොවීන්ගේ හා තරුනයන්ගේ අරගලවලින් ඇලලී යමින් තිබේ. ආන්ඩු සමාජ මාධ්‍ය වාරන පනත්, ප්‍රති-ත්‍රස්ත පනත් ගෙන එමින් ප්‍රදර්ශනය කරන ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධය සහ භීෂනය පැතිරවීම කිසිසේත් ධනපති ආන්ඩුවල ශක්තියේ ප්‍රකාශන නොව, ඒවායේ ඓන්ද්‍රීය දුර්වලකමේ ප්‍රකාශනයන් වේ. එම ආන්ඩුවලට මහජනයාගේ එකදු ආර්ථික හා සමාජ අවශ්‍යතාවක් හෝ ඉටු කල නො හැකි ය. ලෝකයේ කොතැනක වුවත්, එවන් තන්ත්‍රයන්ට තව දුරටත් පැවතීමට හැකියාව ලැබී ඇත්තේ වෘත්තීය සමිති හා ව්‍යාජ වාම පෙරමුනු විසින් මහජන අරගල කඩාකප්පල් කිරීම, පාලනය කිරීම හා සම්මුති ගැස්සවීම සදහා පන්ති අරගලයේ සෑම සිද්ධියක් තුලටම කඩා වැදී ම නිසා ය. කම්කරුවන්, ගොවීන් හා සෙසු පීඩිතයන් වන අපි ස්ව-ආරක්ෂාව නිල ධනපති ආයතනවලින් කිසි සේත් නො ලැබෙන බවත්, ඒ වෙනුවට, එම සංස්ථාපිතයන්ට එරෙහිව කම්කරු පන්ති විප්ලවවාදී ක්‍රියා මාර්ගය යටතේ ස්වාධීන මහජන ව්‍යාපාරයක් ගොඩනැගීම තුලින් හැර අන් මගකින් නිදහස සහ ආරක්ෂාව සහතික නො වන බවත් වටහාගත යුතු වෙමු.

කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව, පීඩිත මහජනතාවගේ ආරක්ෂාව සහතික කර ගත හැකි කමිටු වැඩපල හා නිවහන් ප්‍රදේශ  ආශ්‍රයෙන් ගොඩ නැගීමට පෙරට එන මෙන් ධනේශ්වර ප්‍රහාරවලට විරුද්ධ සියලු ප්‍රගතිශීලී ජනතාවගෙන් ඉල්ලමු. ධ⁣නපති පාලනය අවසන් කරමින්, ඒ හා බැඳී සමාජ ප්‍රගතියේ මාවත අහුරන සියලු ප්‍රවනතා සැබැවින් ම සමාජය තුලින් අතුගා දැමිය හැකි වන්නේ සහ එසේ කිරීම අවශ්‍යකර පවතින්නේ එවන් මහජන ව්‍යාපාරයකටම පමනි.

සියලු මර්දන නීති අහෝසි කරනු!

කම්කරු ගොවි ආන්ඩුවක් සඳහා පෙරට!!

“යුක්තියේ මෙහෙයුම“ නමින් පීඩිත තරුනයන් ඇතුලු මහජනයාට එරෙහිව මුදා හැර ඇති රාජ්‍ය භීෂනය පරාජය කරනු! Read More »

Wb

අඩු ආදායම්ලාභී ජාතීන් නය ආපසු ගෙවීම් පිළිබඳ වාර්තාවක් තබයි

නික් බීම්ස් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 දෙසැම්බර් 18 දින පල වූ “Record high for debt repayments by low-income nations” යන නික් බීම්ස්  විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනයයි. පරිවර්තනය සුනිල් ‍ප්‍රනාන්දු  විසිනි.

දහස් ගනනක් මරා දමමින්, පාසල්, රෝහල් සහ සරනාගත මධ්‍යස්ථාන විනාශ කරමින්, ජීවිතයට අවශ්‍ය පහසුකම් සහ සම්පත් කුඩුපට්ටම් කරමින්, සාගින්නෙන් හා ලෙඩ රෝගවලට තුඩු දෙමින්, දිනපතා බෝම්බ වරුසාව ඇදහැලෙන ගාසා තීරයේ ජන සංහාරය, ලෝක ජනතාවටද ජීවිතයටමද එරෙහි ධනේශ්වර අධිරාජ්‍යවාදී ප්‍රචන්ඩත්වයේ අතිශය භයානක ආකාරය පමනි. 

මෙවැනිම  තව එකක්  නම්, නය සහ පොලී ආපසු ගෙවීම හරහා ඊනියා අඩු සහ මධ්‍යම ආදායම් ලබන රටවල බිලියන සංඛ්‍යාත මිනිසුන්ගේ ජීවන රුධිරය උරා බොන ගෝලීය මූල්‍ය පද්ධතිය විසින් පනවා ඇති විනාශකාරී පීඩනය සහ ප්‍රචන්ඩත්වයයි.

ගෝලීය ධනේශ්වර මූල්‍ය පද්ධතියේ නිර්දය මෙහෙයුම් හරහා දිනකට ඩොලර් මිලියන සිය ගනනක් දක්වා මෙම ධනය ඉවතට ඇද ගැන්ම බාධාවකින් තොරව, ස්වයංක්‍රීයව සිදු වේ. පසුගිය සතියේ ලෝක බැංකුව විසින් නිකුත් කරන ලද වාර්ෂික ජාත්‍යන්තර නය වාර්තාවෙන් මෙහි පරිමාව අනාවරනය විය.

සෞඛ්‍ය, අධ්‍යාපනය සහ දේශගුනික විපර්යාසවල බලපෑම්වලට එරෙහිව සටන් කිරීම වැනි තීරනාත්මක අනෙකුත් සමාජ අවශ්‍යතාවලින් සම්පත් ඉවතට ඇද ගැනීම මගින්, සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් ඔවුන්ගේ රාජ්‍ය නය ගෙවීමට ඩොලර් බිලියන 443.5 ක් – ඩොලර් ට්‍රිලියන භාගයක් පමන- වියදම් කල බව එය සොයා ගත්තේය .

පෙර වසරට වඩා සියයට 5 කින් ඉහල ගිය සහ 2023-2024 දී සියයට 10 කින් වැඩි විය හැකි මෙම ගෙවීම්, වාර්තාගත ඉහලම අගයන් වේ.

කෙසේ වෙතත්, දුප්පත්ම රටවල් 75 සඳහා තත්වය වඩාත් දරුනු ය. ඔවුන්ගේ බාහිර නය සේවා ගෙවීම් 2022 දී වාර්තාගත ඩොලර් බිලියන 88.9 දක්වා ලඟා වූ අතර ලෝක බැංකුව විසින් 2023-2024 ට වඩා සියයට 40 කින් ඉහල යනු ඇතැයි පුරෝකථනය කර ඇත. ඔවුන්ගේ පොලී ගෙවීම් පමනක් 2012 සිට ඩොලර් බිලියන 23.6 දක්වා හතර ගුනයකින් වැඩි වී ඇත.

Wb
ලෝක බැංකුවේ ප්‍රධාන ආර්ථික විද්‍යාඥ සහ උප සභාපති ඉන්ඩර්මිට් ගිල් [ඡායාරූපය: ලෝක බැංකුව]

ලෝක බැංකුවේ ප්‍රධාන ආර්ථික විද්‍යාඥ සහ උප සභාපති ඉන්ඩමිට් ගිල් (Indermit Gill) පැවසුවේ “වාර්තාගත නය මට්ටම් සහ ඉහල පොලී අනුපාත බොහෝ රටවල් අර්බුද කරා මාවතේ තබා ඇත.”

සංඛ්‍යාලේඛන පෙන්වා දෙන්නේ මෙය අවතක්සේරුවක් වැනි  දෙයක් බවයි. බොහෝ රටවල් සහ ඔවුන්ගේ ජනගහනයන් සිටින්නේ අර්බුදයට කරා යන මාවතක නොවේ. ඔවුන් සිටින්නේ දිනෙන් දින නරක අතට හැරෙන එවන්නක් මතය.

“පොලී අනුපාත ඉහල මට්ටමක පවතින සෑම කාර්තුවකදීම දියුනු වෙමින් පවතින රටවල් පීඩාවට පත්වන අතර ඔවුන්ගේ රාජ්‍ය නය, සේවා කිරීම (ගෙවීම) හෝ මහජන සෞඛ්‍ය, අධ්‍යාපනය සහ යටිතල පහසුකම් සඳහා ආයෝජනය කිරීම අතර  තේරීමකට මුහුන දෙයි ” ගිල් පැවසීය.

මෙම තත්ත්වය සදහා කඩිනම් පියවර ගත යුතු බව ඔහු පැවසීය. නමුත් ලෝක බැංකුව වැනි ගෝලීය ධනවාදයේ ආයතන පුරා සිටින ගිල් සහ අනෙකුත් නිලධාරීන් හොඳින් දන්නා පරිදි මෙය සිදු නොවනු ඇත. අර්බුදය වසර ගනනාවක් තිස්සේ ගොඩනැගෙමින් පැවති අතර ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සහ ලෝක බැංකුව මෙන්ම ඔක්ස්ෆෑම් වැනි ආධාර ආයතන විසින්ද නිකුත් කල  ගනන් කල නොහැකි තරමේ වාර්තා වන් සදහා  විෂය වී ඇති මුත් එයට එරෙහි වීම සදහා  කිසිවක් සිදු කර නොමැත.

ලෝකයේ ප්‍රධාන මහ බැංකු විසින් පොලී අනුපාත ඉහල දැමීමේ මුලුමනින්ම පුරෝකථනය කල හැකි බලපෑම් හේතුවෙන් නය තත්වය පසුගිය වසර දෙක තුල කැපී පෙනෙන ලෙස නරක අතට හැරී ඇත. පසුගිය වසර තුන තුල සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් 10 ක ස්වෛරී පැහැර හැරීම්   (රාජ්‍ය නය ගෙවීම පැහර හැරීම්) 18 ක් සිදුවී ඇත. මෙය පසුගිය දශක දෙක තුල වාර්තා වූ සංඛ්‍යාවට වඩා වැඩි ය.

ඒ සමගම පෞද්ගලික මූල්‍ය ප්‍රවාහය සිඳී ගොස් ඇත. ගිල් සඳහන් කල පරිදි, 2022 දී පොලී අනුපාත ඉහල යාමට පටන් ගත් විට, පුද්ගලික නය හිමියන් වඩා ලාභ ජනක ආයෝජන පසුපස හඹා ගිය අතර  එහි ප්‍රතිඵලය සමඟ ඔවුන් නව නය ලබා දුන් ප්‍රමානයට වඩා ඩොලර් බිලියන 185 ක මූලික නය මුදල්  ආපසු ගෙවීමක් ලබා ගත්හ.

“අද, සෑම සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් හතරෙන් එකක්ම ඵලදායී ලෙස ඉහල මිල හේතුවෙන් ජාත්‍යන්තර ප්‍රාග්ධන වෙලඳපොලෙන් ඉවතට  තල්ලුවී ඇත” ගිල් පැවසීය. දුප්පත්ම රටවල සම්බන්ධයෙන් ගත් කල “නය, පක්ෂාඝාතක බරක් බවට පත්ව ඇත.”

සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල අර්බුදය ඉහල පොලී අනුපාතවල ප්‍රතිඵලයක් පමනක් නොව, කෝවිඩ් වලට ප්‍රතිචාර වශයෙන් ප්‍රධාන අධිරාජ්‍යවාදී බලවතුන්ගේ “එය (සමාජය) කඩාබිඳ ගෙන  ගියදෙන්” ( “let it rip” ) ප්‍රතිපත්තිය මගින් උග්‍ර කර ඇත. 2022 ඔක්තෝම්බර් මාසයේදී නිකුත් කරන ලද වාර්තාවක, ඔක්ස්ෆෑම් විසින් සොයාගනු ලැබුවේ “සියවසක කාලය  තුල දරුනුතම සෞඛ්‍ය අර්බුදය තිබියදීත්, අඩු සහ පහල මධ්‍යම ආදායම් ලබන රටවලින් අඩක් ඔවුන්ගේ අයවැයේ සෞඛ්‍ය වියදම්වල කොටස කපා හරින ලද ” බවයි.

සියලුම රටවලින් අඩක් පමන “සමාජ ආරක්‍ෂාව” සඳහා යන කොටස කපා හරින ලද අතර සියයට 70 ක් අධ්‍යාපනයට යන කොටස කපා දැමූහ.

“කොවිඩ්-19 විසින් නිර්මානය කරන ලද අසමානතාවයේ  පුපුරා යෑමට එරෙහිව පියවර ගැනීමට බොහෝ රජයන් සම්පූර්නයෙන්ම අසමත් වූ බව අපගේ දර්ශකය පෙන්නුම් කරයි. මහජන සේවාවන් මිනිසුන්ට වඩාත්ම අවශ්‍ය වූ කල ඔවුන්  ඒවා ඉරා දැමූ අතර ඒ වෙනුවට වාර්තාගත ලාභ ලබා ගැනීම සඳහා ප්‍රකෝටිපතියන් සහ විශාල සමාගම් කොක්කෙන් ඉවත් කර තැබූහ.”

ධනේශ්වර ක‍්‍රමයේ රාමුව තුලින් කිසිඳු විසඳුම් මගක් සොයා ගැනීමට නොහැකි වන්නේ කෙසේදැයි අර්බුදය විමසා බැලීමෙන් හෙලිවේ. ඇත්ත වශයෙන්ම, එසේ කිරීමට උත්සාහ කිරීම වඩාත් නරක තත්ත්වයන් ඇති කරයි.

නිදසුනක් වශයෙන්, ගාඩියන් ආර්ථික වාර්තාකරු ලැරී එලියට් සඳහන් කල පරිදි, අඩුම ආදායම් ලබන රටවල් බොහොමයක් අමතර බරකට මුහුන දී සිටිති. ඒ ඔවුන් “2020 දී කොවිඩ්-19 වසංගතයේ උච්චතම අවස්ථාවේදී ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද G20 හි නය සේවා අත්හිටුවීමේ  ආරම්භකත්වය (Debt Service Suspension Initiative) යටතේ නය-සේවා අත්හිටුවීමේ වරප්‍රසාදය සඳහා ඔවුන්ට දැරීමට සිදුවුනු සමුච්චිත මූලික, පොලී සහ ගාස්තුවලට මුහුන දීමයි.”

තවත් උදාහරනයක් නම් ධනේශ්වර ආර්ථික විද්‍යාඥයන් විසින් වසර කිහිපයකට පෙර ඉදිරිපත් කරන ලද සැලැස්මේ ඉරනමයි. 1980 ගනන්වල සහ 1990 ගනන්වල එතරම් විනාශකාරී බලපෑමක් ඇති කල විදේශ නය මත යැපීම සඳහා විසඳුමක් ඇති බව ඔවුහු කියා සිටියහ. එහි අදහස වූයේ රටවල් තම දේශීය මුදල්වලින් නය ගත යුතු බවයි.

වෝල් ස්ට්‍රීට් ජර්නලයේ මෑත ලිපියක එහි ප්‍රතිඵල කිහිපයක් විස්තර කර ඇත. “දේශීය මුදල් නය, දැන් බොහෝ සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල ශේෂ පත්‍රවල විශාලතම ඉවතට ගලායාම” බව එය සඳහන් කලේය.

පසුගිය වසරේ රාජපක්ෂ ආන්ඩුව බිඳ වැටෙන විට, ශ්‍රී ලංකාව සිය ආදායමෙන් සියයට 40කට ආසන්න ප්‍රමානයක් දේශීය මුදල් නය සඳහා පොලී ගෙවීම සඳහා වැය කරමින් සිටියේය.

2022 දී, ඝානා රජය විසින් නිකුත් කරන ලද තුන් මස් භාන්ඩාගාර බිල්පත් සඳහා පොලී අනුපාතිකය  සියයට 36 දක්වා ඉහල ගිය බැවින්, ඝානාව එහි ආදායමෙන් තුනෙන් එකක් දේශීය නය සඳහා වැය කලේය. දේශීය නය සඳහා වූ පොලී ගෙවීම් සෞඛ්‍ය හා අධ්‍යාපනය සඳහා වියදම් කල මුලු  ප්‍රමානයට වඩා වැඩි ය.

පකිස්ථානයේ, දේශීය මුදල් නය මත ගෙවීම් මේ වසරේ රජයේ ආදායමෙන් අඩකට වඩා වැඩි වනු ඇතැයි අපේක්ෂා කෙරේ.

 ගාසා තීරයේ ජනතාව මත එල්ල කරන සමූල ජන ඝාතක ම්ලේච්ඡත්වය, ධනේශ්වර පර්යාය “දෙපා මතම කුනුවීමේ” ප්‍රතිඵලය බව ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය පැහැදිලි කර ඇත. මූල්‍ය පද්ධතිය නිර්දයව, පසුතැවිලි විරහිතව තලා අඹරාගන පෙරට ඇදීම හරහා බිලියන සංඛ්‍යාත ජනතාවක් මත ඇති කරන සමාජ හා ආර්ථික විනාශය ගැන ද එයම කිව හැකිය.

මෙම සමාජ ක්‍රමයේ මරනාන්තික වේදනාවෙන් නැගෙන දුර්ගන්ධය කෙතරම් ප්‍රබලද යත්, 20 වැනි සියවසේ මුල් භාගයේ දී පුපුරා ගිය භීෂනය  පාලනය කල හැකිය යන  මිත්‍යාව නිර්මානය කිරීම සඳහා දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් පසු පිහිටුවන ලද ආයතනවල සමහර ඉහල ස්ථානගත පුද්ගලයින්ගේ නාස්පුඩු තුලට එය හමන්නට පටන් ගන ඇත.

පසුගිය ගිම්හානයේදී, පැරිසියේ පැවති දේශනයකදී, එක්සත් ජාතීන්ගේ ලේකම් ඇන්ටෝනියෝ ගුටරෙස්, “ගෝලීය මූල්‍ය ව්‍යූහය යල් පැන ගිය, අක්‍රිය හා අයුක්ති සහගත” බවත්, “සාගින්න සහ දරිද්‍රතාවය පිලිබඳ මූලිකම ඉලක්ක පවා දශක ගනනාවක ප්‍රගතියෙන් පසු ආපසු හැරවී ඇති බවත් ප්‍රකාශ කලේය.”

එහෙත් ක්‍රියාවට නැංවෙන තුරු බලා සිටින විසඳුමක් ධනවාදයට නැත. පසුගිය කාලපරිච්ඡේදයේ ඇති වූ සාපේක්ෂ ප්‍රගතිය ගෙවී ගිය යුගයක ප්‍රතිඵලයකි.

ධනේශ්වර අධිරාජ්‍යවාදය දැන් එහි අත්‍යාවශ්‍ය ලක්ෂන තත්‍ය කාලීන (real time) හෙලි කරමින් සිටී. එය ප්‍රතිසංස්කරනය කල නොහැක. දියුනු ධනේශ්වර රටවල කම්කරු පන්තියේ සහ දරිද්‍රතාවයෙන් පෙලෙන ජාතීන් තුල මිලියන සංඛ්‍යාත මහජනතාවගේ ඒකාබද්ධ අරගලය මගින් පෙරලා දැමිය යුතුය.

අඩු ආදායම්ලාභී ජාතීන් නය ආපසු ගෙවීම් පිළිබඳ වාර්තාවක් තබයි Read More »

Scroll to Top